FASTER, ATTORNEY! SPG (Attorney Osiris Jadraque)

4-Mala-anghel

Hello po! Sa October po ang regular update ng story na 'to. Salamat po sa suporta ninyo.❤️

Kabanata 4

Mala-anghel

Tinandaan ko pa rin ang mga importanteng bilin ni Mama tungkol sa mga dapat at hindi ko dapat gawin sa bahay ng amo niyang si Attorney Jadraque. Kabisado ko ang tungkulin ng isang kasambahay at kung paano makisama sa mga boss dahil naging katulong ako ng ilang taon. Madali para sa akin ang uri ng trabahong nito pero depende pa rin iyon sa magiging amo ko.

Attorney Osiris Jadraque. Iyon ang pangalan ng may-ari nitong magara ngunit tahimik na bahay— ang among pagsisilbihan ko. Bakit kaya ang tahimik nitong bahay? Imposible namang sa laki nito ay si Attorney Jadraque lang mag-isa ang nakatira rito. Pero posible rin naman. Baka biyudo na ang abogado na iyon. Matanda na at kung may mga anak man ito, sigurado ay may kanya-kanya na ring buhay ang mga ito.

Ang sabi ni Mama ay hintayin ko na lang daw na umuwi si Attorney at habang wala pa ito ay kailangan kong maghintay dito sa labas.

May dalawang baitang sa porch ng bahay na ito at nanghihina akong napaupo sa ikalawang baitang. Napahilamos ako sa aking mukha. Hindi ako sang-ayon sa hininging pabor sa akin ni Mama pero sa huli ay wala akong nagawa kundi ang pumayag.

Hindi rin naman masama ang loob ko na ipinasa sa akin ni Mama ang trabaho niya rito bilang kasambahay. Iniisip ko na lang na kahit papaano ay may maitutulong ako sa sitwasyon ngayon ng pamilya ko.

Kung tatanggihan ko kasi ito ay sino na lamang ang mag-aalaga kay Papa? Hindi rin naman maaasahan ang mga kapatid ko.

Ang pinoproblema ko lang ngayon ay paano ang pag-aaral ko?

Ang layo nitong Canvertudez sa Maynila kung saan naroon ang pinapasukan kong unibersidad. Imposible na kaya kong pagsabayin ang pagiging kasambahay at ang pag-aaral ko dahil sa distansya. Sumasakit ang ulo ko sa pag-iisip ng solusyon kaya minabuti ko na lamang na hintayin ang amo ni Mama para siya na ang kausapin ko. Kailangan kong ipaunawa kay Attorney Jadraque ang sitwasyon ko. Siguro naman ay mauunawaan niya ako.

Nang magtakip-silim na ay sinubukan ko nang tawagan si Mama. Nababahala na ako dahil hindi pa rin dumarating ang abogadong amo niya. Dumidilim na ang paligid at nag-aalala na ako para sa sarili ko.

Sinabi ko kay Mama na kung maaari ay puntahan ko na lang sila sa ospital at babalik na lamang ako rito bukas ng umaga pero nakiusap na naman sa akin si Mama Nanda na hindi ako puwedeng umalis dito dahil uuwi at uuwi naman daw ang Sir niya. Kailangan na may mag-asikaso rito dahil madalas daw itong umuwing lasing.

Nalukot ang mukha ko sa nalaman kong iyon. Diyos ko! Lasinggero pa pala itong magiging amo ko.

Hindi man lang umabot ng isang minuto at pinatayan kaagad ako ng linya ni Mama baka raw tumawag si Jennesa at hindi makapasok sa linya niya ang tawag nito.

Parang nilalamukos ang dibdib ko. Balewala lang talaga sa kanila ang pag-aalala ko. Palagi na lang ganito.

Tumayo ako sa baitang na kinauupuan ko sa loob ng hindi ko na matandaan kung gaano katagal. Umupo ako sa isa sa mga upuang narito sa front porch habang pinanatili ko ang aking tingin sa gate. Mabuti na lamang at mayroong mga solar lamps sa ilang bahagi ng front yard kaya kahit papaano ay hindi kadiliman ang nakikita ko.

Nag-open ako pansamantala ng i********: para libangin ang sarili ko. Nagsisimula na rin akong makaramdam ng gutom.

As usual ay derecho sa profile ni Harris ang pindot ko.

Hindi ako iyong tipo ng babae na nagkakagusto sa mga guwapo at machong lalaki sa showbiz o kahit sa mga lalaking modelo. Ngunit nang minsan kong napanood ang live interview ni Harris Palma ay nakaramdam ako ng matinding paghanga sa kanya lalo na no’ng malaman kong kabilang siya sa isang mayaman na pamilya.

At sino’ng mag-aakala na darating ang panahon na ito na mapapalapit sa akin ang lalaking dream guy ko lang noon? Hindi lang napalapit kundi naging manliligaw ko pa.

Si Harris ang taong nagbibigay sigla sa akin ngayon. Gusto ko siyang i-keep kahit na ang ibig sabihin lang niyon ay kailangan ko pang galingan ang pagpapanggap para hindi niya mabisto ang tunay na ako.

