“คุณราฟวางเอมิลงเถอะค่ะ เอมิตัวหนักออก” เอมิกากระซิบบอกอย่างเอียงอาย
“ไม่หนักซักหน่อย คุณราฟอุ้มได้...อีกนิดเดียวก็จะถึงแล้ว เอมิค่อยลงตอนถึงหน้าประตูก็แล้วกันนะคะ” ราฟาเอลปฏิเสธที่จะปล่อยเอมิกาลงกับพื้น ดึงดันที่จะอุ้มเธอต่อไป
ราฟาเอลวางร่างบางของเอมิกาลงหน้าประตู ค้นหากุญแจในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะไขเข้าไปภายในบ้าน มือใหญ่เอื้อมมากุมมือของเอมิกาไว้ แล้วจูงหล่อนเข้ามาด้านใน อย่างไม่เร่งร้อน เมื่อถึงรังรักของตัวเองเสียที
เสียงโทรศัพท์มือถือที่ราฟาเอลเปิดทิ้งไว้ดังขึ้น ชายหนุ่มเหลือบมอง แต่กลับไม่สนใจ เอมิกาขมวดคิ้ว เสียงดังลั่นขนาดนั้น ราฟาเอลก็ยังไม่ยอมรับโทรศัพท์ ชายหนุ่มโครงศีรษะ เดินไปไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับแบบเสียไม่ได้
เอมิกาทรุดตัวนั่งรอบนเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ๆ พร้อมทั้งมองราฟาเอลไปด้วย เขากล่าวเสียงเคร่ง สีหน้ายับยุ่ง เหมือนกำลังมีเรื่องร้อนใจ เขาพูดด้วยภาษาสเปนรัวเร็ว
