Ep.5 เป็นเพื่อนกัน..มันดีอยู่แล้ว

1034 Words

Ep.5 เป็นเพื่อนกัน..มันดีอยู่แล้ว " จริงๆ ...จริงๆ กูสั่งให้อลิซนะ แต่เขาไม่ชอบ"มันพูดต่ออย่างไม่คิดอะไร ฉันเหลือบมองกล่องอาหารสุดหรูนั้นอย่างไม่ตอบอะไร ...ก่อนจะเลื่อนกล่องอาหารนั้นออกไป และก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ " อ้าว! ไมไม่กินอะ...มึงก็ไม่ชอบเหรอ? " ไอ้ไฟนอลหันมาถามอย่างสงสัย ฉันหันไปมองหน้ามันก่อนจะแสยะยิ้มเล็กน้อย " ชอบ! .....แต่มัน...ไม่ใช่ของกู" ฉันหยิบกล่องนั้นส่งคืนไปให้ไฟนอลด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง " เฮ้ย..วาเลนมึงนี่คิดมาก" ไฟนอลเริ่มขึ้นเสียงเบาๆ " อย่ากวนได้ปะ....กูจะเรียน" ฉันชี้ไปทางด้านหน้าห้อง และไม่สนใจมันอีกต่อไป จนหมดเวลาเรียนนั้นแหละ ฟุบ...ฉันก็ลุกออกจากห้องเป็นคนแรกเพราะงานที่อาจารย์สั่งในห้องฉันก็ทำเสร็จได้ตรงเวลาเป๊ะ ส่วนคนอื่นๆ ก็ทยอยๆ กันส่งงานไปเรื่อยๆ " กลับก่อนนะมึง" ฉันตบไหล่ไอ้คาซัคที่ยืนอยู่ข้างๆ " ไม่รอไอ้ฟาย กับไอ้ฟีก่อนอะ เดี่ยวมันโวยวายเอาหรอก โดยเฉพาะไอ้ฟายนอล" คาซัคขมวดคิ้วถามฉัน แต่ฉันไม่อยากอยู่รอใครบางคนแถวนี้แล้วละ...ฉันคิดในใจก่อนจะบ่ายหน้าเดินเลี่ยงออกมาทันที " กูมีซ้อมเชียร์ต่อนะ.....งานทุน" ฉันหันไปตอบไอ้คาซัคที่ทำท่าจะเดินตามมา " ไม่ต้องห่วงกูหรอกน่า" ฉันโบกมือไล่มันกลับไปทันที " เออๆ " มันก็พยักหน้าเบาๆ @ ห้องเชียร์ มหาลัย " มาสมัครเชียร์ลีดเดอร์เหรอ? " เสียงรุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยทักทั้งที่ฉันอย่างเป็นมิตร เมื่อฉันก้าวเข้ามาในห้องเชียร์ " อาจารย์ให้มาช่วยงาน เพื่อเก็บชั่วโมงทุนนะคะ"ฉันตอบอย่างนิ่งๆ ในห้องเชียร์จะมีแบ่งแยกเป็นสองฝั่ง คือฝั่งกองเชียร์ ป้ายไฟ แปลอักษร ร้องเพลงเชียร์ กับอีกฝั่งคือเชียร์ลีดเดอร์ " เต้นเป็นไหม? " รุ่นพี่อีกคนก็เดินเข้ามามองฉันอย่างสำรวจ " เออ...ไม่เป็นคะ.. " ฉันตอบไปตามจริง กิจกรรมพวกผู้หญิงๆ นี้ขอบายเลยจริงๆ ..ถ้าเป็นพวกกีฬา หรือเล่นดนตรียังพอสู้ รุ่นพี่ทั้งสองก็มองหน้ากันนิ่งๆ " พี่ว่าหน้าตา รูปร่างเราเหมาะจะเป็นเชียร์ลีดเดอร์ มากกว่านั่งเชียร์" รุ่นพี่คนแรกเดินเข้ามาใกล้ๆ และมองร่างกายฉันอย่างละเอียด " หนูเต้นห่วยมากเลยนะ" ฉันส่ายหน้า " ของแบบนี้มันฝึกกันได้...ถือซะว่าทำเพื่อหน้าตาของมหาลัยเราละกันนะ" รุ่นพี่อีกคนก็พูดเสริม ฉันมองไปทางเชียร์ลีดเดอร์ที่ซ้อมกันจนเหงื่อท่วมตัว ไหนจะโยนขึ้นฟ้า ตีลังกาอีก... ตายแน่...ตายแน่ๆ " ถ้าเรามาเป็นเชียร์ลีดเดอร์ให้พี่ ในงานมหาลัยปีนี้พี่จะคุยกับอาจารย์เรื่องลดชั่วโมงทุนครึ่งนึงให้" รุ่นพี่คนแรกที่ดูน่าจะใหญ่สุดในที่นี้พูดขึ้นพร้อมกับดึง เอกสารทุนของฉันไป และเตรียมยกปากกาเซ็นชื่อ …. .. " ว่าไง? "เธอถามย้ำพร้อมกับยิ้มๆ " ลองดู...