“คุณมันจับอะไรเป็นเงินเป็นทองไปหมดนี่นา ขนาดอาหารทะเลแช่แข็งที่ใครๆ ก็ไม่คิดว่าจะมีช่องทางทำกิน คุณยังทำเสียกลายเป็นธุรกิจใหญ่โต”กัมปนาทชม ขณะขับรถมุ่งตรงไปยังสถานที่ๆ จองไว้ให้ จากนี้ไปเวลาหนึ่งเดือนราฟาเอลจะอยู่พักที่นั่นจนกว่าจะกลับไปสเปน
“อีกไกลไหมกว่าจะถึงหน่ะ ผมอยากนอนเต็มแก่แล้ว” ราฟาเอลอ้าปากหาวหวอดๆ อย่างง่วงงุน เขาเอนตัวลงพิงเบาะหลุบเปลือกตาลงอย่างอ่อนเพลีย
“นี่ถ้าคุณไม่บอกก่อนว่าลุยงานหนักมานะ ผมเดาว่าคุณต้องไปฟัดกับสาวทรงสะบึมมาจนหมดเรี่ยวหมดแรงแน่” เสียงกระเซ้าดังจากปากสีเข้ม
“สาวๆ อะไร ตอนนี้แค่แรงยกขายังไม่มีจะไปทำอะไรใครได้” ราฟาเอลบ่นพึม หลับตาปิดกั้นแสงสว่างที่ส่องแสงแยงนัยน์ตา
กัมปนาทหัวเราะหึๆ เขาปล่อยให้เพื่อนรักพักผ่อนต่อไปตามสบาย ชายหนุ่มหันมาสนใจเรื่องการขับรถ เขาขับเคลื่อนรถยนต์ตรงไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง หนทางอีกไม่ไกลก็จะถึงรีสร์อทเล็กๆ ที่จองไว้ มีความเป็นส่วนตัวแบบพิเศษสุด ที่ราฟาเอลขอให้เขาช่วยจัดการให้
กัมปนาทสะกิดปลุกเพื่อน เมื่อถึงที่หมาย...
ชายหนุ่มเดินงัวเงียเข้าห้องพัก เขาวางกระเป๋าเป้ลงบนเตียง พลางกวาดตามองทั่วๆ อย่างสำรวจตรวจตรา รีสอร์ทแห่งนี้สงบเงียบ และห่างไกลผู้คน มีเสียงน้ำทะเลสาดซัดชายฝั่งเบาๆ คลอไปกับเสียงลมที่พัดแผ่วๆ เหมาะสำหรับการนอนพักผ่อนเป็นที่สุด ชายหนุ่มเปิดตู้เย็นมองดูของสดที่สั่งไว้ ทุกชั้นวางเต็มแน่นจนแทบจะล้น ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ราฟาเอลต้องการ เขาเบื่อและอยากจะพักผ่อน ยังไม่อยากพูดคุยกับคนนอกตอนนี้ อยากจะตัดโลกภายนอกออกไปจากหัวซักพัก ขอพักผ่อนสะสมแรงไว้ไปลุยเฮฮากับเพื่อนให้เต็มที่ เพราะฉะนั้นภายในหนึ่งอาทิตย์ต่อจากนี้จะขออยู่เงียบๆ ทำอาหารกินเองและพักผ่อนให้เต็มที่
ชายหนุ่มถอดเสื้อโยนใส่ตะกร้าที่วางอยู่มุมห้อง ก่อนเดินเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย ราฟาเอลเงยหน้า ปล่อยให้สายน้ำไหลลงมาตามลอนหน้าท้องแข็งเป็นก้อน เขาเป็นคนที่ชอบออกกำลังกายเป็นประจำ ดังนั้นหุ่นชวนฝันนี่เลยอยู่กับราฟาเอลมาตลอด สาวๆ คนไหนได้เห็นในระยะใกล้ เป็นกรี๊ดสลบทุกรายไปเมื่ออาบน้ำจนสดชื่น เขาก็เดินไปล้มตัวนอนบนเตียงกว้าง ซุกหน้าลงกับหมอนหลับตาพักผ่อน ตัดทุกๆ สิ่ง จมดิ่งเข้าสู่ห้วงนิทราอันแสนสุขยาวนาน ปล่อยให้สายลมโลมลูบอกว้างๆ อย่างชื่นชมและยินดี
