รักนะครับ ยัยเด็กดื้อ

้หน้าใสๆ ร้ายไม่เบา

ห้องน้า

ยังไม่ทันที่ฉันจะผลักประตูเข้าไป ก็ต้องชะงักเมื่อดันใด้ยินกลุ่มคนที่อยู่ด้านในพูดถึงพี่ฟาโรห์ และกลุ่มพี่ๆของฉัน

"นักล่าแต้มอย่างฉันมีเหรอจะพลาด"เสียงหนึ่งในกลุ่มสนทนาเอ่ยขึ้น

"สำหรับพี่ฟาโรห์ แค่ได้มีอะไรกับพี่เค้าซักครั้งก็ถือเป็นบุญกีฉันละ" และยังพูดต่อไม่หยุด

"แต่ถ้าได้นั่งแท่นเป็นตัวจริงพี่ฟาโรห์จะดีมากเพราะพี่เค้าโคตรรวย เงินใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด แถมพี่เขายังเป็นลูกคนเดียวอีก"เสียงอีกคนเอ่ยขึ้น

"แต่จะว่าไปกลุ่มเพื่อนๆพี่เขาก็หล่อรวยกันทุกคนนะ ทั้งพี่กันต์ พี่เหนือ และพี่เอเดนส์ แต่เสียดายพี่เอเดนส์มีแฟนแล้ว "

"ยัยเด็กนั่นนะเหรอ ไม่เห็นจะสวยตรงไหนเลย"ที่จริงข้าวหอมเพื่อนฉันสวยและน่ารักอยู่นะ พอมาอยู่ในบทสนทนาของพวกนิสัยเสียเลยกลายเป็นไม่สวยซะงั้น ชิฉันกอดอกฟังต่อ

"ส่วนยัยเด็กอีกคนน่าจะเป็นน้องพี่เอเดนส์นะ"

"หน้าตาใช้ได้เลยนะ ระวังพี่ฟาโรห์ของแกไว้เถอะ"

"หึไม่มีทางหรอก ร้อยทั้งร้อยผู้ชายชอบอาหารรสจัด คงไม่ชอบจืดๆชืดๆอย่างนั้นหรอก"

"ไม่แน่นะแก เด็กนั่นหนะสายตาแพรวพราวอยู่นะ อาจจะไม่ใสซื่ออย่างที่คิด ใครจะไปรู้มันอาจจะอ่อยพี่ฟาโรห์อยู่ก็ได้"

พอจบประโยคฉันถึงกับควันออกหูรีบผลักประตูเข้าไปเลือดในกายพลุ่งพล่านโคตรอยากบวกอะ ฉันกดโทรออกหาพี่เอเดนส์ พอพี่รับฉันไม่พูดอะไร แต่เลือกที่จะผลักประตู้เข้าไปหาพวกนั้นแทน กะว่ามีอะไรพี่จะได้มาช่วยทัน

ปั้ง!

"พี่มีไรข้องใจกับหนูรึเปล่าคะ"ฉันถามออกไปด้วยความฉุนเฉียว โมโหเลือดขึ้นหน้า พลันสายตาก็พบว่าหนึ่งในนั้นคือคนที่ซื้อน้ำไปให้พี่ฟาโรห์ ทั้ง4คนมีอาการตกใจเล็กน้อย

"อ้าว น้องนั่นเองมีไรกับพวกพี่เหรอจ๊ะ"

"หึ แสดงกันเก่งจังนะเมื่อกี้ยังเมาท์ถึงฉันกับเพื่อน และกลุ่มพี่ๆ กันฉ่ำอยู่เลย"ฉันโมโหมากนาทีนี้ใครก็หยุดไม่อยู่

"อ้าวอีเด็กนี่ พวกพี่ๆ คุยด้วยดีๆทำเก่ง นี่ไม่อยากเก็บปากไว้กินข้าวแล้วเหรอจ๊ะ"

"แล้วหมาตัวไหนกันบอกว่าฉัน กำลังอ่อยพี่ฟาโรห์ กล้าพูดกล้ารับหน่อยดิวะ"

ยิ่งพูดเลือดยิ่งขึ้นหน้า

"ปากดีแบบนี้สั่งสอนมันหน่อยดิ๊ดิว "อืมยัยนั่นชื่อดิว ไม่นานยัยดิวก็เดินมาใกล้ ง้างมือทำเหมือนจะตบ

ปึ๊ก!!

ไวกว่าฝ่ามือยัยนั่นคงจะเป็นเท้าฉันถีบเข้าที่ขาอย่างจัง ยัยนั่นล้มพลับไปกับพื้นห้องน้ำทันที

"กรี๊ด!!"

เสียงกรีดร้องของยัยนั่นดังทั่วห้องน้ำ พร้อมกับเพื่อนอีกสามคนที่กรูกันเข้ามาเพื่อประชิดตัวฉัน ในขณะเดียวกัน

ปั้ง!!

