30. ไม่มีสิทธิ์

1630 Words

ก๊อก ก๊อก แกรก.. เสียงเคาะประตูตามมารยาทและตามด้วยการเปิดเข้ามาจากคนภายนอกทำให้ภูริชเงยหน้าขึ้นมามอง และเขาก็เห็นผู้ช่วยสาวหน้าสวยเดินเข้ามาอย่างเบาเท้า ร่างบางเดินเอากระเป๋าสะพายไปเก็บไว้ในลิ้นชักใต้โต๊ะก่อนจะเดินไปยังโซฟาชุดรับแขกกลางห้องซึ่งมีอาหารเช้าที่ถูกจัดไว้เป็นชุดวางไว้สองชุด "คุณภูยังไม่ทานเหรอคะ?" พลอยลลินณ์หันไปหาเจ้านายหนุ่มในตอนที่เอ่ยถาม แต่เมื่อเห็นเขายังสนใจกับงานตรงหน้าเธอจึงไม่เซ้าซี้ต่อ คงจะอยากทำให้เสร็จก่อนล่ะมั้ง เธอคิดในใจพลางหันมาเปิดกล่องใส่อาหารตรงหน้า ทันใดนั้น กลิ่นอาหารเคล้าเครื่องเทศหอมฟุ้งกระจายไปทั่วห้องทำงานและคงจะใช้สักพักกว่ากลิ่นคาวนี้จะหายหมดไป เธอเคยแย้งเรื่องกลิ่นแล้วว่ามันทำให้ห้องทำงานดูไม่สะอาดและอยากจะลงไปรับประทานยังห้องอาหารตามเติมแต่เจ้านายตัวโตกลับไม่เห็นด้วย ยังยืนยันที่จะรับประทานอาหารที่นี่ต่อและให้ใช้สเปรย์ปรับอากาศดับกลิ่นเอา ฟุ่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD