DEVIL INSIDE ME ( A Nymphomaniac Story )

Chapter 6

Nang araw ding iyon kinahapunan tuluyan na ngang sumama si Janna Mae sa bago nitong mga magulang. Wala nang nagawa si Janna kundi ang umiyak na lang at yakapin ng mahigpit ang kaibigan at umasa na lamang sa sinabi nito na tatawagan siya at dadalawin kapag may pagkakataon.

Sumapit ang kaarawan ni Janna at syempre kaarawan din yun ni Janna Mae at iniisip niya na kahit doon lamang sana ay tumawag ito para magkamustahan sila at ng mabati manlang isa't isa, pero hindi talaga ito tumawag. Panay na nga ang tanong niya sa kanilang mother superior tungkol dito kung okay lang ba ito, o kung ligtas ba ito, kung maayos ba ang kalagayan nito sa bago nitong pamilya pero ang sabi ng mother superyora nila eh nakakausap naman nito ang mga umampon kay Janna Mae at sabi na maayos naman ang kalagayan nito. Parang gusto pa nga niyang magtampo dito dahil nalaman niya na kinausap nito si Mother Superyora at sinabi pa nga ng kanilang mother superior na wala itong nabanggit tungkol sa kanya. Natapos nga ang selebrasyon ng kanyang kaarawan pero hindi niya naramdaman ang kasiyahan ng araw na iyon bagkus ay ang kalungkutan ang kanyang naramdaman matinding pangungulila sa kanyang kaibigang si Janna Mae.

Ilang araw pa ang matuling lumipas, ang pangako ni Janna Mae na kesyo tatawag pagkadating nito sa bagong bahay nito ay hindi natupad. Iyon ngang mas mahalagang araw sa kanila na lagi nilang magkasama isini-celebrate ay hindi nito naalala iyon pa kayang simpleng tawag lamang para kumustahin siya. Ilang araw pa na halos ikabaliw ni Janna ang pangungulila sa kaibigan, kahit na halos magdadalawang linggo na itong di nagpaparamdam sa kanya ei umaasa pa rin siya na tatawag ito kaya nga lagi na lamang siyang nakabantay sa telepono at kung tumunog iyon ay nagmamadali siya sa pagsagot pero lagi siyang bigo.

Naalala lagi niya si Janna Mae sa lahat ng ginagawa niya, sa mga gawain sa bahay ampunan na halos araw-araw na nilang ginagawa na magkasama ni Janna Mae, lalo na sa gabi sa pagtulog miss na miss na niya ito wala na ang kanyang bestfriend mukhang tuluyan na nga siyang nakalimutan.

Isang buwan pa ang matuling lumipas. Kapag kaharap niya ang mga bata sa bahay ampunan, ang iba nilang kasamahan, ang mga Madre na nag-aalaga sa kanila animo normal lamang siya na ngumingiti at nakikipagkulitan. Pero ang ngiti niya ay hindi umaabot sa kanyang mga mata mababanaag sa mga mata nito ang ibayong lungkot at pangungulila pero kahit anong gawin naman niya ay wala na siyang magagawa pa hindi na talaga babalik pang muli si Janna Mae.

Ngunit unti unti ng bumabalik sa balintataw niya ang nakaraan na kahit pilit niyang iwinawaksi ay tila bangungot na paulit-ulit na animo pelikulang nakikita niya. Ang duguang katawan ng kanyang ina, ang wala ng buhay at duguang katawan ng kanyang ama, ang tunog ng putok ng baril. At ang katotohanang nag-iisa na lamang siya sa mundo.

Tuwing gabi hirap na hirap siyang makatulog dahil tila bumalik na naman ang mga maliliit na boses na palagi niya noong naririnig. Takot na takot siya pero wala siyang mapag sumbungan, marami nang iniisip ang kanilang mother superyora kaya naman ayaw na niyang dumagdag pa sa mga problema nito. Muli ring bumalik ang panginginig ng kanyang katawan Lalo na kapag Naririnig niya ang mga boses na iyon hindi naman niya maintindihan Pero minsan may kung ano-anong boses na nag-uudyok sa kanya ng masasama. Alam niyang hindi siya normal, alam niyang kailangan niya ng tulong pero hindi na siya nag-abala pa na sabihin iyon kay Mother Teresa. Lalo pa at natiyak niya na kakailanganin nilang magpatingin sa doktor kaya minabuti niyang manahimik na lamang dahil namumroblema rin kasi sa pera ang kanilang bahay ampunan. Pero kinakaya pa rin naman niya dahil umaasa pa rin siya na babalik si Janna Mae at isu-surprise siya siguro hindi lang ito sinasabi sa kanya pero mahilig kasi ito sa surprise kaya naman iyon na lamang ang lagi niyang iniisip.

