บทที่ 6
1117 Words
“ยิ่งพร้อมใจกันปฏิเสธยิ่งทำให้ผมสงสัย”
อัคคีไม่ยอมง่ายๆ กวาดสายตามองลุงสนที ลุงชาญที ชึ่งลุงๆ ทั้งสองก็รีบหลบสายตาให้วุ่นไปหมด
“คุณไฟ ปล่อยลุงได้แล้วครับ ลุงจะไปทำงานครับ” ลุงสนเอ่ยบอก พยายามแกะมือของอัคคีให้พ้นจากตัวเสื้อของตน
“แหม! เกิดอาการขยันทำงานขึ้นมาทันที ปกติเห็นอู้งานทุกครั้งที่มีโอกาส”
อัคคีต่อว่าด้วยความหมั่นไส้ และไม่ทันได้เอ่ยซักไซ้ลุงทั้งสองไปมากกว่านี้ ก็มีเสียงของคนงานจากไร่ธิปรกเดินตรงมายังบริเวณที่พวกเขายืนอยู่
“ไอ้สน ไอ้ชาญ คุณเพลิงเรียกให้ไปพบเดี๋ยวนี้”
เหมือนดั่งระฆังหมดยกดังขึ้น ช่วยชีวิตของลุงสนกับลุงชาญไว้ได้ทัน ซึ่งลุงๆ ทั้งสองรีบพยักหน้าหงึกๆ รับคำในทันที
“เออ...พวกกูจะไปเดี๋ยวนี้” ลุงชาญเป็นฝ่ายเอ่ยตอบ พลางหันไปบอกกับอัคคีว่า “คุณเพลิงเรียกตัวเป็นการด่วน ลุงไปแล้วนะ คุณไฟ”
ไม่รอให้อัคคีเอ่ยอนุญาต พอบอกไปแล้วลุงชาญก็โกยแนบในทันที โดยไม่สนใจเพื่อนรักอย่างลุงสนที่ยังคงถูกอัคคีล็อกตัวไว้อยู่
“ไอ้ชาญ รอกูก่อน”
“ไม่รอ กูไปก่อนแล้ว”
ลุงชาญตะโกนบอกโดยไม่ได้หันมามอง ทำเอาลุงสนต้องเอ่ยเจริญพรไม่หยุดปาก
“ไอ้เพื่อนเลว ทิ้งกูได้ลงคอ”
ด่าเพื่อนรักที่ทิ้งกันได้ลงคอแล้ว ลุงสนก็หันมาฉีกยิ้มแป้นใส่อัคคี เอ่ยบอกเสียงอ่อนว่า
“ปล่อยลุงได้แล้วครับ ลุงจะรีบไปหาคุณเพลิง สงสัยคุณเพลิงมีงานด่วนให้ทำแน่ๆ เลยครับ”
แม้พอจะเดาไว้ลุงๆ ต้องสร้างวีรกรรมอะไรไว้สักอย่าง แต่ก็ไม่อาจคาดคั้นเอาคำตอบได้ เมื่อจำเลยต่างก็ปิดปากเงียบแถมยังหาลู่ทางจะหนีให้ได้
“เอาเถอะครับ ไว้กลับมาจากตัวเมืองแล้วผมจะคาดคั้นเอาคำตอบอีกครั้ง ลุงรีบไปหาพี่เพลิงเถอะครับ ลุงชาญโกยแนบไปโน่นแล้ว”
“ครับๆ ลุงไปแล้วครับ”
พออัคคีปล่อยตัว ลุงสนก็รีบวิ่งสุดฝีเท้าตรงไปหาเพื่อนรักที่ล่วงหน้าไปแล้ว
เมื่อไม่มีลูกน้องไปช่วยถือข้าวของ อัคคีก็จำต้องไปในตัวเมืองเพียงลำพัง ชายหนุ่มยืนมองลุงสน ลุงชาญที่วิ่งหนีเขาไปแล้วอยู่ชั่วขณะ ก่อนจะเดินตรงไปยังรถยนต์ ขับออกไปจากฟาร์มโดยไม่ได้มองตรงด้านหน้าฟาร์ม ซึ่งตอนนี้มีมือดีเอาป้ายอิงค์เจ็ทขนาดใหญ่มีข้อความชวนเชิญอยู่บนป้ายอิงค์เจ็ทมาติดที่ด้านหน้าฟาร์มของเขาด้วย
อัคคีจอดรถอยู่ด้านหน้าร้านกาแฟสด ซึ่งเป็นร้านประจำที่เคยมาดื่มในทุกครั้งที่เข้ามาในตัวเมือง พอก้าวลงจากรถยนต์ ชายหนุ่มก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติ รู้สึกว่าถูกจับตามองจากผู้คนที่เดินหรือนั่งอยู่ในบริเวณใกล้ๆ กับร้านกาแฟ
“เราแต่งตัวผิดปกติรึ? ทำไมมีแต่คนจ้องมอง”
อัคคีพึมพำพูดกับตัวเอง พร้อมกับก้มลงกวาดสายตามองเสื้อผ้าอาภรณ์ที่สวมใส่ ก่อนจะเอ่ยพูดต่อ
“ก็ไม่ได้ผิดปกตินี่หว่า...เสื้อเชิ้ตกางเกงยีนส์ แล้วทำไมถูกจับตามองทุกฝีก้าวเลย”
