ทางด้านน้ำรินหลังจากที่แผนการล่มไม่เป็นท่าก็ขับรถกลับมาที่ไร่ของตนเองด้วยความไม่สบอารมณ์ เมื่อจอดรถเรียบร้อยก็เดินดุ่ม ๆ เข้าไปในบ้านหลังใหญ่โดยไม่ได้สังเกตว่าตรงบริเวณหน้าบ้านมีรถแปลกประหลาดจอดอยู่ หญิงสาวเดินเข้ามาในบ้านไม่ถึงสามก้าวคนรับใช้ก็มาแจ้งว่ามีคนมารอพบและตอนนี้กำลังรออยู่ในห้องรับแขก
“สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง มาหารินถึงที่บ้านเลยนะคะ”
หญิงสาวยกมือขึ้นมาทำความเคารพแขกซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นพ่อเลี้ยงดำเกิง
“คุณก็รู้ว่าผมมาทำไม หนี้ที่คุณหยิบยืมไปผมผ่อนผันให้คุณหลายงวดแล้วนะคุณน้ำริน” เจ้าหนี้เข้าประเด็นอย่างไม่อ้อมค้อม ถามถึงเงินที่น้ำรินเคยยืมตนเอง
“เอ่อ... คือตอนนี้รินกำลังพยายามหาเงินมาคืนพ่อเลี้ยง ขอเวลาอีกหน่อยได้ไหม”
“เวลาผมให้คุณได้ แต่ดอกเบี้ยก็ต้องส่งกันบ้าง”
“แต่ช่วงนี้ที่ไร่มีปัญหาเรื่องการเงิน รินยังไม่มีจ่ายหรอกค่ะ”
“โธ่ ใครบอกว่าอยากได้ดอกเบี้ยเป็นเงินล่ะครับ ค