เอมิกาวางกระเป๋าลงบนโต๊ะเตี้ยๆ บริเวณหน้าห้องพัก เธอค้นหากุญแจที่หย่อนไว้ก้นกระเป๋า หาอยู่นานกว่าจะเจอ เพราะมันตกอยู่ก้นกระเป๋าเสียนี่ หลังเปิดประตูห้องออกได้ เธอเดินไปเปิดหน้าต่างทุกบาน เพื่อให้ลมเย็นๆ ที่โชยมาพัดผ่านเข้ามาด้านใน ก่อนจะเดินลงไปหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าที่วางไว้หน้าประตูเข้ามาวางแอบไว้มุมห้อง พลางสำรวจธรรมชาติรอบตัวด้วยความชื่นชม ต้นไม้ร่มรื่น ปลูกสลับกันไปมา ดูสดชื่นน่ามอง ตัวบ้านถูกจัดให้ลดหลั่นกันตามระดับดูไม่แออัด แถมที่พักยังสงบเงียบมีความเป็นส่วนตัวสูง เอมิกาเหลียวมองบ้านด้านข้าง ตัวบ้านปิดสนิทเหมือนไม่มีคนอยู่ แต่พนักงานที่หน้าเค้าน์เตอร์บอกเธอว่าเต็มทุกห้อง หญิงสาวจึงพยายามส่องมองเผื่อจะเจอเพื่อนบ้านจะได้ทักทาย เพราะป้าของเธอจองห้องให้เป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ ฉะนั้นเธอควรทำความรู้จักเพื่อนบ้านจะได้ไม่เหงาเกินไป
แสงแดดร้อนระอุเริ่มจะจางหายไปหลังพระอาทิตย์ตกดิน เอมิกาขยับตัวเบาๆ เธอนั่งเหม่ออยู่หน้าระเบียงบ้าน ทอดสายตามองไปสุดทาง คงไม่มีอะไรทำในวันที่ซบเซา เอมิกาจึงลากเก้าอี้มานั่งหน้าบ้านมองคลื่นลมในทะเลที่ซัดเข้าหาฝั่งอยู่ตลอดเวลาด้วยสายตาเลื่อนลอย เธอปล่อยให้สายลมปลอบประโลมจิตใจให้ผ่องใสขึ้น อาหารเย็นง่ายๆ ที่ทำขึ้นเอง เมื่อเบื่อการเผชิยหน้ากับผู้คน เธอนั่งเขี่ยอาหารในจานไปมา ก่อนจะตัดใจเดินไปนั่งปักหลักอยู่ที่เดิม ปล่อยความรู้สึกเศร้าสร้อยให้ลอยหายไปกับสายลม
เมื่อความเงียบมาเยือน เธอก็เริ่มหวลนึกถึงความหลัง ตั้งแต่สมัยวัยรุ่นจนเป็นสาว รวมถึงช่วงเวลาหลังเรียนจบจนมีงานทำ เธอเปิดร้านกาแฟเล็กๆ ตามความฝันของตัวเอง กับการทำขนมตามที่ใจรัก กิจการเจริญรุดหน้าเรื่อยๆ แม้จะมีเสียงคัดค้านจากกรณ์ตลอด เธอก็ยังฝืนต่อสู้และยืนหยัดขึ้นมาได้ น้ำตาหยดแผละๆ เหมือนเขื่อนแตก เป็นความลับที่ไม่มีคนใกล้ชิดรู้ เธออ่อนแอแค่ไหน แต่ก็พยายามฝืนทำเข้มแข็งยามอยู่ต่อหน้าผู้คน เพราะเกรงว่าป้าและเกสรจะเป็นห่วง เอมิกาจึงกักเก็บน้ำตาเอาไว้ เพื่อมาระบายที่นี่ให้สมใจ หญิงสาวโผเผเดินตรงไปยังกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่มุมห้อง เธอรื้อค้นอยู่ซักพักก็ได้สิ่งที่ต้องการ หญิงสาวคว้าขวดไวน์เดินไปนั่งที่เดิม หลังเปิดขวดได้เธอยกขวดไวน์ขึ้นจรดปากกระดกขึ้นมาจิบกิน ก่อนจ้ะเบ้หน้าหนี...เมื่อรสชาติเฝื่อนๆ ไม่ต่างอะไรกับยาธาตุที่เคยกินตอนเด็ก
หลังดื่มไปหลายอึก มันก็ชาชินเสียแล้วกับรสชาตเฝือนคอ เธอยกขวดไวน์ขึ้นจิบบ่อยครั้ง จนเริ่มจะเมา ต้นไม้รอบๆ ตัวเอนไปเอนมาจึงหัวเราะลั่น สลับกับการร่ำไห้ พร่ำรำพันอดีตแฟนหนุ่ม จวบจนค่อนคืนก่อนจะหลับพับไปที่เก้าอี้ตัวเดิมนั่นเอง
