ผู้หญิงในความลับ (ฉันไม่ใช่เมียน้อย)

บทที่ 4 ตอนที่ 4

“อา...รออีกหน่อยนะโอลีฟ พี่ยังกินหนูไม่อิ่มเลย ยัง...ชิมไม่ทั่วตัว...”

“อือ...” ฉันไม่ตอบรับ ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นแล้วนอกเสียจากโหยหาให้สัมผัสล้ำลึกจากเขา พี่เพิร์ทจับมือข้างหนึ่งมาประกบที่ความอวบอัด มันชื้นไปด้วยน้ำลายที่เขาคายทิ้งไว้ แล้วสอนให้ฉันบีบเคล้นตัวเองอย่างหน้าไม่อาย จับสองนิ้วบีบบี้เม็ดไตสีชมพูเต่งตึง ก่อนที่เขาจะดูดเลียทั้งมือ...และฐานยอดถัน

“พี่เพิร์ท...อืม...พอเถอะหนูเสียว...”

“แค่นี้ก็เสียวแล้วเหรอ...หืม...ยังไม่ถึงครึ่งทางเลยที่รัก”

“หนูไม่ไหวแล้ว...พี่เอาหนูเถอะ...นะคะ” ฉันแทบจับใจความเสียงของตัวเองไม่ได้ เพราะความพลุ่งพล่านในตัวมันตีรวนให้ทั้งร่างทั้งสติกระเจิงสุดกู่เต็มทีแล้ว

พี่เพิร์ทไม่ฟังความลากลิ้นไล้ปาดลงมาตามร่องอก มือก็นวดเฟ้นกระตุ้นอยู่อย่างนั้นไม่ปล่อย ก่อนจะถอยร่นเรื่อยมาตามใบหน้าคมสันที่ฝังซบอยู่กับผิวเนื้อ ลิ้นร้อนๆ ของพี่เพิร์ทโลมเลียมาตามท้องน้อย เขาสอดลิ้นเข้าสะดือบุ๋มของฉันจนฉันเผลอครางเสียงหลง จำต้องบิดส่ายสะโพกผ่อนคลายความซาบซ่านและเบียดเข้าหาเขาในขณะเดียวกัน

“อุ๊ย!!อืม...พี่...คะ...” ริมฝีปากของฉันไม่เคยได้บรรจบปิดสนิทเกินครึ่งนาที เพราะแรงรุก แรงโอ้โลมของพี่เพิร์ทช่างหนักหน่วงเสียนี่กระไร เขาสอดแขนเข้าใต้สองขาของฉันและยกขึ้น จากนั้นก็ซุกใบหน้าเข้าหาใจกลางความอุ่นชื้น....

“พี่เพิร์ท...ไม่นะคะ...อื้อ...” เหมือนถูกพายุซัดหมุนให้ร่างแน่นจุกจนหายใจไม่ออก ฉันพยายามส่ายสะโพกหนีเพราะความไม่คุ้นชินในคราแรก หากถูกสองมือใหญ่จับกดเอาไว้ด้วยกำลังที่เหนือกว่าและละเลงลิ้นลงสู่เนินเนื้อบอบบางของฉัน... ความอุ่นเหลวในตัวตอบสนองสัมผัสนั้นอย่างว่องไวให้พี่เพิร์ทได้ชิมดื่ม รวมถึงช่วยยืนยันคำร้องขอก่อนหน้าด้วย ว่าฉัน...ทรมานแค่ไหนกับการลงทัณฑ์ของเขา “กลิ่นสาบสาวนี่มันช่างหอมละมุนเหลือเกิน...โอลีฟของพี่น่ารักที่สุด...” เสียงทุ้มที่ฉันได้ยินเบาแว่วและกลบเลือนหายไปในสายลมกับเสียงคลื่นอย่างรวดเร็ว ถูกแทนที่ด้วยเสียงครางหวีดแหววของฉันเมื่อพี่เพิร์ทใช้ความช่ำชองละเลงลิ้นไปตามซอกกลีบเนื้ออ่อน ละเลงเลียไม่บันยะบันยัง ยังดูดดึงและใช้ฟันขบเบาๆ ในบางครั้ง

“อืม...” พี่เพิร์ทส่งเสียงครางฮือในลำคออย่างตะกละตะกลาม ไรหนวดและเคราครูดไปตามผิวเนื้ออ่อนนั้นทุกครั้งที่เขาขยับ ก่อเกิดความรัญจวนใจให้เป็นอย่างยิ่ง

