Chapter 3

2165 Words
Akhira Pov Inaantok akong bumaba sa kama. Talagang sinasadya kong bagalan ang bawat galaw ko para asarin ang matandang ito na binabantayan ang bawat galaw ko. Kung hindi lang dahil sa kanya ay sarap na sarap pa rin ang tulog ko hanggang ngayon. Mamaya pa sana ako maghahanda para sa pagpasok sa paaralan. "Tiktok...tiktok..." salubong ang kilay kong liningon siya. Nakaturo ang daliri nito sa suot na relo habang nakataas ang isa niyang kilay. "Tumatakbo ang oras, señorita. Bilisan mong gumalaw kung ayaw mong ako ang maligo sa'yo," istrikto niyang sabi. Umawang ang bibig ko at talagang hindi makapaniwala sa kanyang ugali. Ibang klase. Kung umasta siya ay para bang siya ang boss sa amin dalawa. "Excuse me?" nakataas ang kilay na saad ko. "Yes, señorita. Malawak ang espasyo kung gusto mong dumaan," sagot nito. Lumaki ang mga mata ko. Talagang nakakahanga ang kawalan ng hiya niyo. "Inaasar mo ba ako?" Inis na tanong ko. Tuwid lamang siyang nakatayo. Hindi nababakasan ng ano mang takot. Hindi ba siya nag-aalinlangan na baka ipatanggal ko siya sa serbisyo dahil sa ugali niyo. "Hindi po, señorita. Pero kung naaasar ka sa akin ay problema mo na iyon," maagap niyang sagot. Nanggigigil akong tumayo mula sa pagkaka-upo sa gilid ng kama bago padabog na naglakad patungo ng banyo. "Bu*sit," inis na sambit ko habang patungo sa banyo. Pagdating sa tapat ng pinto niyon ay lumingon pa ako sa kanya. Katulad ng pagkakatayo niya kanina ay gano'n pa rin ang nakita ko. Wala man lang nagbago. "Ano, señorita? Kailangan mo pa ba ng tulong ko?" Nakataas ang kilay na tanong niya. Hindi ko alam kung nang-iinis ba talaga siya o normal nang ugali niya iyon. "Hindi ko kailangan ng tulong mo," sagot ko at saka siya inikutan ng mga mata. Malaki ang hakbang kong pumasok ng banyo at saka padabog na isinara iyon. Ilang minuto pa akong nakatayo sa loob niyon na para bang tinatanong ko pa ang tubig kung maliligo ba ako o hindi. Talagang tinatamad akong gumalaw, sa puntong kahit na bitawan ang kumot na itinakip sa hubad kong katawan ay tinatamad pa akong gawin. Pero sa huli ay tinaggal ko rin iyon at saka binuksan ang pintuan para itapon sa labas ang kumot. Kahit anong kasing-sama naman kasi ng ugali ko ay ayaw ko rin pahirapan ang mga nagtatrabaho sa bahay na ito. At isa pa ay malinis pa ang kumot ko dahil bago lang iyon pinalitan. "Faster, please..." narinig kong sabi ni Tanda. Inilabas ko ang aking ulo para silipin siya. Hindi ko maramdaman ang sinabi nito na please. Sa halip ay para bang naaasar pa ako. "Pwede bang lumabas ka na? Maliligo na ako oh?" Mahinahon na aniya ko kahit na asar na asar na ako sa presensiya niya. Kailangan kong ikalma ang aking sarili kung hindi ay baka magkakasakit pa ako sa puso dahil sa kanya. "No. I'm staying here until you finish," matigas na sagot niya. Humugot ako ng malalim na hininga para kumuha ng lakas. Talagang inihanda ko ang aking sarili sa susunod na gagawin. "Lalabas ka o hindi? Pumili ka?" seryosong tanong ko. Ubos na ang pasensiya ko sa matandang ito. Kahit na tinuruan ako ng mga magulang ko kung paano gumalang sa mga nakakatanda sa akin ay hindi ko na kayang