Hindi naging mabilis para sa dalaga ang pagdaan ng isang linggo. Naging mahirap ito para sa kanya, lalo na kapag natatapos na ang kanyang klase. Palagi siyang napapatanga sa labas ng gate dahil umaasa siyang bigla nalang susulpot ang kotse ni Julian upang sunduin siya. Napansin ng kanyang ina ang kanyang agarang pananamlay. Paulit-ulit nitong sinasabi na dahil iyon sa pag-alis ng binata.
"Mama hindi nga po iyon ang dahilan." pilit ng dalaga sa ina isang umaga dahil wala na naman siyang ganang kumain. "Busog pa po ako."
Mataman siyang tiningnan ng ina, nananantiya.
"Anong hindi? Umalis lang siya naging ganyan ka na, umamin ka na sa akin Freya may pagmamahal ka ding nararamdaman para sa kanya!" hindi ito tanong kundi statement na parang siguradong-sigurado siya na ikinalaglag ng panga ng
