ep.6

1961 Words

หมั่บ! สองแขนเรียวเล็กตวัดกอดรอบลำคอของคนตัวสูงไว้แน่น "เฮีย~ทำไมหล่อจัง~~"จีเบลเอ่ยเสียงครางยานจ้องหน้าชายหนุ่มตาหวานเยิ้ม "ปล่อยฉัน..เมาก็นอน"มาคัสเอ่ยเสียงเข้มปนดุ ใบหน้าของเขาและเธออยู่ใกล้กันเพียงคืบจนรับรู้ถึงลมหายใจของกันและกัน ".....อื้อออ" แต่มีหรือที่คนเมาจะฟังออกแรงรั้งคนตัวสูงลงมา ริมฝีปากบางสีชมพูอ่อนประกบจูบริมฝีปากหยักลึกจนแนบสนิทบดจูบดูดดื่มขบเม้มอย่างเอาแต่ใจทำสติชายหนุ่มแตกกระเจิงไม่นานร่างสูงก็จูบตอบ "อื้มมม"เสียงทุ้มครางต่ำออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ กึก! แต่ยังไม่ทันได้ลึกซึ้งทุกอย่างก็ต้องหยุดลง เพราะคนตัวเล็กหยุดนิ่งไม่ขยับเขยื้อน 'หลับ?' เธอผล็อยหลับไปแล้วทิ้งเขาค้างเติ่งกลางอากาศ "ยัยตัวแสบ" ร่างสูงเผลอยิ้มออกมาอย่างลืมตัว "จีเบล" มาคัสเอ่ยเรียกคนใต้ร่าง หึ! ตื่นขึ้นมาจะจำได้มั้ยว่าทำอะไรลงไป เขาจัดท่านอนให้เธอนอนสบายห่มผ้าให้แล้วสาวเท้าเดินออกจากห้องไป ปึง! แกร๊ก! มาคัสเข้ามายังห้องน้ำภายในห้องนอนของตัวเองถอดเสื้อผ้าออกอย่างเร่งรีบคืนนี้เขาคงต้องพึ่งแม่นางทั้งห้า "ซี๊ดดด~" มือหนาจับแก่นกายสาวขึ้นลงในหัวคิดถึงคนตัวเล็กที่เขาเพิ่งเดินจากมาจิตนาการว่าเธอกำลังดูดอมท่อนร้อน"อ๊าาา..จีเบล" "ดูดแรงๆครับ" "จีเบล ซี๊ดด~เร็วอีกครับ" "จะเสร็จแล้ว" จนเวลาผ่านไปนานกว่าสิบนาทีมือหนาชักรูดเร่งจังหวะเร็วขึ้นเมื่อใกล้แตะขอบสวรรค์ "อ๊าสส..อ๊าา" มาคัสเปิดน้ำชำระล้างร่างกายเขาไม่เคยต้องมายืนทำอะไรแบบนี้เลยซักครั้งอยากก็แค่ดีลดารานางแบบสาวๆมาเสร็จจ่ายจบแค่นั้น อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินมาทิ้งตัวลงนอนบนเตียงขนาดคิงไซส์ "หึ!ยัยตัวแสบ"เสียงทุ้มเอ่ยออกมาเบาๆเมื่อนึกถึงคนเมา แล้วหลับตาลงเข้าสู่ห้วงนิทรา วันต่อมา... "อื้ออ" จีเบลตื่นขึ้นมาตอนเช้าพร้อมกับอาการปวดหัวอย่างหนักมือเล็กสองข้างยกขึ้นกุมศีรษะ "ปวดหัวชะมัด..สงสัยดื่มน้อยไป หึ!" ร่างบางบ่นพึมพำกับตัวเอง จู่ๆใบหน้าสวยของเธอก็เผยรอยยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงความฝันเมื่อคืนที่ได้จูบอย่างออกรสออกชาติกับผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา 'กรี๊ด!ฝันดีจัง' นั่งยิ้มอยู่นานจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำจัดการธุระส่วนตัวจนเสร็จ วันนี้เธอจะไปซื้อชุดนักศึกษาและของใช้อีกไม่กี่วันจะถึงวันเปิดภาคเรียนแล้ว "เฮียมาคัส..