ฉันดีดดิ้นเฉกเช่นคนเจ็บหนัก ส่งเสียงหวีดร้องเหมือนกำลังจะบ้าคลั่ง ลืมสิ้นถึงความเหมาะสมในกามกิจนี้กับสถานที่ซึ่งช่างรโหฐาน จากที่ร่นถอยหนี เมื่อความกระสันซ่านตีตราตรึงอยู่ในทุกอณูของร่างกายหมดสิ้น

ฉันยกสะโพกรับการรุกของริมฝีปากและลิ้นของเขา พี่เพิร์ทยิ่งตวัดชิวหารัวถี่หนักหน่วงกว่าเก่าเพราะรู้ทันอารมณ์ที่พุ่งฉิวของร่างที่เขากำลังแทะโลมอยู่ในขณะนี้ มือข้างหนึ่งยกเอื้อมไปคว้าจับศีรษะของเขากดเข้าหาตัวอย่างหลงลืม ในขณะที่อีกมือก็กำบีบเต้าอวบของตัวเองอย่างเผลอไผลไปพร้อมๆ กัน

“อืม...พี่เพิร์ท ดันลิ้นพี่เข้าไปเลยสิคะ แบบนั้นแหละที่รัก อืม...” ลมปากเป่าสูดสลับเสียงครางและร้องขอไม่ได้ขาด พี่เพิร์ทเอื้อมมือข้างหนึ่งมาบดขยี้ติ่งไตเนื้อน้อยที่ประดับอยู่เหนือรอยแรกแห่งความสาวสะพรั่ง มันยิ่งจะทำให้ฉันหลุดลอยสู่ความเวิ้งว้างมากขึ้นเข้าไปทุกที

ความต้องการ...ความหิวโหยมันแทรกสอดอยู่ในร่างฉันและดิ้นดุนดันไปพร้อมๆ กับการกดบี้อันเร่าร้อน

มวลคลื่นโจมตีเป็นระลอก...ก่อตัวเป็นเกลียวปั่นป่วนไปทั่วท้องน้อย สายลมกับน้ำทะเลไม่อาจดับความเดือดดาลของกระแสสวาทนี้ได้แม้แต่น้อย ฉันรับรู้ถึงเม็ดเหงื่อที่ผุดพรายเพราะความที่กล้ามเนื้อเกร็งเครียดเต็มกำลัง

ชิวหาอุ่นระอุซอกซุกเข้าสู่ภายใน ริมฝีปากและหนวดไรเคราของเขาทำหน้าที่ช่วยกระตุ้นกำหนัดให้ถาโถมโรมรันดังมหาสมุทรกำลังพบพานกับพายุร้าย

ฉันหยัดตัวในจังหวะสุดท้าย...หยุดหายใจและเกร็งจนชาไปทั้งร่าง ก่อนที่จะรู้สึกถึงการเต้นตอดของตัวเองรับเรียวลิ้นที่ยังขยับไม่หยุดนั้น

“แฮก...แฮก....อา...” ฉันทรุดกายลงทันทีเมื่อคว้าดวงดาวกลางเวหามาได้สำเร็จเสร็จสิ้น เรี่ยวแรงหดหายอ่อนเปลี้ยเพลียร่างไร้กำลังแม้แต่จะพลิกกระดิกตัว...

พี่เพิร์ทยังคงมูมมามอยู่กับการดื่มกินหยาดหยดน้ำหวานของฉัน ไม่บ่อยนักหรอกที่จะได้รับการเมคเลิฟอย่างถึงพริกถึงขิงเช่นนี้

อาจเป็นเพราะบรรยากาศ...อารมณ์ และแอลกอฮอล์ ฉันก็ไม่อาจหยั่งรู้ได้เหมือนกัน “พอ...พอแล้วค่ะพี่...” ฉันประท้วงเมื่อชายร่างใหญ่ที่ขะมักเขม้นอยู่กับการลามเลียระหว่างขายังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ส่งสัญญาณว่ากำลังก่อความปั่นป่วนให้ท้องน้อยของฉันอีกครา ฉันสะดุ้งตัวเตือนให้เขาหยุด เพราะรู้สึกเต็มอิ่มเหลือเกินแล้ว คงต้องมอดม้วยคาลิ้นสิ้นใจอยู่ตรงนี้ หากเขาส่งสู่ความซาบซ่านด้วยวิธีนั้นอีกครา

“อืม...พี่ยังไม่อิ่มเลยที่รัก...”

