ภูผาเข้าใจในทันทีว่าคำว่า ‘ปกป้องตัวเอง’ ไม่ได้หมายถึงทางกาย ทว่าหมายถึงทางใจ เขาทั้งสลดหดหู่และนับถือเธอในคราวเดียวกัน เธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งมากจริงๆ
“ผม...ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณพูดเรื่องอะไรพวกนี้ออกมานะ” อย่างไรก็ตาม เขาต้องแก้ตัวก่อนว่าไม่ได้มีเจตนาไม่ดี
กากีระบายยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่งดงามมากทีเดียว
“ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ได้เจตนา ข้าพูดของข้าเองเพราะเรื่องพวกนี้ทำอะไรข้าหาได้ไม่ เจ้าเชื่อหรือไม่ว่าข้าแกร่งกว่าที่เจ้าคิด หาใช่สตรีตัวเล็กๆ เช่นภาพที่เห็น”
เชื่อสิ เชื่ออย่างสนิทใจเลยล่ะ
ภูผาเม้มริมฝีปาก อดไม่ได้เลยที่จะคว้ามือเธอมากุมไว้ เขาไม่ได้คิดล่วงเกินอะไร แค่อยากให้กำลังใจ หากแต่การกระทำของเขาเมื่อคิดดูในอีกมุมแล้ว มันเหมือนการแต๊ะอั๋งไปเสียหน่อย เมื่อรู้สึกตัวจึงรีบดึงมือออก
“เอ่อ...ผมไม่ได้ตั้งใจ” ไม่...เขาตั้งใจ...ตั้งใจเลยล่ะ เพียงแต่ไม่ได้ตั้งสติก่อนที่จะทำ
ปั๊ดโธ่! แล้วอย
