Episode 7
2337 Words
แดนที่ 7
“หมอจะนั่งก้มหน้าทำไม จะหาไรกินด้านล่างรึไง”
เขตแดนพูดขึ้นหลังจากทั้งคู่ขับรถออกมาจากโรงพยาบาลได้สักพักแล้วแต่หมอรันก็เอาแต่ก้มหน้า ไม่พูดไม่จา
“ยุ่ง”
มือหนาจับหน้าสวยๆของหมอให้หันมาทางตัวเองก่อนจะกดจูบเร็วๆ
“เจ็บไม่จำนะหมอ”
“ทำไมคุณชอบทำแบบนี้อยู่เรื่อยเลย ห๊ะ!!”
“พอใจ”
เมื่อเห็นเขตแดนตอบด้วยหน้าตาระรื่น ไร้ท่าทางรู้สึกผิดใดใด
หมอรันเลยได้แต่แค้นใจ คิดหาวิธีแก้แค้นและเมื่อเห็นเป้าหมาย เธอจึงหันไปงับแขนแกร่งที่กำลังบังคับพวงมาลัยอยู่เพื่อระบายความแค้น
“โอ๊ยหมอ เดี๋ยวก็ตายห่ากันหมดหรอก”
หมอรันทำเป็นไม่สนใจคำพูดเขตเเดนเหมือนที่เขาชอบทำก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาเล่น
เขตแดนเหล่ตามองร่างบางเล็กน้อย เห็นหน้ามีความสุขที่ได้แก้แค้นของเธอเลยว่าไม่ลง
“หมอ พรุ่งนี้ไม่มีเวรใช่มั้ย”
“อืม มีอะไรรึเปล่า”
หมอรันตอบทั้งที่มือยังกดมือถือคุยกับเพื่อนอยู่
“หมอเลิกสนใจมือถือมากกว่าผมได้มะ”
เสียงเขตแดนเริ่มดุขึ้นเมื่อเห็นว่าคนด้านข้างไม่ยอมสนใจเขา
“เฮ้อ ว่าไงคะ คุณเขตแดนมีอะไรจะคุยกับหมอคะ”
เจ้าของใบหน้าดุดันชะงักเล็กน้อยในตอนที่หมอยื่นหน้าเธอเข้ามาใกล้ โชคดีนะที่เขาจอดรถหน้าบ้านแล้ว ไม่อย่างนั้นมีหวังแหกโค้งแน่
“คืนนี้เดี๋ยวมารับ”
“ไปไหน?”
หมอรันเอียงคอถามด้วยความสงสัยแต่มันกลับดูน่ารักจนคนมองใจสั่น
“เออน๊า หมอลงไปได้แล้วหรืออยากต่อเรื่องที่โรงพยาบาล”
“จะบ้าหรอ!!”
เมื่อได้ยินอย่างนั้นร่างบางถึงกับสะดุ้ง รีบลงจากรถแทบจะทันที เธออุส่าต์ลืมมันไปแล้วแท้ๆ
“หึหึ”
เขตแดนหัวเราะกับท่าทางตกใจของร่างบางก่อนจะขับรถออกไป
เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตัวเองจะเป็นคนดี อดใจไม่จับหมอกินมาได้นานขนาดนี้ (แต่แกตอดเล็ก ตอดน้อยตลอดค่ะอิคุณแดน)
สองทุ่ม
ร่างสูงเดินเข้ามาในบ้านหมอรันอย่างคุ้นเคย เมื่อไม่เห็นร่างบาง เขาเลยเดินขึ้นไปตามด้านบนเพราะคิดว่าเธอคงยังแต่งตัวไม่เสร็จ
“หมอ ไม่ปิดบ้านอีกแล้วนะ”
เขตแดนพูดเสียงดุ เมื่อเดินเข้ามาในห้องชั้นบน
หมอรันซึ่งกำลังเเต่งตัวอยู่ในห้องแต่งตัวทำเป็นไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูดก่อนจะเรียกให้เขาเข้ามาช่วย
“แดน ช่วยรูดซิปหน่อยสิ”
“นี่หมอ ไม่ได้ฟังสิ่งที่ผมพูดรึไง หมอรู้มั๊ยว่าการที่มะ...”