วันนี้ไม่ไปทำงานหรอคะ" เมื่อเดินมาถึงโต๊ะอาหารก็เห็นชายหนุ่มนั่งจิบกาแฟ มือหนาอีกข้างถือไอแพด 'ตื่นมาเจอคนหล่อแล้วมันสดชื่นจัง' จีเบลมองใบหน้าหล่อเหลาเย็นชาตรงหน้าแล้วคิดในใจ "ไป....เธอจะไปไหน?"เสียงทุ้มเอ่ยตอบแล้วถามคนตัวเล็ก มาคัสละสายตาจากงานตรงหน้าเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว 'หึ!เสียงใสแจ๋วแบบนี้คงจำไม่ได้สินะว่าเมื่อคืนทำอะไรลงไปบ้าง' "ไปซื้อชุดนักศึกษากับของใช้ค่ะ" จีเบลพูดเสียงหวาน มือหนาเลื่อนไปหยิบแบล็คการ์ดในกระเป๋าสูทด้านในยื่นให้ร่างบางตรงหน้า "คะ?" จีเบลมองบัตรสลับกับเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาดูดีอย่างสงสัย "รับไปสิ! เดี๋ยวไอ้ทีเอจะว่าเอาได้..ว่าฉันดูแลเธอไม่ดี" "เบลมีค่ะ เฮียทีเพิ่งโอนมาให้" "......" ร่างสูงตวัดสายตาคมดุดันจ้องมองไปที่คนตัวเล็ก 'ดื้อ' "ก็ได้ค่ะ" แค่นี้ต้องทำหน้าดุใส่กันด้วย จากนั้นฉันก็รีบทานข้าวต้มกุ้งจนหมด "เบลไปก่อนนะคะ" "ไปยังไง?"เสียงทุ้มเอ่ยถาม "แท็กซี่ค่ะ" "ให้ไอ้เคนพาไป" พูดจบก็หันไปเรียกคนสนิทให้พาคนตัวเล็กไปซื้อของที่เธอต้องการ หลายวันผ่านไป... ติ๊งงงง ติ๊งงงง เสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์มือถือราคาแพงของจีเบลดังขึ้นบอกเวลาเจ็ดโมงเช้า ปลุกคนตัวเล็กที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงกว้างให้ตื่นขึ้น มือบางเลื่อนไปอย่างสะเปะสะปะเพื่อหยิบโทรศัพท์มากดปิดเสียง "อื้อ..ยังง่วงอยู่เลย" เสียงหวานพึมพำคนเดียว ก่อนจะผล็อยหลับไปอีกครั้ง ครืดดด~~ เสียงโทรศัพท์ของจีเบลแผดเสียงร้องดังขึ้น ทำให้ร่างเล็กตกใจดีดตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วมองรายชื่อสายเรียกเข้า *เฮียทีเอ* "ค่ะเฮีย" [ตื่นรึยังครับวันนี้มีเรียนนะ] สิ้นเสียงทุ้มจีเบลเหลือบตามองนาฬิกาทันที "กรี๊ด!!เฮียที!!เบลเพิ่งตื่น แค่นี้ก่อนนะคะเบลไปอาบน้ำก่อน" จีเบลไม่รอคำตอบจากปลายสายกดวางกระโดดลงจากเตียงวิ่งเข้าห้องน้ำจัดการธุระส่วนตัวด้วยความเร่งรีบ ไม่นานก็ออกมาแต่งตัวในชุดนักศึกษาพอดีตัวกระโปรงทรงเอความยาวเหนือเข่า ผมตรงยาวปล่อยสลวยแต่งหน้าสีอ่อนบางๆ หมุนซ้ายหมุนขวาเช็คความเรียบร้อยหน้ากระจกบานใหญ่ แล้วรีบสาวเท้าลงไปชั้นล่างของบ้านทันที ตึก! ตึก! เสียงสองเท้าเล็กวิ่งลงบันไดไปยังโต๊ะอาหารที่มีคนตัวสูงนั่งจิบกาแฟอยู่ก่อนแล้ว "คุณจีเบลจะให้ผมตั้งโต๊ะเลยมั้ยครับ" เสียงของพ่อบ้านเอ่ยถามหญิงสาวในการดูแลของเจ้านายเขา "ค่ะ" เธอตอบกลับแล้วพาตัวเองไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับคนตัวสูง "ข้าวต้มหมูครับคุณจีเบล" เสียงของพ่อบ้านพูดขึ้นขณะวางถ้วยข้าวต้มลงที่โต๊ะอาหาร "ขอบคุณค่ะ" เสียงพูดคุยของทั้งสองคนทำให้มาคัสละสายตาจากไอแพด แล้วคิ้วหนาก็ต้องขมวดขึ้นเป็นปม 'แน่ใจนะว่านี่คือชุดนักศึกษา' ทำไมมันสั้นแล้วก็รัดขนาดนี้หายใจออกมั้ยนั่น ในบ้านก็มีแต่ผู้ชายทั้งนั้นใส่อะไรของเธอวะ "ไปเรียน?" มาคัสเอ่ยถามหลังจากจ้องมองชุดประหยัดเนื้อผ้าของเธอ "ค่ะ..วันแรก" จีเบลตอบเสียงใสพร้อมรอยยิ้มน่ารัก 'ไอ้ทีเอมันจะรู้มั้ยว่าน้องมันน่าฟัดขนาดไหนถึงได้กล้าปล่อยมาแบบนี้ หึ!' คิดบ้าอะไรของมึงว่ะเนี่ยไอ้มาคัสนั่นน้องสาวเพื่อนนะ มาคัสรีบสลัดความคิดออกจากหัว ครืดดด~ *เฮียทีเอ* วีดีโอคอล "สวัสดีค่ะพี่ชายสุดหล่อของน้องเมื่อกี้เบลรีบเลยไม่ทันได้พูดค่ะ" จีเบลเอ่ยทักทายทันทีที่กดรับสายพร้อมยิ้มหวานส่งให้ทีเอผ่านกล้อง [หึหึ!วันนี้ไปเรียนวันแรกก็เกือบแล้วหรอครับ] "แหม~เฮีย...อย่าแซวกันสิคะ ว่าแต่หน้าเฮียดูหมองไปนะพักผ่อนบ้างนะคะ" [เงินที่เฮียโอนให้หมดรึยังครับเดี๋ยวเฮียโอนไปให้ใหม่] "ยังไม่หมดค่ะ เฮียไม่ต้องโอนมานะ" [โอเคครับ...อยู่ที่นั่นห้ามดื้อนะครับ ตั้งใจเรียน เฮียต้องไปแล้ว] "ไม่ดื้อแน่นอนค่ะ เฮียดูแลตัวเองดีๆนะคะ บ๊ายบาย~" ติ๊ด มาคัสนั่งฟังคนตัวเล็กเงียบๆเวลาอ้อน 'น่ารักจังวะ' ริมฝีปากหนายกยิ้มมุมปาก จีเบลนั่งทานข้าวต้มหมูตรงหน้าจนหมด หยัดกายลุกขึ้นยืนไม่ลืมที่จะบอกคนตัวสูง "เฮียมาคัสเบลไปเรียนก่อนนะคะ" "เดี๋ยวฉันไปส่ง"มาคัสลุกขึ้นยืนเต็มความสูงสาวเท้าเดินนำออกไป "ค่ะ^^" คนตัวเล็กรีบก้าวเท้าตามไปทันที'คนหล่อจะไปส่งใครจะปฏิเสธล่ะ' มาคัสเดินมายังรถเฟอร์รารี่สีดำเงาคันโปรดขึ้นประจำที่นั่งคนขับตามด้วยร่างเล็กนั่งเบาะด้านข้าง สายตาคมเหลือบมองกระโปรงสั้นเหนือเข่าของเธอ 'ตอนนั่งแม่งยิ่งสั้น' เสียงสตาร์ทรถคันหรูดังกระหึ่มขับออกไปจากบ้านหลังใหญ่ด้วยความเร็วปลายทางคือมหาลัยNที่คนตัวเล็กเรียน ไม่นานเฟอร์รารี่สีดำก็เข้ามาจอดบริเวณหน้าคณะฯ "ขอบคุณนะคะเฮียมาคัส" คนตัวสูงพยักหน้ารับรู้ มือบางเลื่อนไปจะเปิดประตู "เลิกเรียนกี่โมง"มาคัสเอ่ยถามขึ้น "สี่โมงค่ะ" "กดเบอร์เธอมา" มือหนายื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้ร่างบาง "เลิกเรียนแล้วมารอตรงนี้" "ค่ะ..