“ทำไมมานั่งคนเดียวล่ะครับคนสวย”
“ยุ่ง!”
“หึๆๆ หัวร้อนจังเลยครับแค่ถามว่าทำไมนั่งคนเดียวแค่นี้เอง”
“นั่งรอผัว!”
“มีผัวแล้วเหรอครับ”
“เออ! ผัวเป็นญาติเจ้าของที่นี่ รู้แล้วก็ไม่ต้องมายุ่ง”
“หมายถึง...พี่เหรอครับที่เป็นผัวเรา”
...หมายถึงพี่เหรอครับที่เป็นผัวเรา?
อย่าบอกนะว่า...
เชี่ย!
อยากร้องคำว่าเชี่ยให้ดังกว่าเสียงดนตรีในผับอีกค่ะ หันไปนี่เจอแต่ความหล่อออร่าแถมอมยิ้มอารมณ์ดีใส่ฉันอีก
“ปะ เปล่า” ผิดแผนมากค่ะ ที่เตรียมการณ์เอาไว้มันไม่ใช่แบบนี้ คะนิ้งเอ้ยทำไมเมื่อกี้ไม่หันไปมองหน้าก่อนจะได้รู้ว่าใครที่เข้ามาทัก T__T
“จริงเหรอ?” เขาโน้มหน้ามาใกล้ๆ แล้วก็ถาม ถึงจะพูดเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยินแต่ฉันอ่านปากเขาได้ชัดเจนก็เลยรีบพยักหน้ารับรัวๆ แล้วก็หันหน้ากลับมายกแก้วเหล้าที่บาร์เทนเดอร์เพิ่งเสิร์ฟให้เข้าปากทีเดียวหมดแก้ว
“เมาแล้วรึเปล่า กลับบ้านกันเถอะนะ น้องเช็คบิลเลย” เขาถามโดยที่ไม่รอ
