"Girl," nag-aalalang hinawakan ni Carlo yung kamay ko. "I'm sorry."
Agad kong pinunasan yung luhang tumulo mula sa aking mga pisngi. Huminga ako mg malalim. Carlo tapped my back, helping me to calm down.
"Okay lang ako," pilit akong ngumiti. "Bakit ka naman nagso-sorry?"
He sighed. "Alam kong nililigawan ka pa lang ni Richards, at alam ko ding may nararamdaman ka na sa kanya. So I feel sorry for you," puno ng simpatya niyang sabi.
"Was it obvious?" tukoy ko sa nararamdaman ko tungo kay Stan.
"Oo," tango niya. "I can see it the way you look at him."
Mapait akong ngumiti. Hindi ko alam. Hindi ko alam na halata pala. What can I say? Hindi ko na talaga kontrolado yung mga nagagawa ko kapag nasa harap ko na si Stanley. Mabablangko yung utak ko at tila naggo-go with the flow na lang.
"Do