เสียงประตูห้องน้ำ ด้านหลังฉันก็เปิดขึ้นพร้อมกลุ่มพี่ๆของฉัน และข้าวหอมวิ่งกันเข้ามาหาฉัน ด้วยหน้าตาแตกตื่น

"มีเรื่องไรกัน"เสียงพี่เอเดนส์รีบตะโกนถาม

ไวกว่าพี่เอเดนส์ คือพี่ฟาโรห์ รีบคว้าแขนฉันให้ถอยออกไปหาเขาจนฉันเซไปซบอกแกร่งนั่น

"พี่ฟาโรห์ "ฉันเรียกชื่อพื่เขาด้วยความตกใจ

และรีบผละออกจากอกนั่นอย่างเร็วสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่ฉันและพี่ฟาโรห์ ฉันจึงรีบผละพี่เค้าออก แต่พี่เค้ายังจับแขนฉันเอาไว้แน่น และเพื่อนพี่ดิวก็รีบประครองพี่ดิวให้ยืนขึ้น

"ฉันถามว่าเกิดอะไรขึ้น"พี่ชายฉันตะคอกเสียงดัง จนพวกพี่ดิวสะดุ้ง

"คือ อยู่ดีๆน้องเค้าก็เดินเข้ามาหาเรื่องกลุ่มพวกดิวอะค่ะพี่ๆ "ยัยนั่นพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนXวยมาก

"พี่พูดให้หมดดิวะ ว่าก่อนหน้านั้นเกิดอะไรขึ้น"ฉันยังคงกำหมัดแน่น ส่งสายตาพร้อมบวกออกไปยังกลุ่มพี่ดิว

"น้องเข้าใจผิดรึเปล่าคะ พวกพี่ก็คุยเล่นกันตามประสา"ยัยดิวยังแก้ตัวไม่หยุด

"พี่บอกว่าฉันอ่อยพี่ฟาโรห์ และบอกว่าพี่จะทำอะไรพี่ฟาโรห์น้าาาาา" ฉันพูดแล้วยิ้มมุมปากอย่างคนเป็นต่อ

ยัยนั่นอึกอักอยู่สักพัก

"ถ้าพวกพี่ทำอะไรให้น้องไม่พอใจพวกพี่ขอโทษนะ ขอโทษพี่ๆทุกคนด้วยค่ะ"

ว่าแล้วยัยนั่นก็สาวเท้ายาวออกไป

"เดี๋ยว"เป็นพี่ฟาโรห์ที่เรียกยัยนั่นไว้

"คะ พี่"ยายนั่นพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก

"อย่าให้รู้ว่าพวกเธอ แอบมาแกล้งน้องเค้าอีก ไม่อย่างนั้น คงไม่ต้องบอกว่าจะโดนอะไร"

พี่ฟาโรห์พูดพรางมองหน้าพี่ดิวด้วยสายตาคมดุ ขนาดฉันยังเสียวสันหลังวาบเลย พวกพี่ดิวเอ่ยขอโทษแล้วรีบวิ่งกันออกไป

"พี่ปล่อยหนูได้แล้ว"ฉันที่เห็นว่าพี่ฟาโรห์ กำแขนเล็กไว้แน่นไม่มีทีท่าว่าจะปล่อย

"เด็กดื้อ"พี่ฟาโรห์พูดเบาๆ แต่ฉันก็ได้ยิน

"น้องมึงอย่างเอาวะ ไอ้เดนส์"พี่เหนือพูดแล้วหัวเราะคิกคักสองคนกับพี่กันต์

"เป็นไรไหมแก ฉันเป็นห่วงแทบแย่รีบวิ่งมาหาแกเนี่ย"ข้าวถามด้วยหน้าตากังวล

"ไม่เป็นไร พี่มันจะง้างมือมาตบแต่ฉันถีบไปที่ขาพี่มันเลยล้มลงไปก่อน"ฉันบอกกับเพื่อนตามความจริง แล้วฉันก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่ๆฟัง

"อืม ร้ายหวะ"พี่กันต์เอ่ย

"เห็นหน้าใสๆร้ายไม่เบาเลย น้องจูเนียร์ต้องระวังตัวนะครับ อยู่ใกล้ๆ พี่ฟาโรห์เข้าไว้ฮ่าๆๆๆ"นั่นหนะพี่เหนือ

ปั๊ก!!

เสียงพี่ฟาโรห์ถีบพี่เหนือ

"สัส ฟาโรห์ แม่งเจ็บนะเว้ย"พวกมันดูออกแหละครับว่าผมชอบน้อง เลยชงกันไม่หยุด

"หนูว่าอยู่ใกล้พี่ฟาโรห์ อันตรายกว่าเดิมอีกอะ"ฉันพูดพร้อมยิ้มหันไปมองพี่ฟาโรห์

แต่ความจริงตอนเกิดเรื่องฉันอุ่นใจมาก แขนที่เขาดึงไปจับไว้แน่น มันทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย

อย่างบอกไม่ถูก

"ขอบคุณพี่นะคะที่มาช่วย แกด้วยนะข้าว"ฉันขอบคุณทุกคน พร้อมยิ้มบางๆ

"ขอบคุณไอ้ฟาโรห์เถอะครับ พี่เห็นมันวิ่งเร็วกว่าเพื่อน ฮ่าฮ่าฮ่า"

"เชี่ยเหนือพูดไรของมึง"พี่ฟาโรห์หันไปปรามพี่เหนือ

"ชอบก็รีบจีบ ช้าหมาคาบไปแดกนะครับ"

เป็นพี่กันต์ที่พูดขึ้น

ชอบงั้นเหรอ ตึกตัก ตึกตัก ใจฉับเต้นแรงและวูบไหวมาก แค่ได้ยินคำว่าชอบที่ไม่ได้ออกจากปากพี่เค้าด้วยซ้ำ ฉันอายจนหน้าแดงไปหมดแล้ว พวกพี่แม่งพูดอะไรกัน

"กูยืนหัวโด่อยู่นี่ และกูเป็นพี่มัน เกรงใจผมบ้างครับเพื่อน"พี่เอเดนส์ โพล่งใส่หน้าเพื่อนๆเค้าไป

"ไปเถอะแกได้เวลารวมแล้ว" ฉันพยักหน้ารับและรีบเดินไปยังลานเกียร์