ท่านประธาน (ใหญ่) มาก x ท่านรองไม่เล็กนะ

ตอน 7

“ปล่อยฉันนะคุณสมิธ ปล่อยไง ปล่อยสิ คุณบ้าไปแล้วรู้ตัวไหม” สองมือทุบไหล่แกร่งคนเอาแต่ใจ รู้จักกันนับชั่วโมงได้ เขากลับคุกคามเธอไม่ยอมให้ตั้งตัว ไม่ปล่อยเวลาได้ทำหน้าที่ของมัน คนอะไรบุ่มบ่าม ทำหน้าตายไม่ยอมทำตามคำขอของเธอ เดินตรงเข้าบ้านทิ้งร่างบอบบางลงบนโซฟาตัวนุ่ม

          ว้าว !!! บ้านกว้างขวางสวยมาก ทุกสิ่งทุกอย่างประดับประดาไปด้วยความทันสมัย ราวกับหลงเข้ามาอยู่ในโลกอนาคต แม้แต่เปิดไฟสมิธยังสั่งด้วยเสียง ทุกอย่างอยู่แค่ปลายลิ้นเท่านั้น เดี๋ยวนะ ! ปลายลิ้น

          แทนที่ลลิดาจะตกใจที่โดนเขาอุ้ม โยนโครมทิ้งลงโซฟา แต่พอเห็นบ้านกลับตื่นตาตื่นใจ 

          “บ้านพักส่วนตัวของผม ทีนี้เราก็มีเวลาทำความรู้จักกันแล้วนะ คุณจะได้...” เขาดึงมือบอบบางวางบนอกแน่น บังคับลูบไล้ขึ้นลงบนตัวแข็งแน่นไปด้วยมัดกล้าม 

          ความรู้สึกลลิดา ราวกับฝ่ามือกำลังถูกความร้อนผ่านแผงอกเผาไหม้ ความรู้สึกร้อนระอุยิ่งกว่าเปลวไฟกระทบฝ่ามือ ชักมือกลับโดนคีมเหล็กร้อนจี๋ บีบแน่นไม่ยอมคลาย เหมือนโดนปูหนีบตอนเป็นเด็กที่พ่อพาไปเที่ยวทะเล

          ร่างสูงมาพร้อมกับดวงหน้าคมเข้ม ระบายด้วยเคราเขียวจางๆ ดันร่างเล็กล้มลงไปยังโซฟาตัวเดิม คนแข็งแรงร้อนเร่าด้วยความรู้สึก ความต้องการอัดแน่น ตลอดระยะทางขับรถมาถึงบ้านพักตากอากาศ เขาต้องทนต่อความต้องการของตัวเองอย่างมาก เธอสมควรเป็นฝ่ายรับรู้มันทุกอย่างในความรู้สึกทั้งหมด นับจากนี้เป็นต้นไป

          “เริ่มต้นจากการ อยากรู้จักผมตรงไหนก่อนดีล่ะ ผมอนุญาตให้คุณเลือกได้ตามสบาย” ใจดีขึ้นมาเชียว พ่อขนดก ดุเดือด เอาแต่ใจ

          “คุณสมิธปล่อยค่ะ ปล่อยฉันก่อนค่ะ” หญิงสาวดันตัวออกจากอ้อมแขนแกร่ง แต่เหมือนตู้คอนเทนเนอร์ทับหนักอึ้ง กระดิกไปไหนไม่รอดพ้นร่างกายแข็งขึง ตึงไปด้วยกล้ามของเขาได้เลย

          “เสียงคุณกระเส่า ยั่วผมขนาดนี้ ทายสิผมจะปล่อยคุณไหม” ยากจะปล่อยนะคนดี

          “ส...มิธ” ไม่ทันต่อต้านแค่เรียกชื่อ ปากอิ่มเซ็กซี่เชิญชวนบรรเลงประกบปิดปาก ซึ่งกี่นาทีก็เอาแต่ขอให้ปล่อย แล้วเขาก็บดขยี้ปากนุ่มด้วยความอยากทั้งหมดที่ประทุ ไม่จำเป็นต้องทน ตั้งใจพาเธอมาถึงบ้านพักสุดหรู บนหาดส่วนตัวนี่ก็ว่าช้าเกินไปด้วยซ้ำ ใจเขาอยากจัดการเธอตั้งแต่อยู่บนรถซะด้วยซ้ำ

          “อ่า...อื้อ” ลลิดาร้องขอชีวิตไม่ทันซะแล้ว ปากอิ่มน่าลิ้มลองโดนกัดกินจนแสบร้อน ด้วยปากได้รูปที่มีไรหนวดล้อมกรอบไว้ คนโดนจูบหายใจไม่ทัน เสื้อยืดผ้าเนื้อนิ่มของเธอ ถูกคนใจร้อนฉีกขาดโยนทิ้ง สมิธ น่ากลัวมาก เธอโดนฉีกเสื้อ เขาทำทุกอย่างด้วยความบุ่มบ่าม ดุเดือด มีอาการหิวจัด ตอนนี้บนตัวหญิงสาว เหลือเพียงกระโปรงหนังสีดำปิดของสงวนไว้เท่านั้น

          ผู้หญิงบ้าบอคนนี้แค่เสื้อยืดกับกระโปรงหนังสีดำ ทำเอาเขาอยากควบเธอจนขาดสติ ไม่ใช่ว่าคนอย่างสมิธ พอล จะนอนกับผู้หญิงไม่เลือก แต่เพราะหญิงสาวมีเซ็กซ์แอพพีลสูง ไม่ว่าทรวดทรง สีผิวไม่ขาวซีดแต่มีความเป็นสีน้ำผึ้งนิดๆ เครื่องหน้าพอดี ดึงดูดจนใจไหว

ตั้งแต่เห็นวินาทีแรก คิ้วสวยโค้งได้รูปหนาดกดำ พาดอยู่เหนือดวงตากลมโต ทีแรกมองเผินๆ นึกว่าสาวแขก หากแต่เป็นไทยแท้ ที่เขาแพ้ทาง จมูกมนโด่ง รับกับเครื่องหน้า กับปากอิ่มนุ่มรูปกระจับ เขาหวังว่าจะได้ประทับริมฝีปากบดขยี้อย่างเร่าร้อน

          ความฝันไม่เกินจริง ปากได้รูปกดแนบบดขยี้ความอิ่มนุ่ม แล้วนั่นเขาสัมผัสได้ถึงรสหวานฉ่ำ ทำป่วนใจละลาย คนไม่อ่อนโยนยังคงไม่อยากอ่อนโยน แม้เป็นครั้งแรกระหว่างตนกับหญิงสาว เขาจำพวกเลือดร้อน ทำอะไรเบาๆ ช้าๆ ไม่ค่อยได้ ปากที่บดขยี้อยู่ เปิดช่องปากอิ่มเพื่อนำลิ้นสอดเข้าไปชิมรสชาติด้านใน

          โอววว แม่เจ้าแอนนี่ของเขา หวานฉ่ำเยิ้มมาก ลิ้นร้อนเกี่ยวกวัดลิ้นเล็ก อะไรกัน ! ท่าทางของเธอดูภายนอกเซ็กซี่ ราวกับพวกสาวร้อนแรงเจนจัด พอโดนจูบเข้าหน่อย อาการเงอะงะตอบสนอง ราวกับเด็กอนุบาล คืออะไร เขาต้องค้นหาคำตอบให้พบ ถ้าเธอแค่เสแสร้ง สร้างมารยาให้เขาเชื่อ แสดงว่าเธอเก่งมากทีเดียว

สมิธรู้สึกอยากค้นหาความจริง จนร่างกายทุกส่วนร้อนเร่าสะท้านไหววาบ อย่าพูดถึงแก่นกาย ปวดหนึบหนับ เขารู้สึกตั้งแต่เห็นเธอสวมบิกินีตัวจิ๋ว ปิดโหนกแน่นไม่มิดด้วยซ้ำ

          “อ่า...อา สมิธ” อยากร้องขอให้เขาปล่อย เสียงเล็ดลอดก็มีแค่นั้น โดนปิดการกระจายของเสียงแน่นหนา

          มือใหญ่สอดแทรกดึงยกทรงโยนทิ้ง สิ่งที่อกแน่นทับอยู่คือหน้าอกอวบอิ่มขนาด 34 คัพบี ผิวน้ำผึ้งร้อนผ่าว ราวกับโดนน้ำร้อนลวก ไม่ว่าดีดไปทางไหนเป็นต้องโดนร่างหนากักขังเอาไว้ เหมือนกรงขังแมวน้อย หมดหนทางต่อสู้ในทันใด 

