เช้าวันต่อมา
โรงพยาบาลชานเมือง
ทางฝั่งของดินแดนเขายังไม่ได้กลับบ้านตั้งแต่เมื่อวาน มีลูกชายของคนงานในไร่เขาป่วย ซึ่งหมอบอกว่าต้องเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิด เด็กผู้ชายคนนั้นมีอาการติดเชื้ออย่างรุนแรง ด้วยความที่ดินแดนค่อนข้างไม่สบายใจ เขาอยากจะทราบผลกับพ่อแม่ของเด็กผู้ชายคนนั้นอยู่ที่โรงพยาบาลนี่ด้วยกัน
"ไม่ต้องเป็นห่วงนะ เดี๋ยวค่ารักษาพยาบาลผมจะออกให้เอง" ดินแดนพูดขึ้นกับแม่ของเด็กชายคนนั้น ทั้งพ่อและแม่เด็กน้อยที่ติดเชื้อนั่งร้องห่มร้องไห้และไม่ได้นอนกันมาทั้งคืน ดินแดนเองก็เช่นกันเขาไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อคืน จนตอนนี้เขาก็ยังไม่มีกระจิตกระใจที่จะทำอะไรนอกจากรอหมอออกมาเท่านั้น
"ขอบคุณนะคะนายน้อย ขอบคุณมากจริงๆ จ้ะ"
"ไม่เป็นไรครับ พวกคุณเป็นคนในไร่ผม ผมมีหน้าที่ดูแลพวกคุณแทนพ่อ" ดินแดนเปรียบคนงานในไร่เป็นคนในครอบครัวเดียวกัน เขาเข้าใจทุกคนดีว่าเงินที่ให้มันก็อาจจะไม่พอ ภาระหนี้สินก็เ