เบลไปนะ" จีเบลเปิดประตูลงจากรถ ขาเรียวสวยก้าวเดินเข้าไปภายในตึกคณะ คนตัวสูงนั่งมองจนร่างเล็กเดินเข้าไปจนลับตาจึงขับรถเคลื่อนออกไปจากตรงนั้น จีเบลTAKE ฉันเข้ามานั่งในห้องเรียนคาบแรกซึ่งไม่รู้จักใครเลยจนเวลาผ่านไป ทุกคนเริ่มลุกทะยอยออกไปพักเที่ยงฉันเองก็เตรียมจะลุกเหมือนกัน แต่... "หวัดดี มาใหม่หรอ"เสียงหวานของใครบางคนเอ่ยทัก "ใช่ เราเพิ่งย้ายมา" จีเบลตอบกลับอย่างเป็นมิตร "เราใบตองนะ"เสียงของใบตองเอ่ยแนะนำตัว "เราจีเบล" "เราชะเอมส่วนนั่นฟ้าคราม มาอยู่กลุ่มเดียวกันก็ได้นะ" "อืม..ได้"จีเบลตอบรับ'โชคดีจังมาวันแรกก็มีเพื่อนแล้ว' "หวัดดีจีเบล" เสียงทุ้มหวานของฟ้าครามเอ่ยทักทายเพื่อนใหม่ "หวัดดีฟ้าคราม" เพื่อนใหม่ของฉันทั้งสามคนกับบุคลิกที่ต่างกัน ใบตองสาวหวานท่าทางเรียบร้อยชะเอมสาวมั่นเปรี้ยวจี๊ดและฟ้าครามหนุ่มสวยหน้ามนเสียงหวาน "ไป..ไปทานข้าวกันเถอะ" เสียงของชะเอมพูดขึ้นเราทั้งหมดจึงไปที่โรงอาหาร ทานอิ่มก็พากันเดินมานั่งที่โต๊ะหินอ่อนใต้ต้นไม้ เวลาผ่านไป... พวกเราเข้าไปเรียนในช่วงบ่าย จนตอนนี้เป็นเวลาเลิกเรียนแล้วเราสี่คนก็เดินออกมาหน้าตึกคณะเพื่อแยกย้ายกันกลับบ้าน "เบลกลับยังไง" ใบตองเอ่ยถามขึ้นเพราะเธอมากับฟ้าครามส่วนชะเอมขับรถมาและแยกไปที่รถแล้ว บรื้นน~ เอี๊ยดด~ "เฮียมารับน่ะ...มาพอดีเลย เรากลับก่อน บาย~" "อืม..พรุ่งนี้เจอกันที่เดิมนะ" จีเบลพยักหน้ารับ แล้วเดินไปขึ้นรถคันสีดำของ มาคัสกลับบ้าน มาคัสแวะส่งจีเบลที่มหาลัยตอนเช้าแล้วไปทำงานที่บริษัท ตอนเย็นก็มารับไปส่งที่บ้านทานมื้อเย็นพร้อมกัน ช่วงค่ำถึงจะออกไปเคลียร์งานที่คลับเป็นแบบนี้ทุกวันตลอดสองสัปดาห์ที่ผ่านมา วันนี้ก็เช่นกันฉันแยกกับเพื่อนๆมานั่งรอเฮียมาคัสที่เดิมเหมือนทุกวัน ไม่นานเฟอร์รารี่สีดำเงาคันหรูก็ขับเข้ามาจอด "รอนานรึเปล่า"เสียงทุ้มเอ่ยถามเมื่อร่างบางขึ้นมานั่งบนรถ "ไม่นานค่ะเบลเพิ่งเลิกเรียน" จีเบลหันไปยิ้มบางๆตอบกลับไป "ฉันมีงานด่วนจะไปด้วยมั้ยหรือจะกลับบ้าน" "ไปด้วยก็ได้ค่ะ" จากนั้นก็เกิดความเงียบขึ้นได้ยินเพียงเสียงลมของเครื่องปรับอากาศภายในรถ "......" มาคัสหันมองคนตัวเล็กที่นั่งด้านข้างสลับกับถนน 'เธอหลับ?' คงเพลียสินะตื่นแต่เช้าไปเรียนทั้งวัน ขณะที่รถจอดติดไฟแดงมือหนาเอื้อมหยิบสูทที่เบาะหลังมาคลุมให้ร่างบาง เพียงไม่นานรถก็แล่นเข้ามาจอดยังที่จอดวีไอพีของคาสิโนขนาดใหญ่ที่เขาเป็นเจ้าของ "จีเบล" มาคัสเอ่ยเรียกปลุกคนตัวเล็ก

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more