ก็ผัวเด็กมันแซ่บ

พี่คนสวย

​

ท่ามกลางเสียงถกเถียง แมทธิวยอมรับว่าคำพูดของเพื่อนทุกคนโน้มน้าวจิตใจของเขาได้สำเร็จ เพราะเขาอยู่กับเดโคในช่วงนั้นโอกาสจะตัดใจจากกิโกะที่คบมาตั้งสองปีน้อยกว่าที่เขาจะตัดใจจากแคลร์ได้ด้วยซ้ำ แต่มันก็ยังทำได้

หรือเขาควรจะลองดู

เพราะจริงๆ ก็หัวใจกระตุกตั้งแต่เห็นหน้าเธอครั้งแรกแล้ว เพียงแค่เขาไม่มีแรงใจมากพอที่จะทำอะไรมากไปกว่ายิ้มตอบ

"มึงอดทนเรื่องแคลร์มานานพอแล้วแมท มันไม่ใช่แค่ครั้งนี้ที่มึงตัดความสัมพันธ์กับเขา แต่มันคือตั้งแต่ที่มึงรู้ว่าเขายังรักไอ้ตีน เอ้ย ไอ้ดีนนั่น ซึ่งมันนานมากแล้วนะ" เจนทัตพักยกจากการเถียงกับมิณทร์ก่อนหันมาวาดแขนกอดคอแมทธิว

มือจับใบหน้าตี๋ๆ ของเขาให้หันกลับไปหาพี่คนสวยคนเดิม

“คนที่จะโชคดีสมหวังกับการเข้าไปเสียบตอนผู้หญิงเลิกกับแฟนเหมือนกูน่ะ มันมีไม่เยอะหรอกนะไอ้แมท มึงก็รู้ว่าจริงๆ แล้วการกระทำของเราแม่งก็เชี่ยพอกันกับแฟนเขานั่นแหละ”

ชายหนุ่มหลุดขำเบาๆ กับชื่อของแฟนเก่าแคลร์ที่เจนทัตถือวิสาสะเปลี่ยนให้ และความจริงติดตลก (ร้าย) ที่ออกมาจากปากของมัน

“อืม จริงของมึง คนดีๆ ที่ไหนแม่งจะมารอเสียบแฟนชาวบ้านวะ”

“นั่นดิ กูแค่โชคดีส่วนมึงแค่โชคไม่ดีก็เท่านั้น อย่าคิดเยอะ” คำพูดของคนที่เคยตกที่นั่งเดียวกันอย่างเจนทัตทำให้เขาปลดล็อกได้อย่างไม่น่าเชื่อ การที่จะมานั่งสงสารตัวเองอยู่แบบนี้ บางทีเขาเองก็ลืมไปว่าสิ่งที่ตัวเองทำก็ไม่ถูก

ในความสัมพันธ์นี้ไม่มีใครดีสุดเลวสุดเลย ทุกคนล้วนมีด้านดีด้านร้ายในตัวทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นเขา แคลร์ หรือดีน บางทีนี่อาจจะเป็นเวรกรรมที่สนองมาจากการกระทำนั้นก็ได้

“อืม ขอบใจพวกมึงมาก”

แมทธิวเอ่ยตอบเพื่อนในโต๊ะเสียงเบา ขณะที่สบตากันกับหญิงสาวที่ยังคงมองอยู่ ดวงตาของเราประสานกันและครั้งนี้มันเนิ่นนานกว่าครั้งแรก ก่อนที่พี่คนสวยจะเริ่มหัวเราะเพราะท่าทีของเพื่อนๆ เขา

รอยยิ้มกว้างบนใบหน้าสวยหยดย้อยนั้นพาให้แมทธิวรู้สึกว่าร้านเหล้ามืดสลัวกลับเจิดจ้าขึ้นมากะทันหัน อีกทั้งยังมีความรู้สึกบางอย่างตีตื้นขึ้นมา ต่อให้เจนทัตไม่ได้บังคับอะไร เขาก็หันกลับมาทางเดิมไม่ได้แล้ว

"คนนี้ถ้ามึงไม่เอากูเอานะ สวยอย่างกับนางฟ้า" แว่วเสียงของมิณทร์พูดกลั้วหัวเราะเบรคอารมณ์ซึ้งของเจนทัตและเดโคไปอย่างสิ้นเชิง

“ไหนมึงบอกชอบสาวหมวย”

“กูชอบคนสวยครับเพื่อน”

“นี่นะครับ ตัวอย่างของคำว่าอย่าไว้ใจผู้ชาย”

ทว่าแมทธิวกลับไม่อยากให้ความสนใจอีกต่อไปแล้ว เพราะตอนนี้สายตาของเขายังคงตรึงค้างอยู่ที่ใบหน้าของเธอ พอได้มาตั้งใจมองชัดๆ จู่ๆ ความรู้สึกคุ้นเคยอย่างไร้เหตุผลก็พลันก่อเกิด

"เหมือนมาก" ดวงตากลมโตปลายชี้เหมือนแมวดำหยิ่งๆ แบบนั้น...เหมือนใครสักคนที่เขารู้จักจนอดไม่ได้ที่จะนึกถึง