เขตแดนยังคงบ่นด้วยน้ำเสียงดุๆแต่เมื่อเดินเข้ามาในห้องแต่งตัว เขาก็ต้องชะงักเพราะผู้หญิงตรงหน้าเขาตอนนี้ สวย สวยมาก สวยกว่าผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยเจอ
ชุดเดรสสายเดี่ยวสีขาวมีกริตเตอร์เล็กๆช่วยขับผิวขาวเนียนให้ดูผุดผ่องกว่าเดิม
ไหนจะใบหน้าสวยๆที่ถูกแต่งเติมมากกว่าปกตินั่นอีก ยิ่งทำให้ใบหน้าของหมอสวยโดดเด่นจนยากจะละสายตา
“ยืนมองอะไร ช่วยหมอหน่อย”
เสียงหวานๆปลุกให้คนหน้าดุตื่นจากภวังค์ เขตแดนสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าไปช่วยรูดซิบให้หมอรัน
“หมอมีเสื้อคลุมรึเปล่า”
“ทำไมอะ”
“ป่าว แต่อากาศมันหนาวนะเอาเสื้อคลุมไปก็ดีแล้วก็รีบลงมาได้แล้ว สายแล้วเนี่ย”
เขตแดนทำเป็นดุกลบเกลื่อน เขาไม่อยากให้หมอรันรู้ว่าเขาหวงเธอมากแค่ไหน
ผับมินิมาร์ท
เมฆและทีซึ่งมาถึงก่อนเดินเข้าไปนั่งโต๊ะที่จองไว้ โดยมีรุ่นน้องเจ้าของผับอย่างมินิมาร์ทนำทางไป
“มิน แล้ววันนี้ผัวเราไม่มาหรอ”
“อยู่ด้านในค่ะ เดี๋ยวคงออกมา”
“เฮ้อ พี่จีบเรามาตั้งแต่ปี1 ดันอกหัก ไอเจ้าพ่อคาสิโนนั่นมันใช้วิธีไหนจีบเราวะถึงจีบเราติดอะ”
เมฆพูดขึ้น ส่งผลให้มิมาร์ทยิ้มตอบกลับเล็กน้อยโดยไม่ได้พูดอะไรเพราะเห็นบุคคลที่พวกเขาพูดถึงกำลังเดินตรงมา
“ใช้ลูกปืนแต่ไม่ได้ให้เมียกูนะ ให้คนอย่างพวกมึงเนี่ย”
ฌอนเดินเข้ามากอดเอวเมียตัวเองไว้แน่นก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆ
“ไงไอฌอน มึงไม่มีคาสิโนให้ดูแลแล้วรึไงเกาะติดเมียอยู่ได้”
“เออ ไปๆ มึงอยู่แล้วทำให้รัศมีน้องกูหมองหม่น”
เมฆและทีล้อฌอนด้วยความสนิท ฌอนเลยทำเป็นไม่สนใจ หันมาหาเมียตัวเองแทน
“ไปคาสิโนนะ แล้วอย่าไปยุ่งกับเหี้ยมากล่ะ”
“พวกกูสองคนยังเหี้ยรวมกันไม่เท่ามึงเลยครับ”
“เลิกทะเลาะกันได้แล้วๆ ไปเถอะฌอนเริ่มดึกแล้ว”
จุ๊บ
ฌอนก้มลงจุ๊บริมฝีปากอวบอิ่มเบาๆก่อนผละออกไป
เมื่อเห็นว่าฌอนเดินออกไปแล้ว มินิมาร์ทก็รีบนั่งลงล่ะถามถึงเขตแดนทันที
“พี่เขตแดนไม่มาหรอ”
“ผัวไปปุ๊บ ถามถึงชายอื่นเลยนะมิน”
เมฆผลักหัวน้องเบาๆด้วยความเอ็นดู
“อิอิ ก็นิดนึง”
“นู้นไง มานู้นแล้ว”