Napapansin na rin ng mga Madre na palagi siyang tahimik at malungkutin pero iniisip lamang ng mga ito dahil iyon sa pangungulila niya ako Janna Mae. Lahat naman ng mga gawain nakatoka sa kanya ay nagagawa pa rin niyang ng maayos at maging ang pag-aaral niya ay hindi naman niya na pababayaan. Pero sa tuwing sasapit ang gabi, Iyon bang tahimik ng lahat natutulog na ang lahat pero siya mulat na mulat pa rin at ipinaglalaban ng mga boses na kanyang naririnig panay ang takip niya sa kanyang tenga. Dahil ayaw na ayaw na niyang marinig ang mga boses na iyon. Hindi rin tumitigil ang pangangatog ng kanyang kalamnan lalo na ang kanyang mga kamay, maging labi niya ay nangangatal din hindi niya alam kung paano patitigilin iyon pero kadalasan nakakatulogan na lamang niya ang ganoong sitwasyon.

Noong bago pa lamang siya dito sa bahay ampunan ilang beses din niyang naramdaman ang ganitong karamdaman pero dahil nga lagi niyang iniisip ang kanyang kuya Thirdy at isa pa lagi niya noong suot-suot ang kwentas na binigay nito sa kanya na nais nitong ingatan niya dahil iyon ang magpapatunay na iyon ang magiging palatandaan nito para makilala siya. Itinago niya iyon simula ng makilala niya si Janna Mae dahil bigla siyang nagkaroon ng karamay, kaibigan, kapatid at kakampi kaya ayon kusa na lamang nawala ang ganoong karamdaman niya katulad din ako ng nangyari iyon noong una niyang makilala ang kanyang Kuya Thirdy. Kahit pagsasalita na hindi niya noon nagagawa at nagawa niya.

Pero ngayon parang mas lumala ang karamdaman niyang iyon dahil maging dibdib niya ay naninikip na tila naghahabol siya ng paghinga. Pakiramdam niya'y nagsama-sama na yung pangungulila, stress, anxiety lahat na nagsama-sama at parang hindi niya kakayanin ng gabing iyon kaya naman bumangon siya sa higaan at hinanap niya ang kwentas na ibinigay sa kanya ng kanyang kuya Thirdy. Iyon din kasi ang naging kasangga niya sa loob ng ilang taong pangungulila niya kay Thirdy, ngayon mukhang kakailanganin na naman niya iyon dahil nawala na naman ang kanyang pinakamamahal na kaibigan na si Janna Mae.

Bumangon siya habang hinahaplos ng marahan ang dibdib dahil nahihirapan talaga siyang huminga, umiyak na siya ng umiyak pakiramdam niya ay nalulunod siya ng mga sandaling iyon. Kaya naman kinuha niya ito sa lagayan ito na nakalagay sa ilalim ng kanyang damit ngunit sa pagkagulat niya wala ang kwentas. Hinanap pa niya sa iba pang lugar baka nakaligtaan lang niya kung saan niya nailagay pero sigurado siya nasa ilalim lang ng kanyang damit iyon. Marahas na pinaghihila niya ang mga damit inisa-isa iyon at tila mababaliw na habang iniisa-isa ang nagkalat na damit ngunit wala pa rin ang kwintas. Napasabunot siya ng mariin sa kanyang buhok at doon na nagsimula siyang bumigay. Umiyak siya nang umiyak paulit-ulit na tinatawag ang pangalan ni Janna Mae at Thirdy.

Kailangan niya ang mga ito nang mga sandaling iyon hirap na hirap na siya idagdag pa ang mga boses na kanyang naririnig. Iniisip niya ang kwintas paano pa sya makilala ng kanyang kuya Thirdy kung wala na iyon. Pero sino ang kukuha ng kwintas. Siya lang naman at si Janna Mae ang nakakaalam niyon sa naisip doon niya napagtanto na si Janna Mae ang kumuha niyon.

Lalong nakadagdag sa kanyang nararamdaman ang isipin. Bakit nagawa iyon sa kanya ni Janna Mae? Bakit nagawa nitong kuhanan ng kwintas na kahit alam naman nito na mahalaga iyon sa kanya. At naisip din niya na baka ang kwentas ang dahilan kaya hindi siya nito kinokontak baka natatakot ito na magalit siya. Pero hindi naman niya iyon magagawang magalit dito, kung halimbawa man na tumawag ito tatanungin lang niya ito at kung nasa kamay talaga ito ni Janna Mae ang kwentas pwede naman magsabi ito, maintindihan naman niya kong nagustuhan din nito iyon dahil mahal na mahal niya ito bilang kaibigan o mas higit pa nga sa kaibigan dahil kung ituring na niya ito ay tunay na kapatid.

Mahigit at 3am na ng mga oras na iyon pero hindi pa rin siya makatulog hindi maampat ang kanyang pagluha ang mga boses na paulit-ulit na nagsasalita ang panginginig ng kanyang katawan. At maging ang kanyang labi, hindi talaga siya makahinga parang mamamatay na yata siya ng mga oras na iyon. Minabuti niya na magtungo sa banyo baka sakali kong magbabad siya sa tubig ay mawala ang kanyang nararamdaman. Kahit hirap na hirap tumayo siya at nagtungo sa banyo na nasa labas lamang ng kanilang silid mabuti na lamang at malapit lamang ang CR hinubad niya ang lahat ng kanyang kasuotan hindi niya hinayaang mabasa Iyun dahil nakasuot lamang na yun hindi niya hinayaang mabasa ang kanyang pantulog dahil kakasuot lamang niya iyon.

