8
“เอาซิ ไม่ว่าอยู่แล้ว เธอไม่ทำก็อย่าหวังว่าฉันจะรับพี่สาวเธอมารักษา แต่เรื่องให้ปล่อยเธอตอนนี้ก็ไม่มีทางเหมือนกัน ไหนๆ ฉันก็เสียเงินค่าห้องไปแล้ว แถมยังกำลังเซ็งๆ อยู่ด้วย มีสาว...ถึงจะไม่ได้สวยมากมายมาให้เสียบแทรกกระแทกเล่นฆ่าเวลาแก้เซ็งก็ไม่เลวนัก รึอย่างน้อย... จิ้มเล่นๆ ให้คุ้มค่าห้องก่อนก็ยังดี เสียดายเงินนะ จ่ายเด็กมันไปแล้ว”
“คุณมันเลวที่สุด เลว!” เธอไม่รู้จะหาคำไหนมาต่อว่าคนใจยักษ์ใจมารแล้ว โกรธจนลมแทบออกหูได้ เนื้อตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า แต่เพลงรัมภาก็ตอบไม่ได้มันเพราะโกรธหรือเพราะมือเขายังคงเสียดสีบี้บดเนื้อตัวเธอ
ที่รู้ๆ คือความขุ่นแค้นแน่นอก เขาทำได้ยังไง เอาชีวิตคนอื่นมาข่มขู่กันแบบนี้ นี่เขาเป็นหมอจริงหรือเปล่า หรือเป็นมัจจุราชไร้ใจอย่างที่ใครๆ แอบตั้งฉายาให้
ดวงตาสองคู่สบประสานกันอย่างห้ำหั่นไม่มีใครยอมใคร หากดวงตาเป็นไฟคงเผาอีกฝ่ายให้มอดไหม้เป็นจุลในพริบตา
“เสียเวลามาหลายนาทีแล้ว ถ้าอยากจะอ้าปากก็จงแหกปากร้องครวญครางเพราะความเสียวซ่านที่เธอจะได้รับ ตั้งใจรับให้ดีด้วย จะได้เปรียบเทียบได้ ระหว่างผู้ชายคนอื่นๆ กับฉัน ใครทำให้เธอดุเด็ดเผ็ดมันมากกว่ากัน”
“อย่าบ้านะ อื้อ!”
กันต์ธีร์ไม่สนเสียงร้อง ซุกหน้าที่ซอกคอขาว ลากปากตวัดลิ้นเลียสลับกับดูดเม้มผิวเนื้อต้นคอ รสเนื้อผสมเหงื่อของหญิงสาวเร้าอารมณ์มากกว่าจะทำให้นึกรังเกียจ
เพลงรัมภาดิ้นรนสุดฤทธิ์ ทั้งผลักทั้งข่วนกายหนาใหญ่เพื่อจะพาตนเองไปให้พ้นจากสถานการณ์อันตรายเวลานี้ ใจหนึ่งอยากกรีดร้องให้ลั่น เพราะเธอกับเขายังอยู่กันในรถที่จอดติดเครื่องอยู่หน้าห้องแถว ด้านหลังมีเพียงม่านพลาสติกรูดบังตา เธอเชื่อว่า ถ้าร้องลั่นจริงๆ ต้องมีคนได้ยินบ้างล่ะ แต่...เธอจะทนรับความอับอายได้แค่ไหน ถ้ามีคนโผล่เข้ามาจริง
“เล่นบทขืนใจก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะ แสดงว่าเธอยังไม่ลืมล่ะสิ ว่าฉันชอบความตื่นเต้นในเกมสวาทแบบนี้”
เสียงห้าวต่ำ กระแสพร่าแหบกระซิบอยู่ริมหู ซุ่มเสียงนั้นติดหยันหมิ่นอยู่บ้าง ยิ่งทำให้หญิงสาวดิ้นรนหนักขึ้น เตะถีบขามั่วไปหมด จนบางครั้งขาเธอก็เตะไปโดนรถ สร้างความเจ็บร้าว แต่เพลงรัมภาไม่หยุดดิ้น
การต่อต้านทำให้หมอหนุ่มคึกอยากเอาชนะ เขาจุ๊ปาก รวบสองมือเล็กไว้ ยึดโยงขึ้นไปกดไว้เหนือเบาะที่นั่ง ออกแรงจับไว้แน่น ก่อนจะส่งเรียวลิ้นปาดเลียที่แก้มนุ่ม ลากไปหาใบหูเล็ก ใช้ท่อนขาแกร่งกดทับลำขาเพรียวเอาไว้ เมื่อเบาะถูกรูดจนราบ เขากดหน้าขาบดเบียดเสียดคลึงหน้าขานุ่มได้ถนัดถนี่
“เธอทำฉันคึกได้ง่ายๆ ภูมิใจไหม...สอง”
ชื่อเล่นที่ออกจากปากเข้มได้รูปกระตุกใจดวงน้อย นานแค่ไหนที่เธอไม่ได้ยินน้ำเสียงแหบพร่าเรียกเธอชื่อแบบนี้ หากเพลงรัมภาไม่รู้สึกยินดีสักนิด แม้ใจกระตุกแต่ร่างกายยังขยับเพื่อหาทางหนี ปากยังร้องต่อว่าคนร้ายกาจช่างเอาเปรียบ
