Episode 8
1258 Words
แดนที่ 8
(หมอรัน)
บรรยากาศในรถเงียบสงัด ตั้งแต่ออกจากผับ ฉันและเขตแดนไม่มีใครปริปากพูดออกมาเลยสักคำจะมีก็แต่เพียงเสียงเพลงจากวิทยุคลื่นดังเท่านั้น
เอี๊ยด
เขตแดนจอดรถหน้าบ้านฉันก่อนจะเดินลงไป ไม่พูดไม่จาอะไร ไม่แม้แต่จะหันมามองหน้าฉันสักนิด อะไรของเขาวะ
ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ ไล่ความคิดฟุ้งซ่านในหัวออกก่อนจะเดินลงจากรถตามเขาไป เห็นเขตแดนยืนสูบบุหรี่อยู่ในสวนข้างบ้าน
“สูบมากๆ ปอดจะพังเอานะ”
ฉันพูดลอยๆขณะเดินผ่านเขา เขตแดนเหล่ตามองฉันเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับเสียงดุ
“ก็อย่าขยันหาเรื่องให้หงุดหงิดนักสิหมอ”
เหอะ ฉันนะหรอหาเรื่อง มีแต่เขานั่นแหละที่ขยันทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่
“ไม่ต้องมองแบบนั้น เเค่มวนเดียวเนี่ย เข้าบ้านไปก่อนไป ควันมันเหม็น”
เขายังคงพูดด้วยน้ำเสียงดุๆ ฉันเลยสะบัดหน้าใส่เขาแล้วเดินเข้าบ้านไป ผู้ชายอะไรเถื่อนชะมัด
ฉันนั่งลงบนโซฟาหน้าทีวีก่อนจะเปิดมันดูพลางหยิบคุ้กกี้บนโต๊ะกินไปด้วย
เอาจริงๆสมองฉันไม่ได้โฟกัสสิ่งที่ฉายอยู่ในทีวีหรอกเพราะตอนนี้ในหัวฉันมีแต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นวันนี้
ตั้งแต่ตอนบ่ายที่โรงพยาบาลจนกระทั่งคำพูดของเขตแดนที่ผับ
“หมอ”
“...”
“หมอรัน”
“...”
“หมอรรรดา!”
“ห๊ะ ว่าไง”
ฉันสะดุ้งหลุดออกจากห้วงความคิดเมื่อได้ยินเสียงดุที่คุ้นเคยแทรกเข้ามา
“หมอคิดอะไรอยู่วะ เรียกตั้งหลายรอบไม่หัน อย่าบอกนะว่าคิดถึงไอเชน”
“เอ่อ ไม่...”
“เหอะ ทีหลังใครมาจีบก็หัดปฏิเสธซะบ้างนะ ไม่ใช่นั่งให้พวกมันจีบไปเรื่อย แมร่ง คิดแล้วก็หงุดหงิด”
หน้าเขตแดนตอนนี้บ่งบอกว่าเขากำลังหงุดหงิดจริงๆ
ฉันจึงยื่นน้ำให้เขาดื่มเพื่ออารมณ์จะเย็นขึ้น เขตแดนเหล่มองฉันเล็กน้อยก่อนจะรับแก้วไปถือไว้แล้วหันมามองหน้าฉันด้วยแววตาจริงจัง
“ที่พูดไปในผับ ผมพูดจริงนะหมอ”
“อะ...เอ่อ รู้แล้ว”
ฉันพยายามหลบสายตาจริงจังของเขา ขืนมองนานกว่านี้ฉันต้องสลายไปกับอากาศแน่
“หมอเหมือนไม่เชื่ออะ ผมสัญญาจะเป็นคนดีของหมอ”
เขตแดนยื่นมือมาตรงหน้าเหมือนต้องการให้จับมือทำสัญญาแต่สายตาฉันเหลือบไปเห็นรอยบาดเล็กๆบนมือเขาสาม สี่แผล
“มือไปโดนอะไรมา ขอหมอดูหน่อย”
ฉันพยายามเปลี่ยนเรื่องเพราะเริ่มทำตัวไม่ถูกก่อนจะดึงมือเขตแดนมาดู
“เจ็บมั๊ย”
ฉันถามขณะใช้สำลีเช็ดแผลให้เขาเบาๆ
หมับ
“นี่ปล่อยหมอนะ”
อยู่ๆเขตแดนก็ดึงตัวฉันขึ้นไปนั่งบนตักเขาแถมยังกอดไว้แน่นอีก
“ผมกลัวหมอทำไม่ถนัด”
เขาตอบเสียงทะเล้นพลางยื่นมือข้างที่เป็นแผลมาด้านหน้า ฉันกรอกตามองบนอย่างจนปัญญาก่อนจะทำแผลให้เขาต่อ
“แดน เอามือออกไปนะ”
“ผมจะเป็นคนดีเพื่อหมอแล้วไง ผมไม่ทำอะไรหมอหรอก”
คำพูดของเขาทำให้หน้าฉันร้อนขึ้นมาแทบทันทีและมันจะดีมากถ้าไม่มีประโยคหลังต่อท้าย
“แต่ถ้าหมอร้องขอก็อีกเรื่อง”
มือหนาสอดเข้าไปในใต้เสื้อฉัน ก่อนจะค่อยๆลูบหน้าท้องฉันไปมา
