คู่กัด
2487 Words
“เชอร์รี่แกรู้ป่ะว่าฉันได้เป็นแฟนกับมะม่วงแล้ว...สุดยอดไปเลยอ่ะ...ไม่ได้ๆงานนี้แกต้องลองเผื่อแกจะได้ครองรักกับพี่โอมเพี้ยงของแกไง”สาวสวยคนหนึ่งคุยกับเพื่อนพร้อมกับยื่นหนังสือเล่มสีชมพูหวานแหวนที่มีรูปคิวปิดอยู่ที่หน้าปก
แล้วบังเอิญฉันก็ดันไปได้ยินเข้าพอดี เออหนังสืออะไรน่ะ ไม่ได้และแบบนี้ฉันต้องรีบไปซื้อมาครอบครองบ้างแล้วล่ะ ไม่ลองไม่รู้ มันก็ไม่ได้เสียหายถ้าหากฉันจะลองทำตามหนังสือดู^o^
Book shop...
เอ...ว่าแต่เมื่อกี้มันชื่อหนังสืออะไรน้า....ฉันก็ไม่ทันที่จะมองมันซะด้วยสิ...มัวแต่สนใจผลลัพธ์ที่จะได้ก็เท่านั้นเลยไม่ได้สังเกตว่าหนังสือเล่มนั่นชื่ออะไร
อยู่ไหนน้า...จำได้คร่าวๆว่าเป็นเล่มสีชมพู
“สวัสดีครับ...ยินดีต้อนรับสู่ Book shop ครับ”อยู่ๆก็มีเสียงผู้ชายกล่าวขึ้นทำให้ฉันต้องหันไปมอง
ช่วยบอกทีว่าผู้ชายตรงหน้าของฉันเป็นเทพบุตรหรือมนุษย์ หล่อ ขาว น่ารัก ดัดฟัน อ๊าย! >มิวนิคเพื่อนอีกคนที่ฉันสนิทที่สุดในกลุ่ม
“คอยดู ถ้าฉันทำสำเร็จขึ้นมาฉันจะไม่ให้เคล็ดลับแกแล้วแกก็จะไม่สมหวังกับพี่เมลอน”ฉันกล่าวอย่างงอนๆ
ถึงแม้ว่าฉันจะยังไม่ได้หนังสือนั่นมาครอบครอง แต่ฉันก็จะไม่ละความพยายาม ฉันจะต้องตามล่าหามันมาให้ได้ โฮะๆๆๆ^o^
“ตอนเย็นเจอกันนะครับ^_^”เสียงปอร์เช่บอกกับรุ่นน้องหน้าตาจิ้มลิ้มที่มาส่งถึงหน้าห้อง หน็อย! เดี๋ยวนี้พัฒนานะยะตามมาส่งถึงหน้าห้องเลย ไม่ได้และอีกหน่อยคงต้องเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเป็นคนรู้ใจแน่ๆ แบบนี้พิกเล็ทยอมไม่ได้เด็ดขาดต้องรีบทำอะไรซักอย่างแล้ว
“บ๊ายบายค่ะ>//////o<”ฉันตะโกนบอกมิวนิคอย่างดีอกดีใจ
“กรุณาคุยกันเบาๆด้วยค่ะ ที่นี่ร้านหนังสือนะคะไม่ใช่ร้านคาราโอเกะ”พนักงานร้านหนังสือตักเตือนฉัน ถึงจะไม่ชอบแต่ฉันก็ไม่สนใจแล้วเพราะตอนนี้ฉันกำลังดีใจกับสิ่งที่ฉันเพิ่งค้นเจอ
และแล้วมันก็ต้องเป็นของฉันจนได้ กว่าจะเจอหนูเลือดตาแม่แทบกระเด็นเลยนะลูก มาอยู่กับแม่นะลูกนะ (ยัยพิกเล็ทเพี้ยนไปแล้วววววว^o^)
“บทจะเจอก็เจอมันง่ายๆเลย เอาล่ะกลับบ้านกัน”ฉันชวนมิวนิคกลับบ้านหลังจากที่เราสองคนจ่ายเงินเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“แหมใช้เสร็จถีบหัวส่งเลยนะยะคุณเพื่อนรัก”มิวนิคพูดประชดอย่างน้อยอกน้อยใจ
“เปล่านะ ก็นี่มันมืดแล้วงั้นเอางี้เดี๋ยววันนี้ฉันจะบอกคุณแม่ให้ไปส่งแกถึงบ้านเลยเนอะ^o^”
“ขอบใจย่ะ-_-”
พอกลับมาถึงบ้าน หลังจากที่ไปส่งเพื่อนรักจนถึงหน้าประตูห้องนอนของยัยนั่นฉันก็รีบวิ่งปู้ดลงมายังรถของแม่ทันที ก็ฉันอยากกลับไปเปิดเจ้าหนังสือนี่แล้วน่ะสิ
ไหนแม่ขอดูหน่อยนะบุ๊คกี้ อย่าแปลกใจค่ะนี่เป็นชื่อเรียกของฉันที่ใช้เรียกหนังสือเล่มนี้ พอดีว่าฉันตั้งชื่อให้มันด้วย ของทุกชิ้นไม่ว่าจะเป็นตุ๊กตาหรือแม้กระทั้งดินสอปากกาฉันก็ตั้งชื่อให้ ฉันไม่ได้บ้านะ ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้แหละ
ว้าว บุ๊คกี้หนูนี่มีสาระจริงๆด้วยไหนๆลองอ่านดูสิ
‘มีความรักหรอ’
‘แอบรักเขาหรือเปล่าล่ะ’
‘อยากสมหวังไหม’
‘ถ้าสิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดเป็นจริงคุณเลือกถูกแล้ว’
แค่บทนำก็น่าสนใจแล้ว พลิกหน้าต่อไปดีกว่า
‘ข้อเสนอทริคที่เกี่ยวกับความรักนี้ถ้าคุณได้ลองทำทั้ง15ข้อแล้วคุณจะไม่ผิดหวังค่ะ’
15 ข้อเองหรอ
‘แต่คุณต้องทำตามตำราเล่มนี้ ไม่ว่าตำราจะบอกว่าให้ใช้อุปกรณ์อะไรก็ควรทำตาม เพราะอุปกรณ์ไม่สามารถใช้ทดแทนได้ ถ้าทำผิดอาจจะส่งผลต่อชะตาความรักของคุณ รักสีชมพูอาจกลายเป็นสีดำได้’
ข้อเสียน่ากลัวจัง งั้นเวลาทำคงต้องรอบคอบซะแล้วเรา
- Writer
