4 ชั่วโมงต่อมา
ด้านรันลนาร่างบางในชุดสครับที่เดินออกจากห้องผ่าตัด ช่วงเช้านี้เธอทั้งประชุมและมีเคสผ่าตัดร่วมกับทีมแพทย์วันนี้ฉันใช้เวลาไปราวๆ เกือบสี่ชั่วโมง รันลนาเดินออกจากห้องด้วยท่าทีรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว
“ให้ตายสิ ปกติถึงจะตื่นเช้าแค่ไหน แต่ก็ไม่รู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัวแบบนี้นี่น่า” ร่างบางนวดคอขณะที่เดินไปยังห้องทำงานของตน หรืออาการที่ฉันเป็นอยู่นี้ เกิดจาก รันลนาไม่อยากจะคิดต่อวันนี้ช่วงประชุม ฉันไม่มีสมาธิเอาเสียเลย ภายในหัวเอาแต่คิดถึงเรื่องเลโอนิกซ์ แต่ดีหน่อยที่วันนี้เคสผ่าตัดฉันไม่ใช่แพทย์มือหนึ่ง ถ้าเป็นเช่นนั้นคงแย่มากๆ แน่ๆ รันลนาได้แต่คิด
หลังจากที่เคสผ่าตัดผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนั้น ร่างบางที่กำลังเดินมุ่งหน้ากลับไปยังห้องทำงานของตน ทว่าในจังหวะนั้น กับมีเสียงแจ้งคืนจากสมาร์ตโฟนดังขึ้นมา มือเรียวจึงหยิบขึ้นมา
‘ใช่สิวันนี้ฉันมีนัดกับคุณรันตนา อ่า...ฉันลืมนัดสำคัญ
