“ค่ะ ลีนจะโทรไปบอกหมวดบาสว่าไม่ต้องมาเยี่ยมมาหานะคะ เพราะคุณชัชหึง”
“ดี โทรเลย โทรตอนนี้เลย”
“หา!” ลีนกะจะพูดเล่น ไม่คิดว่าคุณชัชจะเอาจริง
“โทรจากเครื่องของคุณชัชก็ได้” เขาใช้มือควานหามือถือของตัวเอง
“คุณชัชขา ยังเช้าอยู่นะ หมวดอาจจะยังไม่ตื่น แล้วอีกอย่าง ลีนอายหมวดบาสนะคะ เดี๋ยวเขาตอบกลับมาว่า ผมไม่ได้ชอบคุณลีนสักหน่อย” เธอส่งเสียงหัวเราะร่วน นึกขันไปในความคิดของชัชวาล
“ก็ได้ สาย ๆ คุณชัชจะโทรเอง และจะสั่ง รปภ. เอาไว้ด้วย ว่าห้ามเข้า”
“เอายังงั้นจริง ๆ หรือคะ”
“จริงสิ”
เธอยกมือขึ้นไปหยิกแก้มของเขา แล้วก็ชนจมูกเข้าไปหอมแก้มของคุณชัช
“รักนะคะ”
“ปากหวานแบบนี้ ตัวจะหวานเหมือนปากไหมนะ”
“ว้าย....” เขาเกยร่างทับขึ้นไปบนเนื้อตัวของหญิงสาว
“ขอล้างหน้าไก่หน่อย เมื่อคืนก็ไม่ได้....”
ลลนายกมือขึ้นปิดปากคุณชัช
“จำไม่ได้หรือคะ ว่าทำตอนไหน”
“ไม่จำ ใครจะไปนั่งนับนั่งจำ ไม่เห็นเหรอ น้องชาย