สัดส่วนที่พองตัวเป็นลำกดลงเหนือโคกเนื้อ บดสีครูดคลึงจนซ่านในอารมณ์ทั้งเขาและเธอ แม้จะมีเนื้อผ้ากางกั้น แต่การขยับยิ่งทำให้เนื้อผ้าเป็นตัวช่วยเสียดสีเนื้อแท้ก่อความกระสันเพิ่มขึ้นอีก
กันต์ธีร์ไม่ปล่อย ไม่สนจะปิดปากอิ่ม ปล่อยให้เธอร้องไป เพราะเขาอยากจะฟังตอนเสียงด่าว่าเปลี่ยนเป็นเสียงครวญครางจากอารมณ์เสียวสยิว ปากร้อนจูบฟัดใบหูเล็ก เลียลากไปทั่วก้านใบทั้งด้านหลังด้านหน้า แล้วสอดไซ้แหย่ปลายลิ้นใส่รูหูเล็กๆ บิดควานเบาๆ กายสาวก็เกร็งขึ้น ลมหายใจแรงขึ้น นี่ล่ะ... ที่เขาต้องการ
“อยะ...อย่านะ อย่าทำบ้าๆ แบบนี้”
เรี่ยวแรงของเธอค่อยๆ ลดลง แรงดูดกับความอุ่นชื้นของปากเขาเร้าอารมณ์ปลุกกระตุ้นเพลงรัมภาขึ้นมาอีกครั้ง
กันต์ธีร์ไม่ตอบ เลียลากนาบปากไปตามลำคอระหง หลังสอดไซ้ไล้แยงใบหูเล็กจนพอใจ เขายังดูดเม้มติ่งหูนิ่มๆ แรงๆ จงใจแตะไล้ทุกพื้นที่ที่จำได้ว่าทำให้อารมณ์ของเพลงรัมภาตื่นเพริด ขณะเดียวกันความหอมจากผิวกายสาวก็เร้าอารมณ์ของเขา ภาพความอวบอิ่มของเนินสาวที่ยังสลักในความทรงจำทำให้สัดส่วนในกางเกงค่อยๆ ฟื้นตื่นขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากกดมันเอาไว้ตั้งแต่ที่โรงพยาบาล
ใช่! เพราะร่างกายมนุษย์มีประสาทรับสัมผัสมากมายและมีประสิทธิภาพ เขารู้สึกรู้สา กระสันอยากกับร่างกายนี้ก็ไม่แปลก กันต์ธีร์บอกตนเอง แม้นว่าเพลงรัมภาไม่ใช่ผู้หญิงที่สวยมากมายชนิดทำให้ผู้ชายมองจนเหลียวหลัง แต่เธอไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ ผิวพรรณผุดผ่องนวลเนียนแถมหอมอ่อนๆ นี้ เขาเชื่อว่า ผู้ชายคนไหนได้คลุกเคล้านัวเนีย ถ้าไม่แข็งไม่ขึ้น ไอ้หมอนั่นมันก็ต้องเป็นพวกอ่อน ตายด้าน ไม่ก็พวกที่ไม่พิศวาสเพศหญิงเท่านั้นแหละ
“ไม่นะ ไม่!”
หญิงสาวร้องห้ามปราม ปลายทางความพ่ายแพ้มองเห็นรำไร เธอจึงพยายามดิ้นรน บิดเบี่ยงส่ายตัวหนี
กันต์ธีร์ตะปบมือข้างที่ว่างกอบขยำเคล้นคลำเต้าอวบทั้งสองข้าง บีบเคล้นจนเนื้อนุ่มหยุ่นภายใต้เสื้อชั้นในปลิ้นออกมาตามซอกนิ้วจนหนำใจ เลื่อนมือเคล้นร่างกายสาวลงต่ำ หน้าท้องเรียบแบนสอดเข้าใต้ชายเสื้อบีบขยำเนื้อแท้ เมื่อเธอดิ้นไม่หยุด เขาควานมือหาขอบกางเกง ซิปด้านหน้ากับกระดุมถูกกำจัดง่ายดาย มือใหญ่สอดมุดเข้าไป แรงดันของฝ่ามือผลักให้ซิปรูดลงไปด้วย
เพลงรัมภาสะดุ้ง เด้งแอ่นสะโพกลอยยกก่อนจะหดกลับเพื่อถอยหนี เมื่อมือใหญ่กุมเนินนูนแฉะชุ่มไว้ ลูบไล้ปัดลำนิ้วสลับกับบีบเคล้นเบาๆ ร่างกายท่อนล่างที่มีแค่กางเกงขายาว ทำให้เขาสัมผัสเนื้อแท้ได้อย่างง่ายดาย
“ไม่นะ อูย...”
นิ้วยาวใหญ่เลื้อยไล้สู่กลางร่องรอยแยก เสียดสีลำนิ้วกับความชื้นชุ่ม กันต์ธีร์ชอบออกกำลังกายเล่นกีฬาเป็นประจำ ทำให้มือเขาค่อนข้างแข็งและหยาบ แต่ละข้อมือ แต่ละเปราะลำที่เสียดไล้ไปตามร่องสวาทจึงสร้างความสยิวซ่าน
เขาลากนิ้วไล้ขึ้นจนสัมผัสกับเม็ดสวาทที่กำลังเป่งตั้ง เกี่ยวปลายนิ้วกลางกับปลายเม็ดเสียวสะกิดรัวเบาๆ ขณะที่นิ้วอื่นสอดเข้าขยุ้มพุ่มพงดกหนาขยำเล่นและเร้าอารมณ์สาวเจ้า