“มันไม่ต่างกันหรอกน่า คุณก็โดนเหมือนผมนี่ ผมนะยังมีโอกาสเลือกแต่คุณนะ ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเลือก ผมว่าสาวคนที่มาดามเรียซ่าหาไว้ให้คุณ ก็ไม่เลวนะ ดีกรีเป็นนักเรียนยอดเยี่ยม แถมหน้าตาก็สวย ทำไมคุณถึงดิ้นรนจะหนีให้ได้ล่ะ น้องเขาชื่อว่าอะไรนะ?” ดอจิโน่ทำท่าคิด “ชื่อไทยๆ อ่านยากสำเนียงไม่ถนัดเลย”
“ถ้าจำไม่ผิด รู้สึกว่าจะชื่อ ชาครียา โรจณสเถียรนะ” กัมปนาทพูดแทรก เขาจำได้แม่นเพราะผู้หญิงคนนั้นเป็นคนไทยเหมือนตัวเอง
“นั่นล่ะๆ” ดอจิโน่ตบเข่าดังฉาด!! หัวเราะเสียงลั่น เมื่อสามารถหันเหความสนใจไปที่คาลอสได้อีกครั้งให้พ้นจากเรื่องของตัวเองที่กำลังกลุ้มใจอยู่พอดี
“ว่าแต่คุณเถอะดอจิโน่ สาวที่คุณฉุดกระชากกลางห้างน่ะหายหน้าหายตาไปไหน? ได้ข่าวว่ากำลังตามหาให้วุ่นอยู่นี่ อาจจะเจออยู่แถวๆ เมืองไทยนี่ด้วยไม่ใช่หรือ? เพราะหน้าตาหล่อนบ่งบอกสัญชาติเสียขนาดนั้น” คาลอสกล่าวเยาะๆ เมื่อดอจิโน่เล่นหนักจนตนเองหาทางไปไม่