kontrolin ang aking sarili sa puntong iyon. Talagang nakakapuno ang ugali na mayro'n ang matandang ito. "Paano kung hindi ako lalabas?" Nakataas ang kilay niyang tanong. Aba't! Talagang hinahamon niya ako, huh? Tsk! Ano naman ngayon kung makita niya ang maganda kong katawan? Eh, nakita na naman niya iyon kanina pa. Wala na rin siguro mawawala sa akin kung gagamitin ko iyon bilang panakot sa kanya. Tignan ko lang kung hanggang saan ang kaya niyang gawin. "Kung hindi ka lalabas? Simple lang. Halika dito at paliguan mo ako para naman may pakinabang ka," pilyong sagot ko at saka napangisi pa. Tignan natin ang tapang mo ngayon, tanda. O 'di ba? Kapag pinaliguan niya ako ay hindi ako hanggang pantasya lang. Kung nagkataon ay libre masahe na niya ang katawan mo. At sigurado ako na sasaludo ang foot long hotdog niya kapag nahawakan niya ang katawan ko. Oh my god! Something interesting, isn't it? "Oh, Ano? Tatayo ka lang ba diyan o lalapit ka sa akin para paliguan ako," tanong ko. Sa puntong iyon ay buong katawan na ang inilabas ko sa banyo at saka nameywang pa. Ang hubad kong katawan ay lumantad sa harapan niya. Ngunit kahit na gano'n ang ginawa ko ay nanatiling nasa taas ang kanyang mga mata. Mariin niyang sinalubong ang tingin ko kaya mas lalong tumaas ang kilay ko. At nang makita ko ang kanyang paglunok ay napangisi ako. "Gentleman, huh?" nang-uuyam kong saad. At dahil talagang pilyo ako at matagal nang gustong makatikim ng yummy hotdog in my tummy ay unti-unti akong humakbang papalapit sa kanya. "Alam kong maganda ang mga mata ko, tanda. Pero sigurado ako na mas maganda ang tanawin sa ibaba. Ayaw mo ba siyang pag masdan?" Nang-aakit na sabi ko at saka kinagat pa ang pang ibaba kong labi. Maaga pa naman para pumasok sa eskwela kaya titikim muna ako ng long and yummy hotdog. "W-what do you think are you doing, young lady?" Bulong niya at muling lumunok. Mas lalo akong napangisi. Nautal siya at isa lang ang ibig sabihin niyon. He's affected. Apektado siya ng ginagawa ko. "Why? Don't you like it?" Bulong ko pabalik. Ilang hakbang pa ang nagawa ko ay nasa harapan na niya ako. Pero kahit na nasa harapan na niya ako ay hindi man lang bumaba ang tingin niya sa gitna ng mga hita ko. Kahit yata ang huminga ay pinigilan na rin niya huwag lang siyang magkamali ng galaw at kilos. Sa isang iglap ay mabilis na nawala ang matapang at bossy na Adrian kanina. Ang nasa harapan ko ngayon ay isang matandang tensyonado na tila ba kinakabahan at takot na magkamali. "Hindi ba gusto mo akong paliguan kanina? Pumapayag na ako ngayon. Bakit para bang umaayaw ka na ngayon?" Bulong ko sa tapat ng kanyang taenga. Nakita ko ang pag galaw ng kanyang panga kaya napangisi ako. Tumaas ang kamay ko at akmang hahawakan ang kanyang panga pero mabilis niya iyon napigilan. At ang sumunod niyang ginawa ay ikinatawa ko ng malakas. "Walang nakakatawa,"mariin niyang sabi habang binabalot sa katawan ko ang kumot na itinapon ko kanina. Habang tinatakpan niya ang hubad kong katawan ay tumatawa pa rin ako. Isang nakakamatay na masamang tingin ang ibinigay niya sa akin pagkatapos takpan ang kahubaran ko. "Ano sa tingin mo ang