          มือร้อนล้วงเข้าใต้กระโปรงหนัง คืบคลานเข้าไปหาแพนตี้ที่ทำหน้าที่ปิดเต่าหลังตุง นิ้วร้อนก่อกวน ทำทีเหมือนอยากจะแยงผ่านขอบแพนตี้ หากแต่ชักกลับ เปลี่ยนเป็นลูบไล้หลังเต่า ฉับพลันแพนตี้ถูกกระชากออกจากสะโพกกลมอย่างไว

          สมิธหยิบผ้าชิ้นเล็กลายลูกไม้สีดำ ติดมือออกมาด้วย ยกขึ้นจรดจมูกสูดดมราวกับหอมชื่นใจซะเต็มประดา ลลิดามองการกระทำของเขา อายจนหน้าแดงซ่าน ลำดับอาการของตัวเองไม่ถูก จะเขินหรืออายมากกว่ากัน เขาดูเหมือนพวกโรคจิตชอบดมกางเกงในผู้หญิง นี่เธอกำลังเผชิญอยู่กับมนุษย์ประเภทไหนกันแน่

          แม่เจ้า...!! หรือว่าโจรขโมยชุดชั้นในคือเขาเอง

          บนสะโพกสวยกลมเด้ง มีเพียงกระโปรงหนังตัวสั้น ผู้ชายคนนี้ถอดเสื้อผ้าเธอจนเกือบหมดทุกชิ้น ยกเว้นกระโปรงหนัง มือใหญ่ปัดกระโปรงเซ็กซี่ของเธอขึ้นไปตรงเอวเล็ก เขาชอบผู้หญิงใส่กระโปรงไม่ต้องถอด เห็นแล้วทำให้ความอยากไต่ระดับสูงสุด

          “สมิธได้โปรด...ปล่อยฉันนะคะ” เสียงแหบพร่าเอ่ยขอร้อง

          “ปลดปล่อยน่ะได้ แต่อย่าหวังว่าผมจะปล่อย” ท่านประธานถอนริมฝีปาก ดึงลิ้นกลับออกมา ใบหน้าแดงก่ำด้วยตัณหา “คุณสวยมากแอนนี่” เอ่ยชมด้วยน้ำเสียงคำราม สายตาสำรวจรูปร่างหญิงสาว ฝ่ามือวางทาบบนหน้าท้องเนียน ลูบขึ้นไปจนถึงเต้าคู่สวย อาการคุกคามถาโถมเข้าใส่นัยน์ตาหวาดหวั่นคนนอนรับอารมณ์อยู่เบื้องล่าง 

          ลลิดารู้ว่าเธอต้องปกป้องความสาว ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ไหนว่าสตีฟต้องการให้เธอแค่ยั่วยวน เพื่อกระตุ้นความอยากในตัวผู้บริหารหนุ่มเท่านั้น แล้วเขาต้องรับเธอเข้าทำงาน เลื่อนระดับขั้นมาคบหาเป็นแฟน ถ้าถึงขั้นแต่งงาน เธอจะได้รับชัยชนะ ปลดภาระหนี้สิน สิ่งที่เจอนี่อะไร อีตาคิงคองขนดก กลับไม่เคยทำตามขั้นตอน มีแต่ความเอาแต่ใจจนตามเกมไม่ทัน 

          คนดุดันเต็มไปด้วยความเถื่อน ลงมือกัดกินร่างกายเย้ายวน บัดนี้สิ่งปกปิดมีเพียงแต่แค่กระโปรง ถูกรูดไปม้วนอยู่ที่เอวเท่านั้น เชื่อว่าสตีฟต้องมีเรื่องปิดบังเธอไว้แน่ๆ

          ระหว่างคุยอยู่กับเธอ ฉับพลันนิ้วว่องไว จัดการปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองด้วยสองนิ้ว ปลดยังไม่ถึงเม็ดล่างสุดด้วยซ้ำ เขาใจร้อนเกรี้ยวกราดถอดเสื้อผ่านศีรษะ ปาทิ้งด้วยอารมณ์กระสันต้องการคลุกวงในกับหญิงสาวให้เร็วที่สุด 

          ลลิดามองการกระทำชายตัวใหญ่กำยำ ด้วยความตกตะลึง จัดได้ว่าแบดมาก ดุเด็ด เผ็ดมาก เธอหวังว่าตัวเองจะมีชีวิตรอด ไปจากสมรภูมิเดือดในครั้งนี้ ที่สำคัญเธอต้องบ้าแน่ๆ ที่แอบชื่นชมรูปร่างสวยงามตรงหน้า ไม่ได้พูดเกินจริงเท่าที่เห็นคือฟ้าประทานเลยเชียวล่ะ แถมยังมีไรขนอ่อนระบายบนหน้าอก มองเลยขึ้นไปก็พบปลายคางที่มีตอหนวดเคราเขียว ไม่สิ ไม่นะ ! ห้ามมองริมฝีปากได้รูปพอดีนั้นเด็ดขาด ดูสิแถมเขายังร้อนเร่าเวลาบดขยี้อีกด้วย

          เขาปลดเข็มขัดเสียงหัวโลหะบ่งยี่ห้อชัดเจน เสียงเท่านี้เองนะ กลับเป็นการกรีดเส้นประสาท เรียกร้องความตื่นเต้น ในตัวลลิดาจนสั่นเกร็งไปทั้งร่าง ค้นพบว่าเขาค่อยๆ รูดกางเกงลงไปตามขายาว ก้าวออกจากวงกางเกง บน...บน...ตัวเขาไม่มีอะไรห่อหุ้ม เหลือเพียงหนังแท้ที่มี...

          นั่นอะไรวะ ดวงตากลมเบิกโต เมื่อเห็นกระบอกข้าวหลามปรากฏต่อสายตาหลุกหลิก สองมือยกปิดตา หญิงสาวรู้สึกได้ว่าแก้มเนียนร้อนผะผ่าว ยิ่งกว่าถูกไฟไหม้ รู้ตัวอีกทีโดนมือใหญ่ดึงมือที่ปิดตาออก

          “ผมไม่หล่อตรงไหน พูดมาซิ มองผมสิ โปรดมอง” ร่างหนาสูงใหญ่คืบคลาน ขึ้นคร่อมบนตัวหญิงสาว สิ่งที่เห็นขนาดใหญ่กำยำ เมื่อกี้อยู่ใกล้ราวกับหนังสี่มิติ กลิ่นความเป็นชายโชยพุ่ง ทะลุเข้าสู่โพรงจมูก ตัวเขากลิ่นหอมเข้มแข็ง แล้วไอ้กระบอกข้าวหลามหนองมนนั้นจัดว่าใหญ่มหึมา มีตำแหน่งใหญ่โตไม่พอ ยัง...มีกระบอกใหญ่ ดวงตาไหวระริกเบิกโต อยู่ในอาการตกตะลึง

          “หล่อค่ะ หล่อมาก” เสียงตอบจากปากสั่นด้วยความลืมตัว นึกว่าอยู่ในรายการเกมส์โชว์ชิงรถ แน่นอนถ้าโดนกระบอกเก็บตั๋วรถเมล์อันนั้น ลลิดาได้ตาเหลือกตายไม่ต้องร้องขอชีวิต

          “งั้นก็มองผมสิ ผมมีอะไรไม่น่ามองบ้าง สำรวจผมสิเด็กดี” เขาชอบให้ผู้หญิงเอ่ยชมความยาวใหญ่ ไซต์ช่างภาคภูมิใจที่พ่อให้มา

          “คือ” ฉันต้องพูดอะไร ได้โปรดเถอะฉันกลัวตาย ลลิดาครางสั่นประสาทอยู่ในทรวงอก

          ฉับไวข้อมือบางถูกรวบด้วยมือแค่ข้างเดียว ตรึงขึ้นไปเหนือศีรษะ “อื้อ” แผ่นหลังแอ่นโค้ง สองเต้าเด้งโดด สมิธจ้องมองความอวบ ด้วยดวงตาตื่นระคนกระโดดโลดเต้น ภาพที่เห็นกระตุ้นทุกส่วนโดยเฉพาะหัวใจ กับส่วนล่างขนาดใหญ่สร้างความภูมิใจในสัญชาติตัวเอง สิ่งนี้ไม่เคยทำให้ผู้หญิงผิดหวัง ทุกคนที่นอนกับเขา ต้องร้องขอต่ออีกหลายยก ด้วยความติดใจทั้งสิ้น