ชายหนุ่มมาพบกับนายหญิงอี๋อีกครั้ง เขามาเจรจาสู่ขอหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งหอตงเหอไปเป็นภรรยา เมื่อนายหญิงทราบเรื่องก็ถอนหายใจ นางคาดเดาไว้อยู่แล้ว หากหญิงงามไม่มีใจ ไหนเลยเรื่องทุกอย่างจะเลยเถิดมาถึงบัดนี้
นางรับปากเขาว่าจะจัดการให้ เงินค่าไถ่ตัวนางไม่เรียกร้อง แล้วแต่เขาจะมอบให้ แต่ขอนางคุยกับหงซือม่านเสียก่อน เมื่อได้ตามประสงค์ชายหนุ่มก็จากไป
ยามนี้หญิงงามที่กำลังจะถูกสู่ขอกระวนกระวายใจยิ่งนัก นางหวาดกลัวเหลือเกิน แม้นี่จะเป็นสิ่งที่นางเคยคิดไว้ว่าหากเจอชายที่รักนางจะแต่งออกให้เขา แต่นางไม่ปรารถนาจะเป็นอนุของใคร
แต่ยามนี้ชายที่นางมีใจให้ เขาต้องมีสตรีนับพันข้างกาย คนไม่มีเบื้องหลังเช่นนาง จะยืนอยู่ตรงนั้นได้สักกี่วัน แม้รักมากเพียงใด นางก็ยังกลัวจนแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้ เพราะหากให้ตัดใจจากเขา นางยอมเสี่ยงไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า
“เสี่ยวม่าน นายหญิงเรียกพบเจ้า ข้ามาตาม เราไปกันเถอะ” เมื่อ