ginagawa mo, huh?" Galit niyang tanong dahilan para matigilan ako sa pag tawa. Kapagkuwan ay seryoso akong humarap sa kanya. "Nagpapaligo sa'yo. Bakit? Masama bang magpatulong sa'yo? Ikaw na rin mismo ang nagsabi na kapag hindi ako gumalaw ay ikaw ang maliligo sa akin. At heto ako. Tinatamad gumalaw kaya paliliguan mo ako," sagot ko at saka mabilis na hinubad ang kumot. Muli akong nakatanggap ng kanyang death glare bago yumuko at inis na hinablot ang kama sa sahig. Akmang tatayo na siya pero hinawakan ko ang kanyang ulo nang tumapat iyon sa gitna ng mga ito ko. Narinig ko ang matunog niyang paglunok ng laway kaya mas inilapit ko pa ang p********e ko sa kanyang mukha. Kaunti na lang ang espasyong namamagitan sa p********e ko at ng kanyang mukha ay bigla siyang gumalaw dahilan para bumagsak siya sa sahig. Ang ending ay napahiga siya doon kaya mas lalong sumama ang tingin niya sa akin. Siguro naman ay binata ang matandang ito. Baka wala rin akong maaapakang iba kung titikman ko ang yummy hotdog ng matandang ito. "Akhira, stop right there," sigaw niya nang mapansin na lumalapit ako sa kanya. "Nasaan ang tapang mo kanina, Adrian? May asawa ka ba o may girlfriend?" Sunod-sunod na tanong ko. "W-wala," nautal niyang sagot. Napangiti ako sa narinig at saka malaki ang hakbang ko na tumayo sa pagitan ng kanyang mga ulo. Magkakasunod na lunok ang pinakawalan niya habang nakatingin sa perlas ng silangan ko na kanina ko pa nararamdaman na basa. Bakit ba? Hindi lang naman ang mga lalaki lang ang may pangangailangan. Kahit ang pinakamatinong babae sa balat ng lupa ay may pangangailangan din. Lahat ng tao sa mundong ito ay kulang din ang kanilang pagkatao kung hindi natitikman ang bagay na iyon. Sabihin man nilang wala silang pakialam sa bagay na iyon ay hindi nila ako maluluko. Lahat ng tao ay may tinatagong baho. At ako ay heto ang baho ko. Matagal ko nang inaasam-asam na makatikim ng yummy hotdog. Nagsimula iyon nang dumalaw ako sa bahay ng kapatid kong si Jethro. Hindi ako chismosa pero nagkataon na naglalaro sila ng nobya nitong si Layla nang dumating ako. At dahil curious ako sa mga naririnig kong sounds ay talagang lumapit ako sa kinaroroonan nila para sumilip. Bawat sigaw at galaw ni Layla ay nakikita ko ang kanyang ekspresyon. Para bang kumakain siya ng pinakamasarap na pagkain kung mag-react. Sarap na sarap at talagang nag-eenjoy siya. Magsimula ng araw na iyon ay palagi na akong nanonood ng porn para paligayahin ang aking sarili. "I'm not doing this, young lady. Sige na. Maligo ka na at sa labas na lang ako maghihintay," natameme ako sa sinabi ni Adrian. Malumanay at kalmado ang kanyang boses. Hindi ko namalayan na nakawala ma siya sa gitna ng mga hita ko at nakatayo na sa harapan ko. Sa subrang lawak ng imahinasyon ko ay nakaligtas tuloy ang yummy hotdog niya. Tsk! Sayang. Talagang sayang! "W-why? Why are you acting like this? Hindi ba ako kaakit-akit sa mga mata mo?" Wala sa sariling tanong. I feel like I'm being rejected. Masakit tanggapin na para bang wala lang sa kanya ang ginawa kong paghubad. "Sshh...don't cry," nalaman ko lang na tumulo na pala ang mga luha ko nang punasan niya ang