Sumikdo ang puso ko nang makatanggap ako ng private message mula sa official account ni Harris. Kinabahan ako dahil mula nang magkakilala kami ay ito ang unang beses na ginamit niya ang account niyang may blue check para contact-in ako. Usually ay sa phone call kami nagkakaroon ng communication.

Napunit ang matamis na ngiti sa labi ko nang buksan ko ang image na ipinadala sa akin ni Harris. Selfie niya iyon sa loob ng eroplano. Ang alam ko kasi ay nagpunta siya ng Dubai para sa isang araw na meet and greet doon with his fans.

May kasunod na mensahe ang selfie niya.

Going home now, baby. I'm tired and I missed you. Sana naman pumayag ka na na makipag-dinner date sa akin pagbalik ko. P. S. I'm looking at your few images here on your account. My heart would be glad if you'll post some of your beautiful pictures here on your IG, Jhen.

Iyon ang mensahe niyang nagtatapos sa tatlong beating heart emoji. Nag-init ang mukha ko nang basahin kong muli ang message niya.

Nagtitipa na ako ng ire-reply ko sana kay Harris nang may masagap akong tunog na nagdulot ng pangamba sa akin. Parang... parang tunog ng halimaw. Napatigil ako at sandaling naisip na baka guni-guni ko lang iyong narinig ko pero hindi. Narinig ko na naman ang nakakakilabot na tila ugong ng isang hayop.

Hindi ko namalayan na natangay na ako ng pagkataranta at mahigpit kong hinawakan ang nakabukas ko pang cellphone. Ilang beses akong huminga ng malalim bago ako nakatayo. Nang matiyak kong maayos na ang mga tuhod ko ay kumaripas ako ng takbo.

Ngunit muntik nang malagay sa panganib ang aking sarili dahil sa pagtakbo ko ay hindi ko namamalayan na may papasok palang sasakyan sa driveway. At hindi ko iyon napansin dahil bukod sa nilulukob ng takot ang sistema ko ay wala rin akong namataang ilaw galing doon.

Mabuti na lamang at nakasigaw ako at naitaas ko ang cellphone ko bago pa ako mabundol ng nag-aapurang kotse.

Sumagitsit pa ang gulong niyon sa semento. Para akong aatakihin sa nerbiyos. Kung dahil ba sa creepy na tunog na narinig ko o sa muntikan ko nang pagkakabundol ay hindi ko mapagpasyahan.

Habol ko ang aking hininga nang makita kong bumukas ang pinto ng kotse sa harapan ko. May bumaba roon na isang babae. Iyong pustura at pananamit niya ay kagaya no’ng mga seksing customer sa club na pinagtatrabahuan ko.

“Are you the housemaid here?” Mataray na bukas ng babae.

“O—opo. Ako po,” nauutal kong sagot gawa ng pagkahingal ko.

“Great! Nasa sasakyan ang amo mo. Ikaw na lang ang bahala sa kanya. I can't stay longer with him dahil wala naman akong mapapala sa kanya dahil lasing na lasing ang gago. God! Napagod pa ako kakalandi riyan sa amo mo pero hindi ko rin naman pala matitikman tonight. Sinayang niya lang ang oras at effort ko.” Aburidong sabi ng babae sabay talikod at naglakad na lang palabas ng gate.

Nagmamadali akong lumapit sa kotse. May ilaw sa loob kaya kaagad kong nakita ang walang malay na lalaking nasa tabi ng driver seat. Nakatingala ang mukha nito kaya madali kong napagmasdan ang mukha nito.

Napaawang ang bibig ko at halos mapasinghap sa pagkamangha. Hindi ko akalain na ganito kaguwapo ang abogadong amo ni Mama Nanda. Unang sulyap ko rito ay alam ko kaagad na hindi ito purong Pilipino.

Nadedepina ng tila perpektong pagkakaukit ng kanyang panga ang kanyang mukha. Matangos ang ilong ng lalaki at mahahaba ang kanyang pilikmata na dinaig pa siguro ang akin. Medyo manipis ang kanyang mga labi na medyo nakaparte pa. Mukhang malambot ang mapupulang mga labi na iyon.

Hindi ko namamalayan na tumagal na ang pagkakatitig ko sa lalaking nasa loob ng sasakyan. Mas lalong hindi ko namamalayan ang kakatwang ritmo ng t***k ng puso ko. Mabuti na lang at tulog itong lalaki habang bulgaran kong pinapakatitigan ang kanyang guwapong mukha dahil kung hindi ay tiyak nakastigo na niya ako sa ginagawa ko.

So, ito pala si Attorney Osiris Jadraque. At hindi ko lubos maipaliwanag kung bakit biglang sumagi sa isip ko ang masugid kong online client na si Mr. Attorney O.

Nagbalik sa reyalidad ang aking isip nang makita kong kumilos ang lalaki. Dumaing din ito hanggang sa pilit nitong iminumulat ang mga mata.