Agad na itinapat niya ang kahubaran sa malamig na tubig na nagmumula sa shower. Nakaramdam siya ng kaunting kaginhawahan pero ang puso niya at maging pakiramdam niya ay napakabigat pa rin. Parang nais niyang ilabas lahat, kaya naman minabuti niyang sumalampak sa tiles na sahig ng banyo habang nakatapat sa tubig na nagmumula sa shower at doon umiyak mg umiyak. Pakiramdam niya hindi na niya kakayanin pa ang mga susunod na araw kapag ganito pa rin ang kanyang nararamdaman. Nayakap na lamang niya ang sariling kahubaran habang patuloy na lumuluha.

Pero kahit papano lumuwag-luwag na ang kanyang nararamdaman hindi katulad kanina. Medyo nawala na rin ang panginginig ng kanyang katawan kaya ipinasya na niyang sabunin ang kanyang katawan para makabalik na siya sa kanyang silid. Kinuha niya ang sabon at sinimulang ihaplos sa kanyang balat. Ngunit nagtataka siya dahil iba ang kanyang nararamdaman sa bawat paghaplos niya. Nag-iinit ang kanyang pakiramdam na imposibleng mangyari dahil nakababad siya sa malamig na tubig na nagmumula sa shower. Minabuti niyang patayin muna ang shower at nagsimula muling sabunin ang katawan ngunit sa kanyang pagkagulat.

Nasaling niya ang dunggot ng dalawa niyang bundok na noo'y naninigas na. Nagtaka siya bakit tila may kakaibang hatid na sarap ng salingin niya iyon, samantalang dati naman ay walang ganon kapag naliligo siya. Naisip niya na marahil dala lamang iyon ng kanyang nararamdaman kaya ipinagsawalang bahala niya iyon, iniwasan na lamang niyang masaling muli iyon pero kahit na nga sa mismong dalawang umbok lang ang nasasaling niya ay ibayong sarap pa rin ang dala niyon. Parang may kong anong nag-uudyok sa kanya na tuklasin pa ang sarap na dulot niyon dahil pakiramdam niya natatabunan niyon ang bigat ng kanyang nararamdaman.

Kaya naman kahit malakas ang kabog ng dibdib dahil nga kinakabahan. Marahan siyang sumandal sa tiles na dingding ng banyo at sinimulang marahang hagudin ng dalawang kamay ang dalawa niyang umbok na may kalakihan. Tayong-tayo iyon dahil wala pang sino man ang nakakahawak niyon kundi siya lang.

"Ughhhh..." impit niyang daing ng masaling niya ang dalawang malarosas na dunggot niyon. Hindi niya akalaing ganon pala kasarap kapag sinasaling iyon. Napapanganga pa siya at tuluyan ng nilaro-laro iyon ng kanyang mga daliri.

"Ohhhh, sh***ttt ang s-sarapp..." mahaba niyang daing habang marahang pinipisil-pisil ang dalawang umbok at sinasabay na laruin ang dunggot niya.

Maya-maya ay tila may nag-uudyok sa kanya na salatin din ang hiyas niya na noo'y tila may lagnat dahil mainit na ang pakiramdam niya sa bahaging iyon.

"Uggghhh......" halos mapanganga siya ng madantayan ng kanyang daliri ang pinakadelikadong bahagi na iyon ng kanyang hiyas. At halos tumirik ang kanyang mga mata ng simulan niyang laruin iyon gamit ang kanyang daliri. Nagpatuloy siya sa paglalaro doon hanggang sa maghangad pa siya ng higit doon. Kaya naman sinimulan niyang dahan-dahang ilabas masok ang kanyang isang daliri sa kanyang bukana na noon ay naglalabas na ng mainit-init na likidong nagbibigay ng kakaibang pakiramdam sa kanya.

At naging sunod-sunod ang kanyang pag-ungol ng maramdaman ang tensyon sa kanyang puson. Kasabay ang napakasarap na pakiramdam na iyon na hindi niya alam kong saan nagmumula.

"Uuuugggghhhh myyy ahhhhh!!!" hiyaw niya kasunod ang pagbulwak ng likidong nagmula sa mismong loob ng kanyang hiyas. Patuloy pa siya sa mabilis na paglabas masok ng kanyang daliri hanggat hindi nawawala ang kakaibang sarap na iyon. Nang matapos napangiti siya, napakasarap sa pakiramdam niyon at biglang tila gumaan ang lahat sa kanya. Nawala ang mga boses na iyon na gumagambala sa kanya, nawala ang pangangatog ng kanyang katawan kasabay ang mabigat na bagay na tila nagpapasikip sa kanyang dibdib.

Manghang-mangha siya sa natuklasan. Pero ilang sandali lamang na-realized niya na mali ang kanyang nagawa pero ang maling bagay na iyon ang nakatulong para mawala ang mga bagay na nagpapahirap sa kanya.

ITUTULOY