“How d-did you know my name?” tanong niya, tuluyang nawala sa isipan na nakatali ang kanyang mga kamay at paa sa poste ng kama. At tanging bra at panty lamang ang suot-suot niya. At kung walang kumot na nakatakip sa katawan niya ay malamang, pulang-pula na naman siya sa pagkapahiya.
Hindi sinagot ni Zeon ang kanyang tanong. Bagkus, hinawakan nito ang kanyang panga at pinaharap ang mukha niya sa mukha nito. Sinalubong niya ang mga mata nitong matalim na nakatingin sa kanya.
“You dare to kill me,” anito at naramdaman niya ang matuli na kutsilyo sa kanyang leeg. He traced his neck’s skin using the the knife’s sharp tip. “Tell me, Mirethea.” His voice was husky and calm. Ngunit may bahid iyon ng galit.
He was mad, she knows. At hindi na siya magtataka kung bigla na lang siya nitong gilitan sa leeg.
“Who sent you?”
Gusto niyang makipaglaban ng tinginan dito ngunit hindi niya nagawa. Iniwas niya ang kanyang tingin dito. She can’t stand those fiery green eyes of him. Nakakapanginig tuhod at nakakapanlambot ng kalamnan.
“Wala!” she lied. Hindi niya ilalaglag sina Samael dahil may kailangan pa siya sa mga iyon. Susubukan niyang makatakas sa lugar na iyon. And she will make sure that she will leave that place after she killed this arrogant man in front of him. Mabilis niyang sinulyapan ang kutsilyong hawak-hawak nito.
His eyes flared in anger more. Itinaas nito ang kutsilyong hawak-hawak at itinapat sa kanyang bibig. “Such a bad f*cking liar. Do you want me to cut your tounge?”
Muli nitong hinila ang kanyang panga para paharapin siya sa mukha nito. She could feel the pain that was starting to lingered on her jaw. May balak ba itong basagin ang kanyang panga gamit lamang ang isa nitong kamay.
“And you look at me when I’m talking to you,” gigil at nawawalang pasensyang utos nito sa kanya.
“Let go of my jaw,” asik niya rito at matalim itong tiningnan.
At katulad kanina, hindi siya nito pinakinggan. Bagkus ay nakipaglaban ito sa kanya ng titigan. Kinuha ang pagkakaton na iyon para i-headbut sa ilong ang lalaki. Napaatras ang lalaki dahil sa ginawa niya.
Nabitawan nito ang hawak-hawak na kutsilyo at bumagsak sa may dibdib niya. Kukunin na sana niya iyon ngunit hindi niya maabot iyon ng kanyang kamay. Her hand and feet were tied, d*mn it!
Bakit ba nawala iyon sa isipan niya?
“Argh!” she frustratedly shouted and kick her feet.
Agad na nakabawi si Zeon mula sa ginawa niya. He grabbed the knife on her cheast. Nahintakutan siya dahil base sa itsura nito ay papatayin siya nito. But instead of cutting her throath, itinapon nito ang kutsilyo at tumarak iyon sa wooden door ng closet nito.
“Tang*na!” malutong na mura nito at dinaklot ang magkabila niyang balikat at ipininid siya sa ibabaw ng kama. At dahil nakatali ang kanyang mga kamay at paa, hindi siya makapalag sa ginawa nito.
To her horror, he went on the top of her and pin her more above the bed. Inipit din nito ang magkabila niyang tuhod gamit ang mga binti nito upang hindi siya makapasag.
“Get off me!” sigaw niya sa mukha nito.
Hindi ito natinag at sa halip ay tinaliman lamang siya nito ng tingin.
“If you don’t stop being a stupid b*tch, I’ll—”
“What?” she cut him off. “You will kill me?” Hindi niya alam kung saan niya nakukuha ang lakas ng loob na sagut-sagotin ito. All she knows was that she was frustrated at that moment. Mamatay na rin lang siya, bakit siya magpapa-awa sa lalaking ito? She is not a damsel in distress. She will never give this man a satisfaction for seeing her crying and begging.
Zeon Funtellion heartlessly put his hand on her neck, chocking her. Naramdaman niya ang pagdiin ng kamay nito sa kanyang leeg. She’s expecting that she will be gasped for air as he blocked her airway. But after a second, wala siyang naramdaman. He was simply put his hand around his neck with little pressure, pero hindi sapat para hindi siya makahinga.
“It will be so easy if I’ll break this gorgeous neck of yours,” he stated.
“Bakt hindi mo gawin?” she snapped.
“Death will be too easy for you,” sagot nito. “Pinagtangkaan mo ang buhay ko. Do you even know who the f*ck I am?”
“Souless, made from hell, good-for-nothing son of a b*tch,” sagot niya.
