เหมียวจื่อเผยกอดตัวเองแน่น นางตื่นตระหนก ทั้งยังไม่แน่ใจว่า นายพรานที่จู่ๆ โผล่มาคนนี้ อยู่ฝ่ายใด ถึงเขาจะช่วยเหลือนาง ให้ผ่านพ้นอันตราย แต่นิยายเรื่องนี้ อาจเกิดเรื่องไม่คาดฝันได้เสมอ
“แม่นางเหนี่ยว มองข้าราวกับไม่เชื่อใจหรือว่าโลกนี้จะมีคนหวังดี ต่อเจ้าจริงๆ”
เหมียวจื่อเผยหัวเราะเสียงขื่น ในโลกที่จากมา นางไว้ใจบุรุษเสมอ ใครพูดดีด้วยนางก็ใจอ่อน ใครที่หล่อเหลา ช่างเอาอกเอาใจ นางนั้นมอบความรักให้เขาอย่างเต็มร้อย ไม่เคยกลัวว่าจะเสียใจภายหลัง
“เจ้ามีสิ่งใดให้ข้าเชื่อถือได้ ประเมินแล้ว คงมีคนจ้างมา... หรือไม่ก็ อยากได้ในสิ่งที่ข้ามี”
“เจ้าคงหมายถึง เรือนร่างงดงามสินะ เปล่าเลย ข้าแค่ต้องการให้แม่นางเหมียวมีชีวิตรอด แล้วกลับไปยังคฤหาสน์สกุลมู่ในฐานะอนุสาม เจ้าจะเป็นพยานคนสำคัญที่ช่วยให้ การลงแรงของข้าไม่เสียเปล่า อีกอย่างคุณชายทั้งสี่คนที่เจ้ามีความสุขกับพวกเขา เจ้านั้นล่วงรู้ความลับหลาย
