เขาแตกต่างกับเรามาก

1163 Words

เมื่ออันดาเดินเข้าห้องเรียน เพื่อนรักสองคนก็รีบโบกมือให้ เธอเดินนำไปเขาไปที่โต๊ะเรียน “ ใครอะอันดา ” สาวตัวกลมถามขึ้น “ แฟนเหรอ ” อีกหนึ่งสาวใส่แว่นรีบยิงคำถามตามมา อันดาส่ายหน้าแล้วยิ้ม “ นี่คุณปราณ พึ่งย้ายมาจากที่อื่น มาเรียนวันนี้วันแรก คุณปราณคะ นี่เพื่อนรักของฉันค่ะ ใส่แว่นนี่ชะเอม ส่วนตัวกลม ๆ น่ารัก ๆ นั่นส้ม ” ชายหนุ่มส่งยิ้มไปให้ทั้งสองสาว “ สวัสดีครับชะเอม สวัสดีครับส้ม เพื่อนอันดาน่ารักจังเลยนะครับ ” สองสาวยิ้มหน้าบาน ม้วนต้วนเป็นเลขศูนย์อยู่นานสองนาน ในห้องเรียนฮือฮาเมื่ออาจารย์แนะนำว่าวันนี้มีสมาชิกมาใหม่ เป็นนักเรียนนอกหนุ่มหล่อร่างสูง ที่สำคัญเขาเป็นน้องชายของนายหัวปราบเจ้าของรีสอร์ทชื่อดังตั้งสองที่อีกด้วย “ สวัสดีครับ ผมปราณ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ” “ ฝากหัวใจด้วยก็ได้นะคะ ” สาวประเภทสองนางหนึ่งเอ่ยขึ้น เรียกเสียงฮือฮาเกรียวกราวจากทั้งห้องได้ ปราณยิ้มเขิน ๆ ยิ่งทำให้ใบหน้าหล่อเหลานั้นน่ามองมากขึ้น เขานั่งเรียนข้าง ๆ อันดาแล้วแอบมองเธอจากทางข้าง ๆ เป็นระยะ ๆ เมื่อใกล้จะจบคาบ ปราณชะโงกหน้าไปกระซิบกับเธอ “ เรียนเสร็จจะไปไหนต่อครับ ” เธอชะโงกกลับมากระซิบตอบ “ จะไปไหนล่ะ มีเรียนต่อบ่ายอีก ” “ หมายถึงว่าตอนเที่ยงเนี่ย จะไปไหน ” “ ไปกินข้าวโรงอาหารไง ” “ งั้นผมไปด้วยนะ ” เธอส่งยิ้มให้แล้วพยักหน้า จบคาบ ขณะกำลังเก็บของจะเดินออกจากห้องเรียน ร่างอวบอัดสวมเสื้อนักศึกษาฟิตเปรี๊ยะ กระโปรงสั้นรัดรูป ยิ่งเน้นให้เห็นสัดส่วนชัดเจนตัดผมบ๊อบเท ใบหน้าสวยฉาบเครื่องสำอางหนาจัด เธอเดินมาหยุดตรงหน้าปราณ แล้วยื่นมือมาตรงหน้า “ สวัสดีค่ะคุณปราณ ฉันใบเฟิร์นนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ” ปราณเงยหน้าขึ้นมองเธอแล้วยิ้ม มือใหญ่ยื่นไปสัมผัสมือเธอตามมารยาท “ ครับผม ยินดีที่ได้รู้จักครับ ” “ ฉันเคยรู้จักกับพี่ชายของคุณ และหวังว่าสักวันจะได้มีโอกาสรู้จักกับคุณมากขึ้นกว่านี้ เช่นเดียวกับพี่ชายคุณนะคะ ” เธอเอ่ยพร้อมใช้นิ้วชี้สะกิดกลางฝ่ามือเขาเบา ๆ พร้อมบีบมือเขาแน่นขึ้น ปราณงงกับคำพูดแต่ก็พยักหน้า “ ครับผม นี่คุณรู้จักกับพี่ปราบด้วยเหรอครับ ” เธอส่งสายตาเย้ายวนมาให้ “ รู้จักค่ะ รู้จักดีเลยล่ะ ” เธอไม่ยอมปล่อยมือเสียที จนอันดาเก็บของเสร็จแล้วเดินเลี่ยงตามเพื่อนรักสองคนออกไป ปราณจึงดึงมือใหญ่ออกจากมือใบเฟิร์นที่กุมไว้เหนียวแน่นราวกับปลาหมึก “ ผมขอตัวก่อนนะครับ ไปทานข้าวก่อน แล้วเจอกันครับ ” เขาพูดพร้อมส่งยิ้มให้ก่อนจะรีบวิ่งตามอันดาไป ใบเฟิร์นมองตามตาเป็นมัน กลุ่มเพื่อนสาวเปรี้ยวของเธอเดินเข้ามาสมทบ แต่ละนางนั้นแสบไม่แพ้กัน “ ยังไงวะมึง พี่กับน้องใครแซ่บกว่าใคร ” ใบเฟิร์นยิ้ม “ คนละแบบว่ะ คุณปราณหล่อใส ๆ แบบเกาหลี น่ารัก น่าเคี้ยว แต่นายหัวปราบหล่อดุ ดิบเถื่อน หล่อแบบแบดบอย ลีลาก็เด็ด ราวกับสัตว์ป่าผู้หิวโหย ” พูดพลางกลืนน้ำลายลงคอ “ สรุปว่ามึงก็จะไม่เอาคุณปราณใช่ไหม งั้นกูขอนะ ” เธอหันไปค้อนเพื่อนขวับ “ ใครบอกมึง เอาสิ กูอยากชิมดูว่าภายนอกทำใส ๆ แบบนี้ ถ้าอยู่บนเตียงกับอีใบเฟิร์นจะเร่าร้อนได้ขนาดไหน ” *** “ ใครมาส่งน่ะอันดา ” นางมาลีเอ่ยถาม เมื่อวันนี้มีรถคันงามมาส่งลูกสาวที่หน้าบ้านเช่า เธอยกมือขึ้นสวัสดีแม่แล้วตอบยิ้ม ๆ “ เพื่อนใหม่จ้ะแม่ พึ่งย้ายมาจากต่างประเทศ ชื่อคุณปราณ เป็นน้องชายของนายหัวปราบ เจ้าของซีบีชรีสอร์ท กับซีวิวรีสอร์ทไงจ๊ะแม่ ” ผู้เป็นแม่ทำตาโต “ น้องชายที่เขาว่าแม่พาหนีไปน่ะนะ เขาลือกันว่าหายสาบสูญไปหลายปีเลยนะ นี่กลับมาแล้วเหรอ ” “ ฮะ หายสาบสูญไปเหรอแม่ ” “ อันนี้แม่ก็ไม่รู้ข้อเท็จจริงนะ เห็นพวกในตลาดเคยเล่าให้ฟัง ว่าเมียของนายหัวปริมหนีไป พร้อมกับเอาลูกชายคนเล็กไปด้วย ก็คงเป็นคุณปราณ นี่ละ ทิ้งลูกชายคนโตไว้กับพ่อก็คือนายหัวปราบ ” “ เห็นเขาเล่าให้อันดาฟังว่าแม่เขาก็ตายแล้วนะแม่ ” “ อ๋อ เป็นแบบนี้นี่เองถึงได้กลับมาหาพี่ เขารวยขนาดนั้นทำไงถึงมาส่งลูกสาวแม่ได้นี่ ไม่หยิ่งเหรอ ” อันดาส่ายหน้าแล้วยิ้ม “ ไม่หยิ่งเลยแม่ นิสัยดีมากด้วย คุยเก่ง มนุษยสัมพันธ์ดี พอดีเมื่อเช้าเดินชนกัน เขาถามห้องเรียนกับอันดา เลยได้รู้ว่าเรียนคณะเดียวกันพอดี ก็เลยกลายเป็นเพื่อนกันเลย ” มาลียิ้มแล้วเอื้อมมือไปลูบศีรษะบุตรสาว “ เออ เป็นเพื่อนก็เป็นเพื่อนนะ อย่าให้มันเกินเลยไปอย่างอื่น เขาแตกต่างกับเรามากนะลูก แม่ไม่อยากให้ลูกเสียใจ ” เธอยกมือขึ้นโอบเอวผู้เป็นแม่ด้วยความรัก “ จ้าแม่ อันดารู้น่า งั้นเดี๋ยวอันดาเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปทำงานก่อนนะจ๊ะแม่ ” “ กินข้าวก่อนสิลูก แม่ทำห่อหมกปลาของชอบเราไว้ ” “ จ้ะ เดี๋ยวเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ ” “ อันดา เหนื่อยไหมลูก ” มาลีเอ่ยถามลูก น้ำตาคลอเบ้า หญิงสาวสวมกอดร่างผอมบางของมารดาให้แน่นเข้าไปอีก “ แม่ อันดาเคยบอกแล้วไงว่าอันดาไม่เหนื่อยเลย มีความสุขด้วยซ้ำที่ได้ทำงานหาเลี้ยงแม่ ขอแค่แม่ดูแลตัวเอง อย่าทำงานหนักเวลาที่อันดาไม่อยู่ กินยาทุกวัน จะได้หายเร็ว ๆ อันดาขอแค่นี้ แม่ทำให้อันดาได้ไหมจ๊ะ ” มาลีพยักหน้า หญิงสาวหอมแก้มผู้เป็นแม่ฟอดใหญ่ “ อันดารักแม่นะจ๊ะ” แล้วผู้เป็นลูกสาวก็เดินหายเข้าไปในห้อง มาลีมองตามด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรัก มาลีเป็นคนนนทบุรีโดยกำเนิด เธอกำพร้าพ่อแม่ อาศัยอยู่กับป้ามาตั้งแต่เด็ก ส่วนอนันต์พ่อของอันดานั้นเป็นคนใต้ เธอพบกับพ่อของอันดา ในคราวที่ทำงานโรงงานแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เมื่อตกลงใจจะใช้ชีวิตร่วมกันเขาจึงชวนเธอกลับไปอยู่ใต้ด้วยกัน โดยให้ผู้เป็นเมียอยู่บ้านเฉย ๆ ส่วนตัวเขานั้นออกเรือประมงหาปลา รายได้นั้นไม่ได้มากมายอะไรนักแต่ก็เลี้ยงครอบครัวได้ไม่ขาด

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more