Umigting ang mga panga ni Zeon at muling hinawakan ang kanyang panga patungo sa kanyang bibig. Halos lamukusin nito ang kanyang bibig sa klase ng pagkakahawak nito roon.
“Yes, I am made from hell and you will suffer in my hands. Masyadong mabilis kung mamatay ka, torture will be good as your punishment.”
Umalis ito sa ibabaw niya nang makitang namutla siya sa sinabi nito. Torture? Ito-torture siya nito? Mas mahihirapan at mas masasaktan siya.
“Cat got your tongue now?” he asked mockily. Hinawakan nito ang kanyang buhok at mahinang hinila iyon. Sinabunutan siya. Ibang-iba ito sa Zeon na kasama niya sa loob ng hotel. He was quite and passionate that time. Tagusan din kung tumitig ngunit hindi ganito ka-ruthless. This man in front of her is merciless, and real time arrogant of a devil.
“Listen to this, Mirethea.” Kanina pa siya nito tinatawag sa kanyang pangalan ngunit hindi niya alam kung paano nito nalaman. The last time she remembered, Mira ang pakilala niya sa sarilli nang nagdaang gabi.
“You will be my wife and will carry my heir. Siguro naman alam mo na kung sino ako. Be thankful that the mafia will not the one who will punish you.” He gave her a devilish grin that made her heart beat nervously. “I am. I will punish you on my bed.”
Iyon lang at binitawan nito ang kanyang buhok at tumuwid ng tayo sa harap niya. Nakabuyangyang sa harap niya ang namimintog nitong eight-packs abs ngunit hindi niya iyon matingnan man lang sapagkat paulit-ulit sa utak niya ang sinabi nito.
Punish her on his bed? Gagawin siya nitong s*x slave?
Napabalikwas siya sa kinahihigaan at bakas ang pagkatakot sa mga mukha at mata nang tingalain niya si Zeon. Kung kanina, ay ang tapang-tapang niya, ngayon ay naglaho lahat iyon na parang bula nang marinig niya ang huling sinabi nito.
Nangatal ang mga labi niya at nag-iinit ang kanyang mga mata. Hindi niya maatiim ang kaisipang mabababoy ang katawan niya at pagkatao. Mas gugustuhin pa niyang mamatay kaysa maranasan niya iyon. Hindi lingid sa kaalaman niya kung ano ang mga nangyayari sa s*x slave lalo pa’t kung ang kasiping ay sadista.
It was a real torture, physically and mentally.
“L-Let me go,” mahina at nauutal niyang paki-usap at tuluyang nang nanubig ang kanyang mga mata. “P-Please,” she continued as she pleaded more. Scenes of being abused crossed in her mind at halos mangaligkig siya nang pumasok sa isipan niya ang imahe ng sarili na may mga pasa at hapung-hapo dahil sa pananakit.
“Pakawalan mo na ako. I-I didn’t mean to kill you,” sumigok siya at pinagdaop ang mga dalawang palad. “I just needed to do that.”
Tiningala niya ito at hindi niya alam kung guni-guni niya lang ba dahil nakita niya ang pagdaan ng emosyon sa blanko nitong mga mata. Nag-aalala ang emosyon na iyon ngunit agad din nawala at naging mas mabagsik ang tingin.
Marahas itong umiling. “Don’t f*cking beg. I will not let you go. Not this time,” tahimik nitong sabi, may gustong ipakahulugan, bago walang tunog ang mga yapak na lumabas ng kwarto.
Tuluyan ng bumuhos ang mga luhang namuo sa gilid ng kanyang mga mata nang mawala ito sa kanyang paningin.
Napahikbi siya sa takot at nanghihinang napabalik sa pagkakahiga sa malambot na kama. Gusto niyang pahirin ang mga luha sa kanyang pisngi ngunit hindi niya magawa.
Naghalu-halo ang takot at sakit na nararamdaman niya sa kanyang palapulsuhan kaya mas napahikbi siya.
Ayaw niyang isipin ang mga senaryong nakikita niya sa kanyang utak kapag hindi siya pinakawalan ni Zeon Funtellion. She always knows that he is a beast. Tama ba ang pinasok niya? Tama bang pumayag siya sa kasunduan nila ni Samael.
Pero kapalit ng kasunduang iyon ang hustisya para sa kanyang ama. Makaka-alis pa naman siguro siya roon. Mapapatay pa naman niya siguro si Zeon Funtellion. Wala naman sinabi si Samael kung kailan niya dapat patayin ang lalaki.
Basta ang usapan nila, kapag nagtagumpay siyang patayin ang tagapagmana ng Funellion mafia, ibibigay nito ang mga impormasyong kailangan niya.