ก็ได้คะ" ฉันพยักหน้าอย่างไม่มีทางเลือก พี่เขาก็เซ็นชื่อกำกับหลังชั่วโมงทุนให้ฉันทันที....ก่อนจะพาฉันไปรู้จักกับบรรดาสมาชิกในทีม ที่มีทั้งหญิงและชาย " อลิซๆ มาทางนี้หน่อยๆ " เสียงรุ่นพี่ตะโกนเรียกผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า " ว่าไงคะ พี่ตอง? " เธอเดินตรงเข้ามาทางเรา " พี่หาคนมาคู่เราได้ละนะ" เธอหันมองฉันสลับกับอลิซ " ความสูงเท่าๆ กัน หุ่นพอๆ กัน หน้าตาก็ สวยเหมือนกัน" เธอพูดไปยิ้มไป " เธอคือ.. " อลิซหันมามองฉันและพยายามจะนึกชื่อ... "ยังไง พี่ฝากเทรนเพื่อนด้วยนะ" รุ่นพี่คนนั้นตบไหล่ของฉันเบาๆ ก่อนจะเดินไปคุมอีกฝั่งกองเชียร์ " ฉันวาเลน... " ฉันพูดชื่อออกไปนิ่งๆ " ฉันอลิซ" เธอยิ้มอย่างมีมารยาท ฉันก็ตอบกลับไปแบบนั้น หลังจากนั้นอลิซก็เริ่มแนะนำ กฏระเบียบของการใช้ห้องเชียร์ และรวมไปถึงงานมหาลัยที่ใกล้จะถึง เธอเป็นเชียร์ลีดเดอร์ที่มือฝีมือของมหาลัย เก่งเทียบเท่าพวกรุ่นพี่เลยก็ว่าได้ พวกเขาถึงดูวางใจให้มาสอนฉัน.... " วันนี้พอแค่นี้ก่อนก็ได้นะ... " อลิซพูดหลังจากสอนท่าเต้นพื้นฐานให้ฉันสามสี่ท่า " ฉันไม่ถนัดเต้นนะ" ฉันฝืนยิ้มนิดๆ แต่จริงๆ คือเริ่มปวดท้องอยู่นิดๆ คงเพราะทั้งวันฉันไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยมากกว่า " อ่อ หน้าเธอซีดจังเลยอะ.. " อลิซถามด้วยน้ำเสียงกังวล เพราะเธอเห็นฉันลูบหน้าท้องอยู่บ่อยครั้ง " วันนี้ฉันลืมกินข้าวอะ" ฉันตอบไปแบบนิ่งๆ .. เนื่องจากฉันก็ไม่ใช่คนเฟรนลี่จึงทำให้เราไม่ค่อยคุยกันเยอะมากเท่าไหร่ … .. "แล้วข้าวปั้นละ? ยังไม่ได้กินเหรอ? " อลิซถามขึ้นทันที "ข้าวปั้น? "ฉันหันไปถามกลับไป...นี่เธอจะมาย้ำกับฉันเรื่องของเหลือของเธองั้นเหรอ ฉันขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจเท่าไหร่ " ก็ตอนเย็นๆ " ที่ฉันไปนั่งกินข้าวกับไฟนอล..พอถึงร้านปุ๊บไฟนอลก็สั่งข้าวปั้นกลับบ้านปั๊บ..บอกว่าเธอยังไม่ได้ กินข้าว " อลิซอธิบายอย่างรัวๆ และส่งยิ้มเช่นเคย" ฉันก็ยังคงยืนนิ่งๆ ไม่รู้ว่าควรตอบอะไร...หรือพูดอะไรต่อ … .. " ผู้ชายแบบไฟนอลก็ดีนะ.....เหมาะกับการเป็นเพื่อนดี" เธอพูดอย่างยิ้มร่าเริงสดใส " เธอคิดแบบนั้นเหรอ? " ฉันถามกลับนิ่งๆ " หรือ...เธอไม่คิด? " อลิซก็ตอบกลับมาเบาๆ เราต่างนิ่งกันไปสักพัก... " สาวๆ กลับบ้านกันได้แล้วจ้า ห้องเชียร์จะปิดแล้ว" พี่ตอง รุ่นพี่ที่คุมซ้อมห้องเชียร์เดินมาตามฉันกับอลิซที่หายเข้ามาในห้องพัก เชียร์ลีดเดอร์ " กลับก่อนนะ" ฉันพูดกับอลิซก่อนจะเดินขอตัวออกมาก่อน …………………………………..

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more