ตอนที่ 14 เรือน้อยกลางสระบัว
วันนี้ซ่งเว่ยเหลียงพาอิ๋นจื่อออกจากเรือนรับรองในช่วงบ่าย ทั้งสองเดินออกมาจากประตูเล็กด้านข้างทางตะวันตก พื้นที่ส่วนนี้เป็นสระบัวขนาดใหญ่ รอบบริเวณเงียบเหงาไม่น้อย
อิ๋นจื่อถือกล่องอาหารว่างตามเขาไปช้าๆ ทางเดินเล็กแห่งนี้เหมือนกับไม่ค่อยมีใครใช้มากนักเพราะมีหญ้าขึ้นสูงแทบจะมองไม่เห็นทางเดินแล้ว สายลมเอื่อยอ่อนพัดใบไม้ต้นหญ้าและใบบัวในสระที่โผล่พ้นน้ำขึ้นมาสูงระดับเอวให้ไหวเอน ทั้งใบดอกและฝักเม็ดบัวขึ้นเบียดแน่นขนัดแทบจะไม่เห็นผืนน้ำด้วยซ้ำ
ซ่งเว่ยเหลียงบอกนางว่าอากาศร้อน เขาอยากกินต้มเม็ดบัว เลยพานางออกมาเก็บฝักเม็ดบัวด้วยตัวเอง นางก็ไม่ได้เอ่ยทักท้วง เสี่ยวเส้าก็เตรียมเรือเล็กไว้ให้ลำหนึ่งแล้ว
สวบ!
เสียงสวบสาบดังมาจากด้านหน้าที่คนทั้งสองกำลังเดินไป ก้านใบบัวบริเวณริมสระขยับไหวเหมือนมีอะไรบ