ไม่ใช่แค่ถูกจับตามองจากผู้คนที่อยู่ด้านนอกร้านกาแฟเท่านั้น พอเปิดประตูเข้าไปในร้าน สาวๆ ที่นั่งดื่มกาแฟอยู่ ต่างก็โปรยยิ้มให้กับเขา พร้อมกับเอ่ยทักทายเสียงหวานราวกับรู้จักกันมานาน
“สวัสดีค่ะ คุณไฟ ใบเฟิร์นนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”
“เอ่อ...ครับ”
อัคคีรับคำอย่างงงๆ กำลังจะเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์เพื่อสั่งกาแฟ ก็มีสาวสวยคนหนึ่งเดินมาดักหน้า แล้วฉีกยิ้มหวานหยดขณะยื่นนามบัตรให้กับเขา
“เพิร์ลค่ะ คุณไฟ ฝากรับแอดเพิร์ลในเฟสบุ๊คด้วยนะคะ”
อัคคีเอื้อมมือไปรับนามบัตรมาถือไว้ ยังงงไม่หายว่าทำไมจู่ๆ ก็ถูกสาวๆ รุมตอมหึ่งไปหมด และพอเดินไปยังเคาน์เตอร์กาแฟ ไม่ทันได้เอ่ยสั่ง พนักงานชงกาแฟก็เอ่ยทักเสียงหวานอีกคน
“คาปูชิโน่ร้อนเหมือนเดิมนะคะ คุณไฟ”
“ครับ” อัคคีพยักหน้ารับ รอไม่ถึงนาที กาแฟร้อนหอมละมุนก็ถูกเสิร์ฟตรงหน้า แต่ที่มาพร้อมกับกาแฟและทำให้เขางุนงงจนลืมกาแฟคือ เบอร์โทรศัพท์ของพนักงานชงกาแฟ ที่ยื่นมาให้เขาด้วย
“น้ำหวานแอดหาคุณไฟในไลน์แล้วนะคะ เลิกงานเมื่อไรน้ำหวานจะรีบแชทหาคุณไฟทันทีค่ะ”
“เฮ้ย!!! เดี๋ยวก่อน นี่มันอะไรกัน”
อัคคีร้องโวยวายเสียงหลง พอหันมองรอบๆ ตัว ก็เห็นสาวๆ ที่นั่งอยู่ในร้านกาแฟต่างก็ยิ้มหวานเยิ้มให้ แถมบางคนยังจ้องมองเขาด้วยแววตาหิวกระหายราวกับว่าเขาเป็นอาหารอันโอชะของพวกเธอก็ไม่ปาน
เท่านั้นยังไม่พอ เสียงเตือนจากโทรศัพท์มือถือ ก็ดังขึ้นรัวๆ ติดกัน พอหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดดู ก็ต้องร้องเฮ้ย! เสียงดัง
“เฮ้ย! อะไรกัน มีคนแอดมาในไลน์ ในเฟสบุ๊คเป็นร้อยเลย”
เสียงเตือนจากโปรแกรมแชทที่โหลดไว้ในโทรศัพท์มือถือดังขึ้นตลอดเวลา จนอัคคีต้องปิดมือถือ จากนั้นก็เอ่ยถามสาวๆ ทุกคนที่อยู่ในร้านกาแฟว่า
“พวกคุณเอาเบอร์โทรศัพท์ของผมมาจากไหน”
หลังจากเอ่ยถามด้วยความงุนงงระคนสงสัยไปแล้ว อัคคีก็ได้รับคำตอบ เมื่อสาวสวยที่แนะนำเองว่าชื่อเพิร์ล ได้เอ่ยไขข้อสงสัย
“จากใบประกาศนี้ค่ะ คุณไฟประกาศรับสมัครเจ้าสาว พวกเราก็เลยรีบกรอกใบสมัคร แอดไลน์ แอดเฟสบุ๊คหาคุณไฟค่ะ”
“ใช่ๆ ค่ะ ใครๆ ก็อยากเป็นสะใภ้ของพ่อเลี้ยงธิปรกและแม่เลี้ยงรดา คนดังแห่งจังหวัดเพชรบูรณ์”
สาวๆ ช่วยกันไขข้อสงสัยให้กับอัคคี ซึ่งชายหนุ่มรีบคว้ากระดาษขนาดเอสี่มากวาดสายตาอ่านอย่างรวดเร็ว
‘อัคคี วัจนากาญจ์ ฝาแฝดเล็กแห่งไร่ธิปรก ประกาศรับสมัครเจ้าสาว’
‘คุณสมบัติโสด ม่าย (ไม่เกี่ยง) อายุระหว่าง 24-35 ปี’
‘ส่งใบสมัครด้วยการแอดไลน์ แชทที่หมายเลข...’
‘แอดเข้าไปทำความรู้จักกับคุณไฟได้ที่เฟสบุ๊ค...’
‘กรอกใบสมัครได้ตั้งแต่วันนี้จนกระทั่งคุณไฟเจอผู้หญิงที่ถูกใจและแต่งงานด้วย’
- Writer