“หมออยากให้มีอะไรไปอยู่ในท้องสักเก้าเดือนมะ”
คำพูดสองแง่สองง่ามของเขาทำให้ฉันนึกหมั่นไส้เลยจงใจกดแผลเขาที่มือแรงๆ
“โอ๊ย หมอ แดนแสบนะ”
ง่ะ เมื่อกี๋เขาเรียกแทนตัวเองว่าอะไรนะ แดนหรอ โอ๊ย ใจฉัน ละลายหมดแล้วจ้า
“ไม่ต้องมาสำออยเลย”
“หมอต้องโดนลงโทษ หึหึ”
ฉันทำท่าจะลุกหนีแต่โดนคนตัวโตกว่าจับกดลงโซฟาซะก่อน
มือหนาเอื้อมไปรูดซิปด้านหลังชุดเดรสฉันออกก่อนจะปลดชุดฉันออก
ไม่ทันที่ฉันจะได้ทักท้วง เขตแดนก็ก้มลงกัดยอดปทุมแรงจนฉันสะดุ้ง
“อ๊า แดน อย่ากัดแรง”
“แต่ดูดแรงได้ใช่มั๊ย”
ไอบ้า จะกัด จะดูดก็ไม่ได้ทั้งนั้นแหละแต่เหมือนเสียงห้ามฉันจะไปเข้าหูเขาเลยเพราะตอนนี้เขตแดนทั้งกัด ทั้งดูดเต้าสองข้างฉันจนแดงเถือกไปหมด
“อื้อ แดนไม่เอาแล้ว อ๊า”
ลิ้นร้อนค่อยๆลากลงไปจนถึงหน้าท้องฉันก่อนที่นิ้วแกร่งจะสอดเข้าไปในแพ็ตตี้ตัวจิ๋ว
“กรี๊ด มัน อ๊ะ อ๊ะ ไอบ้าแดน มันแน่น”
ฉันทั้งดิ้นทั้งตีเมื่อเขาสอดนิ้วเข้ามาทีเดียวสองนิ้วแถมยังขยับเร็วเหมือนแกล้งกันอีก
“หึหึ โครตน่ารักเลยครับหมอ”
เขตแดนก้มลงจูบปากฉัน ลิ้นร้อนสอดเข้ามาดูด ดึงความหวานอย่างชำนาญส่วนมือก็ยังชักเข้าออกช่องทางรักด้านล่างทำหน้าที่ดีไม่บกพร่องเช่นกัน
“ซี๊ด แดนเร็วอีก อ๊า”
เขตแดนกระตุกยิ้มก่อนจะจับสะโพกฉันให้หยุดขยับพลางกระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่าชวนขนลุก
“หมออยากได้อะไร ร้องขอแดนสิครับ”
เจ้าเล่ห์มาก ฉันขอบอกว่าเขตแดนเป็นผู้ชายที่เจ้าเล่ห์ที่สุดในสามโลก
ได้จะเล่นแบบนี้ใช่มั้ยเขตแดน เดี๋ยวหมอจัดให้
“ถ้าหมอบอกว่าไม่ล่ะคะ”
ปัก ปัก
นิ้วแกร่งดันเข้าไปในช่องทางคับเเคบแรงสองครั้งเน้นๆแทนคำตอบ
ฉันต้องกัดปากตัวเองข่มความเสียวและความต้องการไว้ก่อนที่ฉันจะเลื่อนมือตัวเองไปรูดซิปกางเกงยีนส์ของคนตรงหน้าลง
“หมอ”
ทันทีที่ซิบถูกรูด ความใหญ่โตภายในก็เด้งออกมาพร้อมรบเต็มอัตรา
ฉันลอบกลืนน้ำลายเพราะตกใจในความใหญ่ของมันแต่ก็ต้องทำใจกล้าเอื้อมมือไปดึงมันออกจากชั้นในก่อนจะรูดขึ้นลงเบาๆ
“อ๊า หมอ อื้อ มือนิ่มชิบหาย”
เจ้าของท่อนเอ็นใหญ่บีบเต้าฉันแน่น แหงนหน้าขึ้นมองเพดานก่อนจะพูดด้วยเสียงสั่นเทา
“หมออยากได้อะไรก็ขอแดนสักทีเถอะ”
เวลาแบบนี้เขายังมาเล่นแง่กับฉันอีกหรอ ไม่อยากเสียฟอร์มนักใช่มั้ยคุณเขตแดน หึ
ฉันเร่งความเร็วมือให้เร็วขึ้นคราวนี้แดนแทบอยู่ไม่สุข เขาคงรอเวลาให้ฉันร้องขอเองอยู่แน่ๆแต่ฉันไม่มีทางแพ้ความเจ้าเล่ห์เขาหรอกทนได้ทนไปนะ คุณเขตแดน
“อ๊า หมอแมร่ง ซี๊ด”
มือหนาผลักฉันนอนลง ขาแกร่งดันขาฉันออกกว้างแต่ก่อนที่เขาจะใส่ท่อนเอ็นแกร่งเข้ามา ฉันเลยอาศัยจังหวะนี้เอาคืน
“เดี๋ยว”
“อะไรอีกหมอ ไม่ไหวแล้ว ฉีกขาออกถ้าหุบอีกจะเอาให้หุบไม่ได้เลยนะ”
กรี๊ด นี่คือคำพูดของคนที่จะมาเป็นสามีฉันอีกในไม่กี่นาทีหรอ ทำไมเถื่อนแบบนี้
“ร้องขอหมอก่อนสิ แล้วหมอจะยอม”
“โธ่วหมอ”
หน้าเขตแดนตอนนี้เหมือนคนโดนถีบตกจากเหวแต่ช่วยไม่ได้นะ เขาคิดจะแกล้งฉันก่อนเอง
——-
- Writer
