บทที่ 15 คืนเจ้าของ
“ เสี่ย พวกเรามาแล้ว เสี่ย! เสี่ยถูกยิงเหรอ? ” มาช้าจังเลยนะ! กว่าจะมาได้ ฉันกับเสี่ยเกือบไปเฝ้ายมบาลแล้ว
“ ไอ้สิงห์มึงประคองนายหญิงขึ้น เดี๋ยวกูจะประคองเสี่ยไปเอง ”
“ ไม่ กูไม่เป็นไร อึก ~ ” เสี่ยพูดจบลุกขึ้นยืนเดินมาหาฉันได้เพียงสองก้าวก็เข่าทรุดลง พร้อมกับเลือดทะลักออกทางปาก
“ เสี่ย! ” พวกเราทั้งหมดพร้อมใจกันเรียกเสี่ย แต่ละคนใบหน้าซีด
“ กิ๊ก ~ ” ก่อนเสี่ยจะหลับตาลงก็เอ่ยชื่อฉันเบาๆ
“ เร็ว รีบพาเสี่ยไปโรงพยาบาล อย่ามัวแต่มอง เร็วเข้า ไม่ต้องสนใจฉัน ไปช่วยพยุงเสี่ยสิ ” ต่อให้ในใจไม่ได้ชอบพอแบบแฟนหรือคนรัก แต่ที่เสี่ยเป็นแบบนี้ก็เป็นเพราะฉันด้วยนะ เสี่ยปกป้องฉันจนนาทีสุดท้าย จะไม่ทำให้ฉันใจเสียและเป็นห่วงเขาได้ไง
โรงพยาบาลA
เสี่ยถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉิน ส่วนลูกน้องที่เหลืออยู่ก็ยืนรออย่างใจจดใจจ่อ และฉันต้องเข้ารับการปฐมพยาบาลด้วย เพราะมีเลือดออกมาจากไหล่มน
