อนุสามคนโปรด

ขึ้นเกี้ยวเจ้าสาว

จากนั้นพี่ใหญ่ของบ้านมู่เหรินฮั่นก็ก้าวเข้ามาใกล้ๆ เหมียวจื่อเผย แต่เดิมเขาค่อนข้างถือตัว หากแต่ยามที่ต้องการระบายตัณหาบนเรือนร่างนี้ กลับเต็มไปด้วยลีลาที่ทำให้ในนางซ่านสยิว และเสร็จโดยไม่รู้ตัว นั่นเพราะเขามีขนาดกลางกายใหญ่โต มากกว่าพี่น้องคนอื่น อาจใหญ่กว่าบุรุษใดที่นางเคยพบในโลกที่จากมาด้วยซ้ำ!

“พวกเจ้า มีน้ำยาเพียงแต่ทำให้เสี่ยวเหม่ย ร้องครวญครางราวกับกินของเผ็ดร้อนเท่านั้นหรือ เหตุใด ถึงไร้ความสามารถ ทำให้นางอิ่มเอมใจ แล้วหลั่งออกมาพร้อมกับบุรุษได้เล่า”

เหมียวจื่อเผยมองบุรุษรูปงามที่สืบเท้าเข้ามา แท่งหยกของมู่เหรินฮั่น ตั้งตระหงาดอวดขนาดที่ชวนให้ตกตะลึง และงดงามที่สุด เมื่อเขาจ่อมันกับริมฝีปากอิ่มสวย หญิงสาวก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า นางคลั่งไคล้บุรุษแซ่มู่เหลือเกิน”

“เสี่ยวเหม่ย คืนนี้เจ้าเลือกบุรุษที่จะให้เขาปล่อยน้ำพิสุทธิ์ เข้าไปในกลีบหวานล้ำได้หรือยัง!”

ยามนี้ หญิงสาวจะตอบมู่เหรินฮั่นได้อย่างไร ในเมื่อริมฝีปากนางถูกความใหญ่โตกระแทกกระทั้น และดูเหมือนเจ้าของความอุ่นจัดเตรียมพร้อมปลดปล่อยความคาวข้นออกมาได้ทุกเมื่อ

และในทุกการเคลื่อนไหวของแก่นกายบุรุษทุกคนที่กำลังมีความสัมพันธ์กับเรือนร่างเหมียวจื่อเผย ในห้วงเวลานั้น นางมีคำตอบไว้ในใจแล้วว่า อยากให้ใครมอบทายาทสกุลมู่เข้าสู่เรือนกายงดงามนี้ เป็นคนแรก !

เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ในตำหนักซีเฉอ

ในความจริง เหมียวจื่อเผยไม่ได้ตื่นตระหนก หรือหวาดกลัวจนเสียขวัญ นางพอจะล่วงรู้ว่าการนั่งเกี้ยวเข้าคฤหาสน์สกุลใหญ่ซึ่งทำการค้าทั้งแคว้นและต่างแดน นับว่าเป็นความโชคดียิ่ง และนางกำลังจะเป็นอนุคนใหม่ของเจ้าบ้านวัยสี่สิบเศษ อีกฝ่ายคือ มู่ป๋อจาง บุรุษที่ขุนนางในราชสำนักยังต้องเกรงใจ

และทั้งนี้ หญิงสาวไม่ได้อ่อนหัดเรื่องการมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งของสตรีและบุรุษ นับแต่มาอยู่ในร่างนี้ เป็นเวลาเกือบหนึ่งปีเต็มที่นางถูกอบรมอย่างหนัก ทั้งเตรียมพร้อมเพื่อทำให้ร่างกายงดงามแสนอรชรเป็นที่ต้องตาต้องใจบุรุษเพศ หรือแม้แต่สตรีด้วยกัน เพื่อซื้อไปเป็นอนุในเรือน ส่วนมากก็เพื่อประดับบารมี ให้พวกนาง ร้องรำเพลง ต้อนรับแขกคนสำคัญ หรือไม่ก็มีไว้สำหรับระบายความใคร่ บางครอบครัวยังแบ่งบันอนุตนกับคนในเรือน ระหว่างพี่น้อง หรือ แม้กระทั่งบิดากับบุตรชาย เมื่อขึ้นชื่อว่าเป็นอนุ อย่างไรก็เป็นสตรีที่มีเกียรติมากกว่าสาวใช้ห้องข้างเพียงเล็กน้อย ถึงอย่างนั้น หากเปรียบกับนางโลม สตรีเหล่านี้ย่อมสามารถลืมตาอ้าปากได้ ทั้งยังมีสาวใช้ไว้คอยปรนนิบัติ ได้รับเงินเดือน มีเรือนของตน หรือบางคนวาสนาดีสักหน่อย เมื่อใดมอบทายาทชายให้แก่สามี พวกนางย่อมมีชะตาชีวิตที่ดีราวกับหงส์ติดปีก

เมื่อนั่งเกี้ยวเจ้าสาวมาได้สักระยะหนึ่ง เหมียวจื่อเผยก็ถูกขู่แกมบังคับให้ไปขึ้นรถม้าที่จอดรออยู่ แน่นอน เรื่องนี้มีบางสิ่งที่ไม่ชอบมาพากล

“แม่บ้านเกิดสิ่งใดติดขัดเยี่ยงนั้นหรือ” เหมียวจื่อเผยถามสตรีวัยกลางคน

แม่บ้านถอนหายใจออกมาหลายเฮือกใหญ่ เงินนางก็รับมาแล้ว อีกทั้งเรื่องนี้ ผู้อยู่เบื้องหลัง กำชับนางว่า ห้ามเปิดปากบอกสิ่งใดเด็ดขาด

“ข้าไม่ทราบ รู้แต่ว่า เมื่อนั่งเกี้ยวออกจากตรอกสำนักโคมเขียว ก็ให้เจ้าขึ้นรถม้า และจะมีคนพาไปยังสถานที่หนึ่ง”

“ตะแต่ ข้าสมควรได้เข้าคฤหาสน์สกุลมู่!”

“ฮึ... ฝันสูงส่งเกินไปหรือเปล่า หากนางโลมเช่นเจ้าสามารถลืมตาอ้าปากในคฤหาสน์สกุลมู่ได้ เยี่ยงนั้นสาวใช้เฝ้าห้องเก็บฝืน และหญิงตักมูลเจ้านาย คงเป็นฮูหยินได้สินะ”

และเหมียวจื่อเผยไม่ได้คิดต่อความยาวสาวความยืดกับอีกฝ่าย นางได้แต่เงียบ คิดถึงสิ่งต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ และแน่นอนนางต้องหลักแหลม หาวิธีเอาตัวรอดให้ได้ มิเช่นนั้น คนที่ทำเรื่องชั่วช้าต่อนางคงสาสมใจ กับสิ่งที่ตนต้องการให้นางเป็นหมากตัวเล็กๆ ที่ถูกทิ้งไปอย่างไร้ความหมาย

ซึ่งฝ่ายเถ้าแก้เนี้ยที่ดูแลนางก่อนหน้านั้น เล่าสิ่งต่างๆ ให้ฟังมากมาย บอกวิธีการรับมือพวกจิตใจอำมหิต กระทั่งโชคชะตาลิขิตให้นางมีเส้นทางของตน ซึ่งยามนี้ย่อมต้องเล่นบทปัญญาทึบ แสร้งบีบน้ำตาและทำให้ตนดูน่าสงสารสักหน่อย เพื่อให้พวกตัวร้ายตายใจ ก่อนที่นางจะถูกส่งตัวไปยังตำหนักน้ำพุซีเฉอ เพื่อที่ในภายภาคหน้า นางจะเป็นอนุสามในโลกนิยายนี้ โดยที่ไม่ได้ตายโหงตั้งแต่ต้นเรื่อง เหมือนนิยายเรื่องเก่าซึ่งถูกเขียนไว้

ย้อนเวลากลับไปราวๆ สามเดือนก่อน!

โลกปัจจุบัน

เหมียวจื่อเผย คือนักเขียนสาววัยเฉียดสามสิบ และถือเป็นช่วงขาลงของอาชีพ เพราะถูกเพื่อนรักกับสามีอีกฝ่ายที่เป็นบรรณาธิการต้นฉบับให้เธอลอกพลอตอย่างหน้าด้านๆ และงานของคนพวกนั้นกลับดังกว่า อีกทั้งมีชื่อเสียงในโลกออนไลน์ มีเพื่อนในวงการเป็นขโยง ฝ่ายเธอที่เป็นมือใหม่ และแทบไม่ได้รู้จักพวกหน้าเนื้อใจเสือมาก่อน จึงถูกเอาเปรียบสารพัด สุดท้ายกลายเป็นคนผิด เมื่อผลงานหญิงสาวออกนำเสนอ ทั้งรูปแบบการขายแบบรายตอน และงานอีบุ๊ค ก็โดนจับผิด กล่าวหาว่าเธอ ยำนิยายเพื่อนและบรรณาธิการอย่างไม่มีหัวคิด

