ตอนที่ ๑๑ ข้าอยากอยู่ใกล้ ๆ เจ้า เป่าเป้ยกำลังนั่งซักผ้าที่ริมธารกับเสี่ยวเจียงพร้อมกับคุยเรื่องราวที่เสี่ยวเจียงกำลังตั้งใจตัดชุดให้กับอู่เฌิ๋นที่ตอนนี้เธอกำลังหลงรักเขา “เป่าเป้ยเจ้าเห็นชายหนุ่มที่ข้าหลงรักแล้วใช่หรือไม่เจ้าเห็นแล้วใช่หรือไม่ว่าเขาช่างหล่อเหลาเหลือเกิน” เสี่ยวเจียงนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เมื่อนึกถึงหน้าชายหนุ่มที่เธอตกหลุมรักอย่างถอนตัวไม่ขึ้น “เจ้าว่าอย่างไรข้าก็ว่าอย่างนั้น” เป่าเป้ยพยายามทำตัวให้ดูนิ่ง ๆทั้งที่ภายในของเธออยากจะพูดออกมาเหลือเกินว่าเขาหมายปองชายหนุ่มผู้นี้ตั้งแต่แรกเห็น “ถ้าข้าไม่ได้ออกเรือนกับชายผู้นี้ข้าต้องอกแตกตายเป็นแน่” เสี่ยวเจียงทำหน้าเหมือนกำลังจะร้องไห้ “เจ้าก็ต้องเผื่อใจไว้บ้างนะเสี่ยวเจียง” เป่าเป้ยพูดเพราะนางรู้สึกได้ว่าหยางอู่เฌิ๋นไม่ได้สนใจในตัวของเสี่ยวเจียงแม้แต่น้อย “เจ้าพูดอย่างนี้อย่าบอกนะว่าเจ้าก็หมายปองชายผู้นั้นเช่นกัน” เสี่ยว