Başak’ın üzerine çıktığımda zaferin tadını çıkarıyordum. Yüzümde alaycı bir gülümseme belirdi, gözlerimdeki parıltı o anın keyfini ne kadar çıkardığımı gösteriyordu. Onun yerde çaresizce yatışı bana öyle komik geldi ki kahkahamı tutamadım. Kollarımı zafer işareti yaparcasına yukarı kaldırdım, içimdeki çocuksu neşe dışarı taşıyordu. Sanki dünyadaki en büyük galibiyeti kazanmış gibiydim. Başak’ın altımda kalması beni hiç bu kadar eğlendirmemişti; her hareketimde ona sırıtarak üstünlüğümü gösteriyordum. Ama bu üstünlük, nefret dolu değildi; tam tersine, arkadaşça bir şaka ve birlikte olmanın verdiği keyiften doğuyordu. Kahkahalarım odanın içinde yankılandı, ikimizin arasındaki bu neşeli anı daha da unutulmaz hale getiriyordu.
“Bu haksızlık! Sen spor yaptığın için avantajlısın ama ben? Ben, s
