ตอนที่ 9

2759 Words

9 ฉันดีดดิ้นพยายามที่จะอ้าปากตะโกนขอความช่วยเหลือแต่ก็ไม่สำเร็จ ชายชุดดำสามคนที่ไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากไหนกำลังรื้อค้นเอกสารที่อยู่บนชั้นหนังสือ แต่ฉันดันโผล่เข้ามาจ๊ะเอ๋ก็เลยถูกพวกมันรวบตัวปิดปากเอาไว้ ให้ตายิ! ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้านซะด้วย ฉันต้องตายแน่ๆ! “ไม่มีเลยว่ะ พวกมันรวบรวมข้อมูลทั้งหมดไว้ที่ไหนกันแน่วะ!” ชายชุดดำคนหนึ่งสบถ มันรื้อค้นห้องจนกระจุยกระจายไปหมด “แต่นายบอกว่าพวกมันได้เบาะแสมาเยอะมากแล้วนะเว้ย ถ้าพวกเราไม่หาให้เจอแล้วกำจัดทิ้งซะ พวกเราสามคนนี่แหละที่จะเป็นฝ่ายถูกนายกำจัด!” ชายชุดดำอีกคนพูด ฉันได้แต่นั่งตัวสั่นด้วยความกลัว “จะสั่นอะไรนักหนาวะ! เดี๋ยวพ่อตบกระเด็นเลย!” ชายชุดดำที่เป็นคนล็อคตัวฉันไว้ตวาดลั่น ฉันสะดุ้งสุดตัวก่อนที่บ่อน้ำตาจะไหลพรากออกมา ทำยังไงดรี ฉันกลัวจนสติจะหลุดอยู่แล้ว “โอ๊ะโอ…ขาวเหมือนนี่สาวน้อย” ฉันเบิกตากว้างพร้อมกับบิดตัวสุดฤทธิ์ มือหยาบกร้าน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD