The Unforgiving Heart

Through all the years, Samantha strives hard to reach her dreams at walang pagsidlan ang galak niya ng pinag-aral siya ng pamilya ng kaibigan niyang si Laurice Shane at kahit na mayaman ito ay hindi niya naramdaman ang agwat ng buhay nila. Laurice would always defend her at all cost, would always be there and treat her like a sister. Motto niya sa buhay noon ang study first but everything changed ng lumipat sila sa Ravendale High, there she met Ares, ang bestfriend ng lalaking gusto ng kaibigan niya. Hindi niya alam kung bakit palaging tumatabi si Ares sa kanya kapag nakikitambay ito sa table nila pero habang tumatagal ay nagpahayag ito ng damdamin sa kanya. Hindi niya na mabilang kung ilang ulit niya itong ni-reject but Ares is so persistent he waited for her hanggang dumating ang araw na sinagot siya nito at simula noon ay lagi nitong pinaparamdam ang pagmamahal sa kanya lalo na nang panahon na umalis si Laurice. She and Ares went to the same University and graduated together at kahit busy sa trabaho ay palaging gumagawa ng paraan ang lalaki to spend time with her. Ares was there for her kahit sa panahon na nahihirapan siya dahil sa naging kalagayan ni Laurice ay nandoon pa rin ito upang suportahan siya. Ares was the reason why she stayed sa kompanya ni Chase simula ng umalis si Laurice, she saw how miserable he became at ilang ulit na siyang kinulit nito but Ares was there to cover for her. Ares was her strength at kahit iba ang mundong pinanggalingan nila ay hindi niya kailanman naramdaman ang manliit at para maging karapat-dapat siya sa lalaki ay nag-ipon siya dahil gusto niyang magkaroon din ng negosyo. She's working and at the same taking her Interior Design course. His family is against her at kahit di sabihin ng katipan ay alam niya iyon dahil sa ilang beses na nakahalubilo niya ang mga ito ay pinaparamdam nila kung gaano sila kalayo but since she loved him so much tiniis niya ang lahat. It was Ares' twenty fourth birthday, nagtataka siya na hindi man lang siya sinabihan ng katipan. Galing siya noon sa isang business conference kasama si Chase at dahil maagang natapos ay nagyaya itong pumunta sila. Kaba at takot, iyon ang naramdaman niya ng panahong iyon, Ares became cold and distant the past few days at hindi niya alam kung bakit naging ganoon ang katipan. "Come on Sam, he's your boyfriend after all at kung may gagawin siyang hindi maganda sayo ako na mismo ang aaway sa kanya" panigurado ni Chase. Natatawa nga siya kasi simula ng nawala ang kaibigan ay sobrang naging bait nito sa kanya akala siguro nito na sasabihin niya kung nasaan ang kaibigan. "A-alright sir" matipid niyang sabi "Magkita na lang tayo sa helipad after an hour" he said then left, she could still see the sadness in his eyes Mabilis siyang nag empake and to her surprise pinadalhan siya ng damit ni Chase. Napailing tuloy siya kung siguro ay naging bukas lamang ang puso at isip nito ay maligaya na siguro sila ng kaibigan niya. Lungkot... Iyon ang naramdaman niya ng maalala si Laurice for months she's in deep coma and luckily she was able to wake up but she's suffering from depression and PTSD. "wait... Mauna ka na Sir, dadaan lang ako sa rest room" she said at tumango lamang ito saka pumasok sa venue and by the look of it mukhang kanina pa nag-umpisa ang selebrasyon nito. Mas lalo tuloy siyang nakadama ng panliliit ng makita niya ang karangyaan at ang mga bisita nito na pawang mayayaman. Sinubukan niyang hamigin ang sarili at sinipat ang sarili sa salamin,hinawakan niya ang regalong kwentas ng nobyo bago pumasok sa bulwagan kung saan nagaganap ang selebrasyon ng kaarawan nito ngunit tila ba siya ay napako ng magsalita ang ama nito "Ladies and gentlemen, may I have your attention please. Tonight is a very special night since it's our only heir's birthday and we want nothing but the best for him" sabi nito saka napadako ang mata nito sa kinaroroonan niya saka ngumisi " tonight is not just a celebration of life but of love too..." kanya-kanyang bulungan tuloy ang mga taong naroon "ladies and gentlemen allow me to announce the engagement of my very own son Ares Gantuangco to the daughter of Senierez Empire Angeline Senierez" people applauded upon hearing his words Ayaw niyang paniwalaan ang narinig pero ng makita niya ang nobyo kasama ng isang babae ay animoy binuhusan siya ng napakalamig na tubig. Shocked was evident on her face at napalitan iyon ng sakit ng magtama ang kanilang mga mata. She immediately turn around to leave the place, hilam ang mga luha ng makarating siya sa labasan ng hotel. Nagulat tuloy siya ng may kamay na humablot sa kanya "Samantha!" it was Chase his eyes was filled with concern "I'm okay Chase" for the first time she was able to utter his name without addressing him as his boss "I-i just need to breath and be alone" para bang may kung anong bumara sa lalamunan niya habang tinatanggal ang kwentas na galing sa nobyo "Please give this to him and tell him that I hope he is happy" iyon lamang at sumakay agad siya sa taxi na kakarating pa lang. Hindi niya alam ang gagawin kundi ang umiyak na lamang "Kung ano man ang pinagdadaanan mo ineng tandaan mo lahat ay kaya mong lagpasan basta magtiwala ka lang" iyon ang mga katagang binitawan ng matandang driver sa kanya. Pagkarating niya sa Condo ay agad na nagligpit siya ng gamit at umalis roon. "Hello Sam? Are you okay?" it was Dominic, Laurice brother whom she called. Bakas sa boses nito ang pag-aalala ng marinig ang paghikbi niya "w-where are you Dom?" tanong niya "La Casa Hotel. W-wait, are you okay? What happened? " natatarantang tanong nito "magpapaliwanag ako pagdating diyan" sabi niya. It took almost an hour for her to reach Dom's hotel at hindi nga siya nagkamali nakaabang ito sa kanya. "Saan ang punta mo at bakit para kang lalayas ha? At bakit namumugto ang mata mo?" suno-sunod na tanong nito habang kinukuha ang maleta sa kanya "He's engage Dom. Kaya pala naging distant siya, after five years sa ganoong paraan niya ako iiwan at kung hindi pa ako niyaya ni Chase na pumunta ay hindi ko malalaman" napahagulgol tuloy siya ng maalala ang magkahawak kamay na si Ares ar Angeline "Crap!" nasipa tuloy nito ang pintuan ng elevator "ang sakit Dom. Ang sakit na parang gusto ko ng mawala na lang" "please don't say that" Dom hugged her while leading her to his hotel room. He gave her water to help her calm down. "Was I bad? Ganoon na ba talaga ako kababa? Ang hirap pa lang maging mahirap" pakiramdam niya tuloy na isa siyang kaawa-awa. At ng makita niya ang bote ng Jack Daniel ay kinuha niya ito at nilagok ng sunod-sunod. "hey! Stop that Sam and please don't say that" Dom said as he tried to take the bottle away from her "Kahit ngayon lang Dom please" pagmamakaawa nito Hinayaan naman siya nitong magpakalunod sa alak at nagpasalamat na nakatulog ang babae sa kalasingan. Inilipat niya ito sa kama saka kinumutan, his heart ache seeing tears in her eyes. "You'll be fine Sam" he said saka nagtungo sa kabilang kama at natulog.