Hindi ko malaman ang gagawin. Kinakabahan ako na hindi naman kailangan.

“S—Sir,” tawag ko rito. Sasabihin ko sana rito na alalayan ko siyang makababa ngunit napipilan ako nang magtama ang mga mata naming dalawa.

Malalim ang kanyang mga mata. Parang napakamisteryoso. At sa uri ng paninitig niya sa akin ay parang bang gusto niyang higupin ang kaluluwa ko.

Hindi pa sana ako kikilos nang marinig ko itong magsalita.

“I didn't think you are that lovely, Miss. Hindi ko masyadong naulinagan ang mukha mo sa club kanina. Gusto ko ang gan’yang mukha, mala-anghel ngunit mala-demonyo pagdating sa kama.”

Halos manigas ang gulugod ko sa lalim at buo niyang boses. Lalaking-lalaki. Napakabaritono.

“Ha? Ah, Sir. Nagkakamali ho—” Ang tangka kong pagtatama sa maling akala niya ay naudlot nang makita ko siyang gumapang palabas ng kotse at kinabig ako papunta sa katawan niya.

“Hmmm...”

Nang walang namumutawing salita mula sa kanya ay marubdob niyang inangkin ang aking mga labi. Mapusok ang atake niya, tipong hindi nagbibigay ng pagkakataon na makapagprotesta ang isang katulad ko.

Nag-iisterismo ang utak ko sa ginagawa ng lalaki sa akin. Nawindang ako ng husto sa pagiging dominante ng kanyang bibig pati na ng kanyang kilos. His hands are gripping my body. Makailang beses akong nagtangkang pumiksi ngunit napadaing ako nang kagatin niya ang pang-ibabang labi ko dahilan para magparte ang mga labi ko. Puwersahan niyang ipinasok ang dila sa bibig ko. Nahigit ko ang aking hininga. Parang aatakihin ako sa puso sa hindi pamilyar na sensasyon na umagos sa sistema ko.

“Ang sarap ng bibig mo. Fúck!” Namamaos nitong komento sa loob ng bibig ko. Hindi ko alam kung saan hinugot ng lalaking ito ang kanyang lakas para maisandal ako sa kotse niya.

Nang lumalim ang halik niya at nang masipsip niya ang dila ko’y doon ako napapikit. Unti-unti kong naintindihan ang pakiramdam na ipinakilala ng lalaking ito sa sistema ko. Masarap, mainit, nakakapanabik at higit sa lahat ay nakakalansi. Nakakawala sa ulirat.

At mas lalo pang nawala sa katinuan ang aking isip nang maramdaman ko ang kamay niyang kumakapa sa butones ng pantalon ko.

“Ahhh... Hmmm. W—wag...” Nagmulat ako ng mata at ramdam ko ang panggigilid ng luha roon.

“Don’t stop me or I'll go crazy. Gusto ko ang lasa ng labi mo and I can't wait until I prove it to myself that your pússy tastes as sweet as your mouth.” Determinado ang tono nito. Naniniil ang titig nito sa akin na tila nagbabantang huwag akong umatras.

“Sir, s—sandali. Teka po. Anak po ako ni Mama Nan— ahhh...” Naudlot ang pagpapaliwanag ko nang puwersahan na ipinasok ng abogado ang kanyang kamay sa loob ng pantalon ko. Sa loob ng panties ko!

Mulagat ang mga mata kong tumitig sa mga mata niyang madilim gawa ng matinding pagnanasa at kalasingan.

Nanigas ang katawan ko nang walang pasabing ipinasok nito ang dalawang daliri sa pagkababáe ko. Nakulong ang angil ko dahil sa matinding hapding gumuhit sa pagkababáe ko nang sakupin na naman niya ang bibig ko. Walang kahimanan na fininger niya ang pagkababáe ko. Ang kaninang hapdi ay nauwi sa matinding kirot. Masakit. Malalaki ang daliri niya at mahahaba. Napupuno niyon ang loob ko. Nababanat ng husto ang muscle sa paligid ng kaselanan ko.

Matigas siyang umungol sa bibig ko at buong gigil na hinanap ang dila ko para sipsipin.

Humugot ako ng hangin sa pamamagitan ng aking ilong at nang makaipon ako ng sapat na lakas ay buong puwersa ko siyang itinulak. Sinampal.

Ngunit ang inaasahan kong reaksyon niya sa pagkakasampal ko ay kabaliktaran sa ekspresyon na gumuhit sa mukha niya.

Nakangisi itong umatras palayo sa akin. At ang ikinabilog ng mga mata ko ay nang dalhin niya patungo sa kanyang bibig ang dalawang daliri niyang walang awa niyang itinarak sa butas ng hiyas ko.

Umigting ang kanyang panga nang silain niya ang katas ko sa daliri niya. Ako nama’y hindi nakaimik sa sobrang kahihiyan.

Tangina! Hindi ko na sigurado kong magagawa ko pang mamasukang kasambahay matapos akong fingerin ng magiging amo ko sa unang pagkikita namin.