“ทำไมมานั่งคนเดียวล่ะครับคนสวย” “ยุ่ง!” “หึๆๆ หัวร้อนจังเลยครับแค่ถามว่าทำไมนั่งคนเดียวแค่นี้เอง” “นั่งรอผัว!” “มีผัวแล้วเหรอครับ” “เออ! ผัวเป็นญาติเจ้าของที่นี่ รู้แล้วก็ไม่ต้องมายุ่ง” “หมายถึง...พี่เหรอครับที่เป็นผัวเรา” ...หมายถึงพี่เหรอครับที่เป็นผัวเรา? อย่าบอกนะว่า... เชี่ย! อยากร้องคำว่าเชี่ยให้ดังกว่าเสียงดนตรีในผับอีกค่ะ หันไปนี่เจอแต่ความหล่อออร่าแถมอมยิ้มอารมณ์ดีใส่ฉันอีก “ปะ เปล่า” ผิดแผนมากค่ะ ที่เตรียมการณ์เอาไว้มันไม่ใช่แบบนี้ คะนิ้งเอ้ยทำไมเมื่อกี้ไม่หันไปมองหน้าก่อนจะได้รู้ว่าใครที่เข้ามาทัก T__T “จริงเหรอ?” เขาโน้มหน้ามาใกล้ๆ แล้วก็ถาม ถึงจะพูดเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยินแต่ฉันอ่านปากเขาได้ชัดเจนก็เลยรีบพยักหน้ารับรัวๆ แล้วก็หันหน้ากลับมายกแก้วเหล้าที่บาร์เทนเดอร์เพิ่งเสิร์ฟให้เข้าปากทีเดียวหมดแก้ว “เมาแล้วรึเปล่า กลับบ้านกันเถอะนะ น้องเช็คบิลเลย” เขาถามโดยที่ไม่รอ