นิรานั่งกินอาหารที่ตัวเองสั่งเงียบๆ แม้จะถูกเสือมองอยู่ตลอดเธอก็ไม่สนใจสักนิด
“โกรธ??”
“ไม่ได้เป็นอะไรกันทำไมต้องโกรธ”
“หึง???”
“อย่าหลงตัวเอง ขอร้อง มันไม่ใกล้เคียงคำนั้นสักนิดเลย”
“แล้วเป็นอะไร”
“คุณไม่บอกว่าจะมางานเปิดตัวรถตั้งแต่ทีแรก คุณดูสภาพฉันสิ” นิราบอกเสียงขุ่น ในขณะที่เสือออกมาด้วยชุดทำงานของเมื่อเช้าที่มันดูดี แต่เธออยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์แถมขาสั้นด้วยนะ มันไม่เหมาะกับงานแบบนั้นสักนิด
“ก็ไม่เห็นเป็นอะไร” เขาไปดูเฉยๆ ไม่ได้เป็นเจ้าของงาน ไปดูว่าเพื่อนเขาประสบความสำเร็จแค่ไหนแล้ว กับการเปิดตัวรถรุ่นใหม่
“คุณไม่เป็น แต่ฉันเป็นไง คุณไม่เคยเป็นผู้หญิงคุณไม่เข้าใจหรอกคุณเสือ” เขาจะมาเข้าใจอะไร เขามันดูดีแทบจะทุกเวลา เธอไม่อยากดูแย่ในสายตาคนอื่นนะ ตลอดทางที่เดินเข้ามาในห้างนี้ คนก็มองตลอด แถมยังเอาแต่นินทาเธอด้วย
“ที่เงียบเพราะเรื่องแค่นี้ แน่ใจเหรอว่าไม่ได้โกรธ ไม่ได้หึ