ทีชี้ไปทางเพื่อนรักตัวเองที่กำลังเดินหน้าดุเข้ามาโดยมือหนาโอบเอวหญิงสาวคนนึงไว้ไม่ห่างตัว
“เหยด หญิงมันสวยชิบหาย”
“นั่นแฟนพี่แดนหรอ โอ้โห สวยมากเลยอะ คืนนี้ร้านมินแตกแน่ๆ”
ทั้งคู่เดินมาถึงโต๊ะ เขตแดนก็นั่งลงอย่างหัวเสีย
ไม่รู้จะมองเหี้ยอะไรกันนักหนา มันน่าจับมากระทืบเรียงตัว เขตแดนคิดในใจ
“เอ้า อารมณ์เสียไรวะ แล้วนี่ไม่คิดจะแนะนำให้พวกกูรู้จักรึไง”
“ไม่คิด”
ทีหน้าเหวอเมื่อได้ยินคำตอบจากปากเพื่อนก่อนจะยกยิ้มมุมปากและหันไปแนะนำตัวกับหมอรันเอง
“สวัสดีครับผมชื่อทีนะครับ ล่ะนี่เมฆ ส่วนผู้หญิงคนที่นั่งอยากรู้อยากเห็นอยู่นั่นชื่อมินิมาร์ทเจ้าของร้านครับ”
“ไอพี่ที! สวัสดีค่ะ คุณสวยมากเลยนะคะ ชื่ออะไรหรอคะ”
มินิมาร์ทตวาดทีก่อนจะหันไปคุยกับหมอรันเพื่อไม่ให้เธอเกร็งมาก
“ชื่อรันค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”
เมฆยื่นมือไปหมายจะทักทายแบบฝรั่งแต่กลับโดนเสียงดุๆของอีกคนขัดขึ้น
“หมอเป็นคนไทย สวัสดีก็พอ”
“หึหึ” x3 (เมฆ ที มินิมาร์ท)
“ไอแดน มันจีบหมอรันหรอครับ”
“แค่ก แค่ก”
หมอรันสำลักแทบจะทันทีเมื่อได้ยินคำถามตรงๆของเมฆ
เขตแดนรีบหันไปช่วยลูบหลังร่างบางก่อนจะหันไปว่าเพื่อนตัวเอง
“มึงถามเหี้ยไรไอเมฆ”
“ฮ่าๆ ผมขอโทษครับหมอรัน”
“มินก็อยากรู้เหมือนกันค่ะหมอรัน ปกติพี่แดนเขาไม่เคยจีบใครเลยนะคะ”
มินิมาร์ทเอ่ยถามขึ้นอีกคน
“เขาไม่ได้จีบหมอหรอกค่ะ”
“หรอครับแต่ท่าทางมัน”
ทีพูดขึ้น เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเพื่อนเขาจริงจังกับผู้หญิงคนนี้
“จริงๆค่ะ เขาเป็นคนบอกหมอเอง ไม่เชื่อก็ถามเขาดูสิคะ”
ทุกสายตาในโต๊ะจับจ้องไปที่เขตแดนซึ่งกำลังทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ หยิบแก้วเหล้าขึ้นดื่มทำเป็นไม่สนใจ
“แบบนี้ใครจะมาจีบหมอก็ได้ดิวะไอแดน”
“เออ”
เขตแดนตอบด้วยน้ำเสียงรำคาญ ถึงแม้มือเขาจะพาดพนักเก้าอี้หมอแสดงความเป็นเจ้าของอยู่แต่เขาก็ไม่อยากเสียฟอร์มยอมรับว่าตัวเองเป็นฝ่ายแพ้ทางหมอก่อน
“หมอรันเบื่อมั๊ยคะ ไปฟังดนตรีสดโซนนู้นกับมินมั๊ย”
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ/ไม่ได้!”
