“ทำไมไม่รอ” เสือถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบหลังจากเข้ามาในห้องนอนภายในคอนโด นิราทำแค่มองแล้วกลับไปฟัดแมวอ้วนต่อ เธอมาถึงก่อนตั้งนาน คุณเสือเพิ่งจะกลับมา ตอนนี้ก็ดึกมากๆ แล้วด้วย พาเธอไปงานนั่นตั้งแต่บ่าย ตัวเองไม่สนใจเธอด้วยซ้ำแถมกลับมาดึกดื่น ล็อกห้องแล้วแต่มันใช้คีการ์ดเปิดได้ยังไงละ ไม่งั้นคุณเสือไม่มีโอกาศได้เข้าห้องด้วยซ้ำ “แล้วคุณสนใจฉันบ้างไหมละ ก็ไม่ แล้วทำไมฉันต้องรอ” นิรากอดแมวอ้วนแน่นขึ้นก่อนจะฟัดพุงมันแรงๆ ไม่สนใจเสือด้วยซ้ำ “โกรธเหรอ” เสือเดินมาทิ้งตัวลงข้างๆ ก่อนจะลูบหัวแมวอ้วนของเธอ นิราจึงมองด้วยสายตาขุ่นเคือง อย่ามายุ่งกับแมวฉันนะยะ “ทำไมต้องโกรธ พรุ่งนี้ฉันไม่ไปงานนะ งานสำคัญขนาดนั้น ถ้าฉันถูกทิ้งให้ตอบคำถามคนในงานอยู่คนเดียวฉันต้องแย่แน่ๆ” ไม่อยากไปให้ขายหน้าประธานแบบคุณพยัคฆ์หรอก “ไม่ได้ งานสำคัญเธอต้องไป” เสือรวบตัวทั้งคนทั้งแมวเข้ามาไว้ในอ้อมกอด แม้จะโดนแมวอ้วนตบที่ห