เพื่อความอยู่รอด เหมียวจื่อเผยจึงต้องการหาผลงานที่แตกต่าง หญิงสาวเลือกเขียนแนวอีโรติก เน้นฉากหวือหวาเร่าร้อน พร้อมขยี้เรื่องการมีความสัมพันธ์อันหมิ่นเหม่ และรักต้องห้าม แม้จะทำเงินได้เป็นกอบเป็นกำ หากสุดท้ายเธอพบความจริงว่า โลกในตัวหนังสือเมื่อต้องทำงานคนเดียว มันมีความเปลี่ยวเหงา ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว ซ้ำร้ายแฟนหนุ่มที่คบหากัน พยายามหาเรื่องทะเลาะ ทั้งบอกว่าเธอไม่ค่อยมีเวลาให้เขา เอาแต่หมกหมุ่นเรื่องใต้สะดือเกินไป

กระนั้นเหมียวจื่อเผยดึงดันจะแต่งงานกับอีกฝ่ายให้ได้ เนื่องจากทั้งคู่วางแผนนี้ไว้นานแล้ว แต่เรื่องย่ำแย่หนัก เมื่อแฟนหนุ่มหายตัวไปเสื้อดื้อๆ ในวันแต่งงาน สาเหตุเพราะญาติเธอจับได้ว่า อีกฝ่ายมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับพี่สะใภ้ของเหมียวจื่อเผย

แน่นอนหญิงสาวสติแตก ไม่อาจทนรับรู้เรื่องราวต่างๆ ได้อีก ซ้ำร้ายยังถูกสายตาผู้อื่นดูถูกเหยียดหยามว่า เป็นเพราะเหมียวจื่อเผย ไร้เสน่ห์ ทั้งกดขี่ข่มเหงน้ำใจเจ้าบ่าวตนเสมอ ด้วยอีกฝ่ายมีฐานะต้อยต่ำกว่า นอกจากนั้น ยังเป็นเธอที่ตีแต่ชีวิตบัดซบของเขา มาขายเป็นนิยายจนทำให้กลับมามีชื่อเสียงอีกครั้ง

ในวันที่เหมียวจื่อเผยพอจะรวบรวมแรงกายได้ เพื่อสะสางเรื่องราวอันบัดซบ เธอตั้งใจเคลียร์ของแฟนหนุ่มออกจากคอนโด จู่ๆ ฝ่ายชายกลับมาพร้อมพี่สะใภ้ คนทั้งคู่หน้าด้านถึงขั้นกล้าขอเงินจากเธอ และต้องการแบ่งทรัพย์สินต่างๆ ไป โดยอ้างว่าเขาสมควรที่จะได้มัน จึงทำให้เกิดการทะเลาะรุนแรง สุดท้าย เหมียวจื่อเผยถูกเจ้าบ่าว และพี่สะใภ้ พลั้งมือทำร้ายหนัก และเธอพลัดตกคอนโดสูง!

แน่นอน เหมียวจื่อเผยไม่ได้อยากตาย เธอยังอยากใช้ชีวิตต่อ ต้องการพบรักแท้สักครั้งในชีวิต ปรารถนาความซาบซ่านสยิวใจกับบุรุษด้วยตัณหา เสพรักกันด้วยราคะอย่างเช่นนิยายที่เขียนเอาไว้ ทว่าคนชั่วทั้งสองกลับเป็นต้นเหตุให้เหมียวจื่อเผยต้องจบชีวิตก่อนวัยอันควร

ในห้วงสุดท้ายก่อนวิญญาณออกจากร่าง เหมียวจื่อเผย อธิษฐานว่า หากชาติหน้ามีจริงขอให้ได้พบกับบุรุษที่เพียบพร้อมด้านฐานะ หน้าตาหล่อเหลา มีความรอบรู้ ชาญฉลาด เปี่ยมด้วยอำนาจบารมี ร่ำรวย แข็งแรง เป็นผู้อ่อนเยาว์ ที่สำคัญต้องรักเธออย่างสุดหัวใจ!

กระทั่งลืมตาขึ้นอีกครั้ง เหมียวจื่อเผยต้องหัวเราะทั้งน้ำตา

หญิงสาวมาอยู่ในโลกคล้ายจีนโบราณ เป็นวิญญาณสิงร่างสตรีโฉมงามที่มีชื่อแซ่เดียวกัน เพียงแต่อยู่ที่โลกคู่ขนาน ซึ่งมีระยะเวลาห่างกันนับพันปี!