ทั้งคู่หันมองหน้ากัน หมอรันเลิกคิ้วมองเขตแดนเพื่อถามว่าเขาจะห้ามทำไม เขตแดนถอนหายใจก่อนจะเบือนหน้าหนีไปอีกทางพลางตอบเสียงเบา
“เดี๋ยวหมอจะกลับแล้ว”
“เสียดายจังนะคะหมอรัน”
“หมออยู่ดึกได้ค่ะ พรุ่งนี้หมอไม่มีเวร ไปสิคะคุณมิน หมออยากไป”
หมอรันตอบกลับยิ้มๆทำท่าจะลุกขึ้นแต่กลับโดนมือหนาดึงไว้
“อะไรวะ ไอแดน หมอเขาอยากไป มึงจะมาห้ามทำไม”
“เออ หรือมึงหวงหมอ”
เพื่อนรักทั้งสองคนได้ทีรีบรุมเพื่อนตัวเอง พวกเขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ามันจะปากแข็งได้แค่ไหน
“เหอะ อยากไปก็ไป”
เขตแดนปล่อยมือหมอรันก่อนจะหยิบเหล้าขึ้นกระดก
เขาแอบหวังว่าหมอรันจะรับรู้ว่าเขาไม่อยากให้เธอไปแต่เปล่าเลยทันทีที่เขาปล่อยมือ หมอรันก็เดินออกไปกับมินิมาร์ททันที
“โห พอหมอรันไป ผู้ชายแมร่งกรูกันไปหน้าเวทีดนตรีสดเพียบเลยวะ”
“บ้า นักร้องเขาร้องดีรึเปล่า”
เมฆและทีทำเป็นพูดกันสองคนแต่สายตาแอบเหล่มองเพื่อนตัวเองที่เอาแต่กระดกเหล้า สายตาดุๆก็จ้องหมอรันไม่วางตา
“นักร้องมันก็คนเดิมปะวะแต่หมอรันนี่ของใหม่ ของแรร์ไอเท็มนะมึง”
“เออจริง สวย ดีขนาดนี้ ใครจะไม่อยากได้ จริงมั๊ยวะไอแดน”
“ไม่รู้”
เขตแดนปฏิเสธเสียงนิ่ง ตอนนี้เขาเหมือนภูเขาที่กำลังจะระเบิดเพราะไอผู้ชายชีกอพวกนั้นวนเวียนเข้ามาวอเเวหมอรันไม่ขาดสาย
ดีที่มีมินิมาร์ทคอยกันท่า ไม่อย่างนั้นเขาได้ระเบิดจริงๆแน่
“สวัสดีครับ ใครคิดถึงเชนกันบ้าง”
“กรี๊ดดดด”
“นั่นเชนน้องชายฝาแฝดฌอนนี่หว่า มันขึ้นไปทำไรวะ”
“วันนี้ผมอยากจะมอบเพลงนึงให้กับผู้หญิงที่ผมพึ่งเจอแต่รู้สึกอยากจะลองคุยกับเธอ”
“มันหมายถึงใครวะ”
เมฆพูดขึ้นก่อนจะหันหมองหน้ากับทีอย่างรู้กัน ส่วนไอคนปากแข็งนะหรอ ดูหน้าก็รู้ว่าตอนนี้แทบจะระเบิดอยู่แล้ว
“คนที่สวยจนทำให้ไอเชน ร้องเพลงให้ขนาดนี้มีไม่กี่คนหรอก”
เพล้ง!
แก้วแตกละเอียดคามือหนาของเขตแดน ทั้งทีและเมฆหันมองด้วยความตกใจก่อนจะถามขึ้นด้วยน้ำเสียงทะเล้น
“มึงบีบแก้วทำไมวะ”
“ฝึกกล้ามเนื้อมือหรอ”
“เออ!”
ยัง ยังจะปากแข็งได้อีกนะ
~เธอคงไม่รู้ว่ามีหนึ่งคนที่เขาอยู่ตรงนี้ เธอคงไม่รู้ว่ามีหนึ่งคนที่เค้านั้นรอและมองอยู่และจ้องอยู่และคอยจะหลบสายตา ฉันเองไม่รู้ว่าเธอมีใครที่จะมากับเธอมั้ย ~
~ถ้าหากจะขอลองคุยกับเธอได้ไหมก็ยังไม่รู้ว่าเธอเองจะคิดเช่นไรก็คือความรู้สึกจริงที่เกิดจากข้างใน ถ้าเธอไม่คิดอะไรก็ไม่เป็นไรอย่างน้อยเธอก็ได้เพื่อนเพิ่มอีกคน~
“เฮ้ยๆ มันเดินลงจากเวทีวะไอเมฆ”
“ไอเหี้ย มันยื่นดอกไม้ให้หมอรันเว้ยมึง”
ทั้งคู่ยังคงปั่นเพื่อนตัวเองไม่เลิกจนกระทั่ง
“มึง มันจับมือหมอระ... เห้ย ไอแดนจะไปไหน”
เมฆพูดยังไม่ทันจบก็ต้องรีบวิ่งตามเพื่อนไปเพราะเขตแดนกำลังลุกเดินตรงดิ่งไปยังโต๊ะหมอรัน ดูจากอารมณ์แล้วสงสัยจะเสียหายหลายแสน
ผลัก
“กรี๊ด”
เสียงกรี๊ดดังกระหึ่มเมื่ออยู่ๆฉากหวานแหววกลับกลายเป็นฉากเเอคชั่น
ขาเรียวถีบโต๊ะหมอรันใส่เชนเต็มแรง โชคดีที่เชนหลบทัน
“อ้าว พี่แดน พี่ถีบโต๊ะทำไมเนี่ย”
เชนตั้งท่าจะเอาคืนแต่พอเห็นว่าเป็นคนรู้จักเลยลดหมัดลง
“มึงทำเหี้ยอะไร”
“อะไรวะพี่”
เชนเกาหัวตัวเองอย่างไม่เข้าใจต่างจากมินิมาร์ท เมฆและที ที่หันมันหัวเราะกัน
“มึงจีบคนของกู มึงวอนตีนรึไงไอเชน”
“ห๊ะ!! ไหนซ้อบอกหมอรันโสดไง”
“เออ ไอเเดน มึงไม่ได้จะจีบหมอ มึงก็ปล่อยให้น้องไปดิวะ”
ทีพูดขึ้นยิ้มๆ หมอรันที่พึ่งดึงสติตัวเองกลับมาได้เมื่อเห็นสถานการณ์เริ่มไม่ดีเพราะตัวเองเลยรีบห้ามเขตแดน
“แดน คุณอย่ามาทำแบบนี้นะ เราไม่ได้ปะ...”
ไม่ทันทีหมอรันจะพูดจบ มือหนาก็ดึงเธอเข้ามาจูบ ร่างบางพยายามถอยหนีแต่กลับโดนมือหนากดท้ายทอยไว้
จูบร้อนแรงของเขตแดนทำเอาสาวๆแถวนั้นหน้าแดงกันเป็นแถบ
“ตกลงนี่มึงจีบหมอ?”
“เออ!! กูจีบหมอ หมอเป็นของกูและที่สำคัญกูหวงหมอมาก ถ้ากูเห็นใครเฉียดหมอของกูอีกแม้แต่เซนเดียวกูเอามันตายแน่”
คำประกาศกร้าวของเขตแดนทำเอาคนแถวนั้นขนลุก ส่วนหมอรันตอนนี้แทบทรงตัวไม่อยู่ สมองเบลอไปหมดหลังจากถูกจูบดูดวิญญาณไปเมื่อครู่
เขตแดนประคองหมอออกจากร้านก่อนจะหันไปว่าเพื่อนตัวเองและไม่ลืมคาดโทษรุ่นน้องอย่างมินิมาร์ทด้วย
“เสือกจริงๆนะพวกมึง เราด้วยนะมิน อย่าให้ไอฌอนเผลอพี่จับเราถ่วงน้ำไปพร้อมสองตัวนี้แน่”
คำขู่ของเขตแดนไม่ได้สร้างความกลัวให้ทั้งสามเลยกลับทำให้พวกเขาตลกด้วยซ้ำ
“ซ้อไหนบอกหมอโสดไง เชนเกือบตายคาตีนพี่แดนแล้วเนี่ย”
“ฮ่าๆ ถือว่าเราช่วยให้คนอื่นรักกันไง เป็นบุญนะ”
——-
- Writer