“พี่เพิร์ท...”

เขาตัดพ้อเสียงทุ้มสั่นแต่ก็ยอมละผละห่างแต่โดยดี ยอมทอดร่างทับถ่วงลงมาและเล้าโลมทุกส่วนสัดเพื่อปลุกกำหนัดให้ลุกกระพือโหมรอบใหม่ เพื่อ...รองรับการรุกเร้าที่ถึงแก่นยิ่งกว่า ล้ำลึกหนักหน่วงยิ่งขึ้น

พี่เพิร์ทไม่ร่ำไรกับสัดส่วนโค้งเว้าอยู่นานในครั้งนี้ แต่ให้อารมณ์รุนแรงจนรู้สึกได้ บอกให้รู้ว่าเขาเองก็ทรมานเหมือนใจจะขาดแล้วเช่นกัน

สองขาถูกยกห่างถ่างออก ร่างใหญ่แทรกซอนแนบชิดยลโฉมความสาวด้วยสัมผัสอันร้อนผ่าว ลำเนื้อแข็งขึงถูไถไปตามร่องเสียดสีกับสองกลีบหฤหรรษ์

สาบานได้! น้ำตาฉันไหลพรากเพราะความเสียวที่ก่อมวลมหาศาล ดั่งถูกเกลียวคลื่นซัดสาดใส่และลากลงสู่ความเวิ้งว้างของห้วงมหาสมุทร

เสียงกรีดร้องครางของฉันถูกกลืนหายไปในลำคอของพี่เพิร์ทเมื่อเขาโน้มตัวลงมาประกบบดขยี้ริมฝีปากจนรู้สึกเจ็บแสบ มือข้างหนึ่งคลึงเคล้นปทุมถัน...อีกข้างก็รั้งประคองลำเอ็นให้ประหัตประหารฉันอย่างเลือดเย็นที่สุด สะเอวพลิ้วเหมือนจะปลิวหลุด ร่อนร่านหยัดเหยียดเข้าหาให้เขารีบรุกล้ำกล้ำกรายโดยเร็วพลัน หากแต่อีกฝ่ายกลับต้องการให้ฉันแดดิ้นแทบเท้าเขาให้ได้ น้ำตาที่ไหลเพราะความอัดอั้นไม่ได้ช่วยให้สมหวัง จนฉันไม่อาจต้านทานอารมณ์ฉาบฉวยของตัวเองได้ไหว สอดมือรัดต้นคอพี่เพิร์ทโน้มถ่วงลงมากว่าเก่าและจูบดูดดื่มตอบสนองด้วยความเท่าเทียม

“อืม...” เสียงทุ้มครางคล้ายสมใจหมาย ฉันพาดสองขาเกาะเกี่ยวสะเอว

สอบของเขาไว้และกดเท้าลงตรงต้นสะโพกตอบหนาพร้อมกับเด้งตัวเองรอรับการสอดเสียบอันล้ำลึก...

คราวนี้ได้ผล...พี่เพิร์ทยอมมอบกายทอดถวายเข้าหาฉันอย่างว่าง่าย ฉันหยุดหายใจชั่วขณะในครานั้น ความแน่นฟิตส่อเสียดตามความต้องการ แต่เพราะขนาดที่เกินมาตรฐานของเขามันทำให้ฉันจุกเล็กน้อย และพี่เพิร์ทก็ไม่ได้ปรานีใดๆ เขาทะลวงโรมรันเพียงเสี้ยววินาทีก็จมมิดเสียสิ้นความล้ำลึก

“อ๊ะ! เจ็บ...” มันไม่ได้ปวดร้าวมากมายนักหรอกเพราะมีหยาดน้ำช่วยบรรเทาความระบมเนืองนองรออยู่นานแล้ว แต่เพราะความหนักหน่วงและรวดเร็วในการกระหน่ำมันทำให้ฉัน...จุกเสียดไปทั่วทั้งท้องน้อย ในขณะที่เราทั้งสองประสานรักเบียดเสียดกันแน่นกับสัมผัสถึงแก่นนั้น

“อา...เอากี่ทีๆ ก็ยังแน่นตลอด...ที่รักของพี่มีดีเกินตัวจริงๆ” เขาถอนจูบอันซาบซึ้งในชั่วขณะหนึ่ง ฉันครางกระเส่าเป็นการตอบรับทันทีเมื่อริมฝีปากเจ่อบวมได้รับอิสรภาพเรียวลิ้นของเขาปาดเลียหยาบๆ ไปตามกลีบปากที่เผยออ้าส่งเสียงประท้วงไม่ว่างเว้น เล้าโลมกัดขบมาถึงปลายคาง ขยับสะโพกเข้าออกไปในขณะเดียวกันนั้นด้วย

ฉันรับรู้ได้ถึงความร้อนผ่าวที่พุ่งทะยานถูไถเข้าออกอยู่ภายใน สิ่งแปลกปลอมแข็งขึงโยกขยับเร่งจังหวะถี่ขึ้นเรื่อยๆ สะโพกของฉันที่ลอยเหนือพื้นเพราะสองขาเกี่ยวพันร่างเขาเอาไว้เด้งเร่ารอรับการจู่โจมที่รุนแรงล้ำลึกสุดซ่านเสียว มือที่รั้งกอดเขาไว้เกร็งจนปวดชาแต่ไม่อาจล่าถอยปล่อยห่าง เล็บกำจิกเข้าเนื้อไม่รู้สึกรู้สาในบาดแผลเล็กลึกเหล่านั้น

แม้แต่ร่างที่โยกคลอนเสียดสีไปกับพื้นทรายละเอียด...ก็ยังไม่อาจดึงดูดความสนใจได้เท่าการเสพรักที่เขากำลังส่งมอบมาให้เร็วระรัว สองเราผลัดกันส่งรับปรับรุกอย่างรู้ใจเท่าทันจังหวะ ความอุ่นชื้นแฉะเปื้อนออกมาตามร่องระหว่างขา แสดงออกถึงความปริ่มเปร่อในตัวฉันได้เป็นอย่างดีว่ามันเต็มตื้นมากมายแค่ไหน

พี่เพิร์ทกระหน่ำตัวหนักหน่วงเข้าหาถี่ยิบ เขาครางแข่งกับเสียงคลื่นจนกลบทุกสิ่งบรรยากาศรอบตัวนั้นราวกับมีเพียงสองเราที่ขับขานบทรักอย่างเร่าร้อน ไร้ซึ่งธรรมชาติ...ไร้ซึ่งสายลมและสรรพสิ่งใดๆ

ความใหญ่โตที่สอดทะลวงในแต่ละครั้งเหมือนจะฟาดฟันให้ฉันกลายเป็นเศษธุลีกลืนหายไปกับเม็ดทราย และท้องทะเลเสียในบัดดล คลื่นกระแสเสียวตีวงล้อมม้วนตัวเป็นเกลียวจ่อประชิดความหฤหรรษ์ให้แตกพ่ายย่อยยับในไม่ช้า ฉันครางเสียงหลงจนคอแหบแห้งเหมือนต้นไม้ที่แล้งน้ำ เกร็งสุดตัวรอรับการกระแทกกระทั้นที่หนักหน่วงรุนแรงแต่เคลือบแฝงเอาไว้ด้วยความกระสัน เลือดในกายฉีดพล่านร้อนฉ่าจนขับออกมาเป็นเหงื่อผุดพรายตามผิวเนื้อ ฉันกัดหัวไหล่ของพี่เพิร์ทอย่างลืมตัวในจังหวะสุดท้ายที่เขาโรมรันเข้าหา...เกร็งและหวีดร้องราวจะไม่ได้ส่งเสียงใดๆ ออกมาอีก ก่อนที่ดวงดาวบนฟ้าจะพร่างพราวเจิดจรัสอวดแสง...ฉันปลดปล่อยตัวเอง ตอดรัดพี่เพิร์ทด้วยความสุขล้ำ ก่อนจะสิ้นแรงสมประดีคามือเขา

สองมือและสองขาร่วงผล็อยลงบนผืนทราย น้ำทะเลตื้นเขินลงไปมากแล้ว เมื่อคลื่นซัดก็สำนึกได้เพียงแค่ไม่ถึงช่วงเข่า พี่เพิร์ทยิ้มร้ายให้ฉันที่ปรือตาหอบระทวยอยู่เบื้องล่าง เขายังคงขยับเข้าออกไม่ล่าถอยด้วยแรงบุรุษที่มี ร่างกายของฉันไถลไปตามแรงโยกครั้งแล้วครั้งเล่า มือใหญ่ทั้งสองตวัดมาจับเต้าอวบเอาไว้และนวดเฟ้นจนคราวนี้ฉันรู้สึกถึงความเจ็บระบมด้วยเขาไม่บันยะบันยังเอาเสียเลย