pisngi ko. "You're beautiful, always keep that in your mind," bulong niya habang matiim na nakatitig sa mga mata ko. "Then why?" hindi makapaniwalang tanong ko. "There's always a right time for everything, baby," nakangiti niyang bulong. Umawang ang bibig ko nang mabilis niyang dampihan ng halik ang noo ko bago lumabas ng aking kwarto. Ilang segundo akong tulala habang pilit na inaalam kung anong nangyari. "Anong nangyari?" Tanong ko sa kawalan habang nakatitig sa pintong linabasan niya. Did he called me baby? Oh my God! Bakit para bang kiniliti ang tinggil ko dahil lang doon? What the f*ck? Hindi ba kanina lang ay nanggagalaiti na ako sa inis sa matandang lalaki na iyon? Ano ngayon ang nangyari sa akin? Marahas akong napabuntong hininga bago bumalik sa banyo nang hubad. Medyo nasaktan ang ego ko sa ginawa niyang pagtanggi. Pakiramdam ko ay hindi ako kaakit-akit. Pakiramdam ko ay hindi ako maganda para hindi sumaludo ang yummy hotdog niya. Sa isang iglap ay muling napuno ng inis ang aking sistema. Anong karapatan ng matandang iyon para tanggihan ang alok ko. Free taste na nga pero umayaw pa. Lintik lang talaga ang walang ganti. Pag nagkaroon ako ng pagkakataon, sisiguraduhin ko na ang yummy hotdog lang niya ang walang latay. Humanda sa akin ang matandang iyon. Matigas ang ekspresyon ng aking mukha na lumabas ng kwarto. At nang magsalubong ang mga mata namin ni Adrian ay hindi ako nagpakita ng ano mang emosyon. Hindi ko siya pinansin at deretsong naglakad pababa ng hagdan. Hindi ko ugaling kumain ng agahan dito sa bahay lalo pa at palagi akong naiiwan ng mag-isa. "Handa na ang almusal. Hindi ka ba kakain?" tanong ni Adrian nang dumiretso ako sa malaking pintuan. "Hindi," tipid na sagot ko at hindi man lang siya liningon. Malalaki ang hakbang kong lumabas ng pintuan. Saktong nakabukas na ang pintuan ng sasakyan, halatang hinihintay nila ako kaya pumasok na ako doon. Nakasunod lamang ang mga mata ko sa bawat galaw ng mga bantay ko nang pumasok sila sa isa pang sasakyan na nasa likuran. Mag-isa akong naka-upo sa loob ng sasakyan kaya agad kong inilabas ang aking cellphone, naglabas ng headset at isinuot iyon bago pumikit. Ilang sandali pa ay narinig kong bumukas ang sasakyan pero hindi ako nag abalang buksan ang aking mga mata para alamin kung sino ang pumasok. Sa amoy pa lang niya ay alam kong si Tanda ang pumasok. Nanatili akong nakapikit hanggang sa maramdaman ko ang pag galaw ng sasakyan. Minsan talaga ay masarap sa pakiramdam na tila ba wala kang pakialam sa mga nakapaligid sa'yo. Ang akala ng lahat ay masaya at kuntento na ako sa buhay ko. Hindi porket may pera na itinatago sa bangko ay masaya na. Hindi nabibili ng kahit na anong halaga ang tunay na kasiyahan. At hindi alam ng lahat na palagi kong inaasam na bigyan ng full atensyon ng mga kapatid at magulang ko. May pera nga ako pero palagi naman akong mag-isa. Mabilang ko pa sa daliri ko ang mga sandaling nakumpketo kami ng aking pamilya. Mas marami pa yata ang ginugugol nilang oras sa mga trabaho nila. Nakalimutan nila na may isang ako na nangangailangan ng kanilang atensyon.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD