ชัชวาลนั่งหน้าเฉย
“เรื่องค่าเล่าเรียนของสรีนจัดการให้เธอจนกว่าจะจบม. หกนะ”
“ได้ครับ พี่ชัช”
“เอ่อ....วันนี้แวะไปที่คอนโด ไปดูลีนให้พี่หน่อยเมื่อวานไปทำอีท่าไหนไม่รู้ ขาแพลงกลับเข้าบ้านมา”
“เกิดอะไรขึ้น"
"ถ้านายมีโอกาสถามให้พี่หน่อยแล้วกัน ลีนไม่ค่อยเล่าอะไรให้พี่ฟังเลย”
“พี่ชัช ผมถามพี่ชัชตรง ๆ นะครับ”
“เรื่อง?”
“พี่ชัชรักลีนจริง ๆ ไหม”
“ทำไม”
“ลีนน่าสงสารนะครับ พี่ชัชอย่าทำกับเธอเหมือนที่ทำกับคนก่อน ๆ เลย”
โป๊ก.... ชัชวาลทำร้ายร่างกายของวทัญญูอีกครั้ง
“แกเป็นเจ้าชีวิตฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วมีสิทธิ์อะไรที่จะมาบอกให้ฉันทำอย่างนู้นอย่างนี้”
วทัญญูทำสีหน้าจริงจัง จ้องมองตากับชัชวาลที่นิ่งมองใบหน้าของเขาอยู่
“วันนั้นที่พี่ชัชเบื่อลีน หรือไม่ต้องการเธอแล้ว ผมขอนะครับ ผมรักลีน”
เหมือนสายฟ้าเปรี้ยงเข้ามาที่กลางใบหน้าของชัชวาล
“ไอ้....”
เก่งลุกไปทันทีที่ได้พูดในสิ่งที่เขาต้องการแ