เสียงสูดปากรัวและสายตาที่ล่องลอยทว่าหื่นหิวนั้น บอกกับฉันว่าพี่เพิร์ทกำลังจะคว้าเอาดวงดาวมาไว้ในมือเฉกเช่นที่ฉันเป็นก่อนหน้า

เขากระแทกตัวสองสามครั้ง...ก่อนจะดึงตัวตนแห่งบุรุษออกจากระหว่างขาฉัน มือนั้นยังตระกองสาวรูดรัวเร็วไม่สร่าง มองเห็นหยาดหยดแห่งตัณหาเกาะพรายถ้วนทั่วแม้กระทั่งตามปอยไหมซึ่งประดาประดับอยู่เหนือลำเนื้อมหึมาเขาคุกเข่า...และขยับเข้ามาใกล้ร่างที่นอนแผ่หลาของฉัน มือหนึ่งที่เหลือก็รั้งต้นคอดึงให้หยัดขึ้นจนร่างท่อนบนของฉันกลับมานั่งกึ่งนอน ฉันรับรู้ความต้องการของเขาในทันที...

“เร็วเข้าที่รัก...กินพี่สิ...ได้โปรด...ช่วยพี่...” เสียงกระท่อนกระแท่นเร่งให้ฉันเผยอปากรับลำเอ็นที่จ่อประชิดเข้ามาใกล้ มือของเขาเลื่อนไปจับท้ายทอยขยำปอยผมที่ยุ่งเหยิงอยู่แล้วให้รุงรังเข้าไปอีกและ...กดเข้าหาใบหน้าที่ร้อนผ่าวของฉัน

ฉันอ้าอมรับเอาความเป็นบุรุษเพศเข้าไว้ในปาก เขากดเสียจนลำล้ำลึกไปถึงในคอ ใบหน้าซบแนบอยู่กับเนินใต้ท้องน้อยที่มีม่านไหมปกคลุม

ความอึดอัดเหมือนจะตายหายใจได้เพียงน้อยนิดกดดันให้ฉันอยากผลักไสร่างใหญ่ตรงหน้า แต่กำลังและความต้องการของชายฉกรรจ์นั้นเหนือกว่าเป็นไหนๆ พี่เพิร์ทยังกดและทะลวงเข้าออกในปากฉันจนในที่สุดเขาก็ปลดปล่อยความสุขออกมาให้ได้กลืนกิน

กระนั้น...มือที่จับรวบปอยผมและดึงเข้าหาตัวก็ยังไม่ยอมปล่อย สะโพกสอบตรงหน้ายังร่อนร่ายนัวเนียอย่างเป็นสุขพร้อมเสียงครางกระหึ่มแข่งกับจังหวะคลื่นที่ซัดกระหน่ำระลอกแล้วระลอกเล่า...

และอ่อนแรงลงเมื่อกำลังถูกกลั่นออกมาจนสูญสิ้น ตอนนั้นแหละ...เขาจึงยอมปล่อยมือให้ฉันได้รับอิสรภาพ

“แค่กๆ!..” ฉันผลักร่างใหญ่ออก ด้วยรับอากาศเข้าไปน้อยนิดอยู่หลายนาที รวมไปถึงธารสวาทที่พุ่งฉีดเข้าเต็มปากก็จุกเต็มลำคอ บางส่วนไหลเปรอะริมฝีปาก บางส่วนฉันไอกระแอมออกมากองอยู่บนผืนทราย..

“อื้อ!” ฉันทำท่าจะล้มพับลงอีกครั้งแต่พี่เพิร์ทก็รั้งเข้าหาตัวเขาไว้เสียก่อน ก่อนจะวักน้ำทะเลเค็มๆ มาปาดไล้ล้างปากให้ฉันหยาบๆ แล้วประกบจูบดูดดื่ม ซึมซับความหอมหวานของกันและกัน

“ยอดเยี่ยมที่สุดโอลีฟ...หนูทำให้พี่ลืมผู้หญิงทุกคนไปเลยรู้ไหม”