สติอันน้อยนิด ทำให้เอมิกาตัดสินใจทำบางอย่าง เธอเดินโซซัดโซเซเดินลงไปยังหาดทราย กระเสือกกระสนไปให้ถึงแม้จะต้องคลานไปก็ตาม เสีนยงพร่ำบ่นดังไปตลอดทาง ขณะตนเองกำลังพาร่างที่แทบจะยืนไม่อยู่ลงไปยังพื้นน้ำเบื้องล่าง หญิงสาวต่อว่าตัดพ้อโชคชะตา ที่กำหนดให้เธอไม่สมหวัง รวมทั้งตัดพ้อต่อว่าผู้ชายเฮงซวยที่เข้ามาในชีวิต เอมิกาล้มลุกคลุกคลานลงไปจนถึงจุดหมาย เท้าเปลือยเปล่าเหยียบทรายที่เปียกชื้นไว้ใต้ฝ่าเท้า เมื่อตัดสินใจเด็ดขาด!! เธอจึงเดินลุยลงน้ำไป พาตนเองลงไปสู้อ้อมอกของทะเลใหญ่ให้อ้อมกอดอันกว้างใหย่นั่น รองรับร่างของตนเองเอาไว้ น้ำตาไหลนองเต็มหน้า ทิ้งตัวลงจมดิ่งสู่ห้วงลึกสุดหยั่ง จบชีวิตที่มีแต่ความผิดหวังไว้ใต้สายน้ำอันเย็นเฉียบ...พอกันทีกับชีวิตที่แสนขมขื่น
ราฟาเอลตื่นขึ้นมาในกลางดึก เขานึกอยากจะเดินชมธรรมชาติยามกลางคืนขึ้นมาติดหมัด ชายหนุ่มเลยออกมาเดินเรียบชายฝั่ง ชื่นชมธรรมชาติท่ามกลางความมืดที่มองเห็นเพียงรำไร แสงไฟจากเรือหาปลาอยู่ลิบๆ กลางท้องทะเล เขากวาดตามองไปรอบๆ จนเริ่มชินกับความมืด แต่กลับต้องตกใจจนเกือบเข่าทรุด!! เมื่อสายตาจับภาพวัตถุสีขาวๆ ลอยผลุบๆ โผล่อยู่ในทะเล เขาเพ่งสายตามองอย่างตั้งใจ เมื่อมองเห็นไม่ชัดว่าเป็นสิ่งของหรือว่าคน จึงตัดสินใจพาตัวเองเข้าไปดูใกล้ๆ ราฟาเอลพุ่งหลาวลงไปกลางสายน้ำ แหวกว่ายลงไปในทะเลกว้างอย่างไม่เกรงกลัว ชายหนุ่มลากสิ่งที่มองเห็นเข้าหาฝั่ง เมื่อมีแสงสว่างมากพอ จึงรู้ว่าสิ่งที่ลากเข้าฝั่งมาเป็นคน แถมยังเป็นผู้หญิงเสียด้วย เขาส่ายหน้าเบาๆรู้สึกเซ็งขึ้นมาติดหมัด อุตส่าห์หนีมาตั้งไกล ฟ้าดินยังจะส่งคนมาตามรังควานให้เหนื่อยใจเล่นเสียอย่างนั้น
ราฟาเอลสำรวจดูอาการของสาวน้อยตรงหน้าคร่าวๆ เขายกมืออังใต้จมูก หล่อนยังมีลมหายใจ ลมหายใจที่สูดเข้าสูดออกเป็นปกติ ไม่สะดุดขาดห้วงหรืออ่อนเบา ชายหนุ่มเลยช้อนร่างบางขึ้นอุ้ม เขาเดินตรงไปยังบ้านพักที่ตัวเองเมื่อมันดึกเกินกว่าจะขอความช่วยเหลือจากคนอื่นตอนเช้าค่อยติดต่อให้พนักงานของรีสอร์ท ให้มาพาสาวน้อยแปลกหน้าไปรักษาตัว ตอนนี้คงต้องรีบกลับไปทำให้ร่างกายอบอุ่นก่อนจะเป็นไข้เพราะแรงลมยามค่ำคืน
ราฟาเอลวางร่างสาวน้อยที่ฉุดขึ้นมาจากน้ำลงบนเตียงกว้างหมิ่นๆ เมื่อมองจนเต็มตาในระยะประชิด เขาจึงเห็นว่า หล่อนสวยไม่ใช่เล่น ปานนางฟ้าที่ตกลงมาจากสวรรค์ให้มนุษย์อย่างเขาได้ชื่นชม ขนตายาวเป็นแพเรียงตัวเป็นระเบียบงอนงาม แม้ยังมองไม่เห็นดวงตาภายใต้เปลือกตาที่ปิดสนิทราฟาเอลเดาได้จากประสบการณ์ ผู้หญิงตรงหน้าต้องมีดวงตาสวยไม่แพ้หญิงใด เขามองเลยไปยังจุดอื่น เริมที่จมูกโด่งปลายเชิดนิดๆ รวมถึงปากอิ่มที่ดูเย้ายวนสีระเรื่อนั่นด้วย ลำคอเรียวระหง ก่อนจะไล่สายตาลงไปถึงอกอิ่มที่สะท้อนขึ้นลงจากแรงหายใจ ราฟาเอลกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเฝื่อน เมื่อเนื้อผ้าชุ่มน้ำแนบกับลำตัวจนเห็นทรวดทรงองค์เอวของสาวปริศนาเด่นชัด เขาจึงลอบมองอย่างตรวจตรา ไม่เกรงใจสาวน้อยที่หลับไม่ได้สติสักนิด