"เหมือนตรงไหนละ คนนี้ไม่มีอะไรเหมือนแคลร์เลย แคลร์เป็นแบล็กเกิร์ลตัวเล็ก แต่นี่พี่คนสวยนี่ครึ่งผิวขาว ทั้งผิว ทั้งหุ่น ทั้งหน้าตา ไม่เหมือนเลยมึงดูสิ"

เจนทัตยังคงมุ่งมั่นในการไซโคเขาอย่างไม่ลดละ แมทธิวละสายตาหันกลับไปเพื่อจะค้านว่าตนไม่ได้หมายถึงแคลร์ ทว่ายังไม่ทันได้พูดจู่ๆ มิณทร์ก็พูดขึ้นมาอีก

"พี่คนสวยมึงไปแล้วไอ้แมท" ได้ยินแค่นั้นชายหนุ่มก็หันกลับไปมองทิศทางที่เธอนั่งอยู่อย่างรวดเร็ว ทว่ากลับทันแค่มองเห็นแผ่นหลังและเรือนผมยาวดัดลอนของเธอหายลับเข้าไปฝั่งหนึ่งของร้าน

"ไปห้องน้ำชัวร์ มึงตามไปสิ" เจนทัตเขย่าตัวเรียกสติเขาอีกครั้ง ไม่ต้องรอให้เขย่าเป็นครั้งที่สองแมทธิวก็ผุดลุกจากเก้าอี้ ก่อนจะพุ่งตัวไปทิศทางเดียวกัน โดยไม่ได้รอฟังว่าไอ้พวกเพื่อนเวรพูดอะไรกันบ้าง

ถ้าให้ทายพวกมันคงหัวเราะที่เขาทำเหมือนไม่อยากสนใจในตอนแรก แต่สุดท้ายก็ลุกตามไปอย่างรวดเร็วแบบนี้

ใช้เวลาไม่นานแมทธิวก็เดินมาถึงโซนห้องน้ำซึ่งตั้งอยู่ซ้ายสุดของร้าน ความเงียบเชียบของมันไม่ทำให้ชายหนุ่มฉงนได้เท่า การที่เขายืนรอหน้าห้องน้ำตั้งหลายนาทีแต่กลับไม่เห็นแม้แต่เงาของเธอ

ครั้นจะเข้าไปเช็คดูในห้องน้ำหญิงก็ทำไม่ได้ แต่ต่อให้เธอมาเข้าห้องน้ำจริงๆ ก็ไม่น่าจะเข้ามานานขนาดนี้ หรือจริงๆ แล้วเธอไม่ได้มาเข้าห้องน้ำกัน

ดวงตาเรียวกวาดมองรอบกายอีกรอบ ก่อนจะเอนหลังพิงผนังอย่างปลงๆ บางทีคนสวยแบบเธอคงแค่เฟลิต[1]เล่นๆ พอเขาให้ความสนใจก็หมดสนุกไม่ได้สนใจจะสานต่ออะไรขนาดนั้น

ทว่าในยามที่กำลังคิด จู่ๆ ร่างระหงในชุดกางเกงยีนขายาวเข้าชุดกับเสื้อครอปสายเดี่ยวสีขาวไม่มีลายก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เธอส่งยิ้มบางๆ ให้ทันทีที่เห็นว่าเขายืนรออยู่ด้านหน้า

"นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว" ตากลมโตคู่นั้นหยีขึ้นเล็กน้อยแต่ก็ยังคงสวยมากในสายตาของแมทธิว

รูปร่างของเธอมีส่วนโค้งเว้ากว่าที่เห็นในตอนแรก ถึงอย่างนั้นก็ยังดูสูงเพรียว (แต่ก็ยังสูงน้อยกว่าเขาราวสิบเซนติเมตร) ผิวของเธอเป็นสีน้ำผึ้งนวลเนียน พอต้องกับไฟแล้วยิ่งสวยกว่าตอนมองไกลๆ เป็นร้อยเท่า

เส้นผมของเธอเป็นสีน้ำตาลเข้มยาวถึงเอว ได้รับการตัดลอนและจัดทรงมาเป็นอย่างดียิ่งทำให้น่ามอง ยิ่งเครื่องหนายิ่งไม่ต้องพูดถึง เพราะทุกส่วนเข้ากันไปหมดจนละมุนตาอย่างไร้ที่ติ

แมทธิวยอมรับว่าทุกอย่างตรงหน้ากำลังทำให้เขาเสียอาการ เพราะพอมองใกล้ๆ แล้วเธอโคตรสวยโคตรน่ารัก แบบที่เขาด่าตัวเองตอนแรกว่าไอ้ควายในใจไปเป็นร้อยครั้ง

"คิดว่าจะไม่รอเหมือนกันครับ"

ชายหนุ่มตอบกลับขณะที่ยังจ้องหน้าเธออย่างลืมตัว บางทีมันอาจจะจริงอย่างที่เพื่อนว่า ถ้าเขาลองเปิดใจมองคนอื่น อะไรๆ อาจดีขึ้น

“มานี่สิ”

​