รักนะครับ ยัยเด็กดื้อ

เพื่อนใหม่

ห้องเรียน

ฉันและข้าวเดินมาถึงห้องเรียนของคณะวิศวะ ฉันกับข้าวเลือกลงทุกวิชาที่เหมือนกัน นั่งได้สักพักก็รูสึกเหมือนมีใครมาสกิด

"เธอ เธอ "ฉันหันไปตามเสียงเรียก

"อืมว่า"ฉันถามพร้อมทำหน้างง

"เธอสองคนชื่อไรอะ เราเราอิง ส่วนนี่ทับทิม "

เพื่อนหน้าใหม่แนะนำตัว

"เราจูเนียร์ ส่วนนี่ข้าวหอม"

"พวกเรามาเป็นเพื่อนกันไหม"อิงเอ่ยชวน

พวกเราทุกคนพยักหน้าพร้อมกับยิ้มให้กันไม่นานอาจารย์ก็เข้ามาสอน วิชานี้ลากยาวไปถึง11โมง30นาที

"เนียร์ เฮียถามว่าจะกินอะไร "ข้าวเอ่ยถามพร้อมกดโทรศัพท์ยุกยิก

"กระเพราหมูกรอบแล้วกัน"

"อืมโอเค เฮียสั่งให้แล้ว"

"อิง ทับทิมพวกเธอกินข้าวไหนอะ "ฉันหันไปถามเพื่อนทั้งสอง

"พวกเราจะไปกินกับพี่ที่คณะนิเทศอะ ไว้วันหลังเดี๋ยวมากินด้วย"

"อืมโอเค ไว้เจอกันตอนเย็น"ฉันเอ่ยบอกอิงกับทับทิม เพราะตอนบ่าย3คือรวมเชียร์ รวมน้องปี1ของคณะเรา

โรงอาหาร

ฉันเดินมาถึงก็เห็นเฮียมันโบกมือไปมา มีโต๊ะว่าง2ที่กับมีข้าว2จานวางอยู่ เฮีย ข้าวหอม และฉันนั่งอยู่ฝั่งเดียวกัน พี่เหนือพี่กันต์และพี่ฟาโรห์ นั่งฝั่งตรงข้ามกับพวกฉัน และพี่ฟาโรห์นั่่งตรงข้ามกับฉันนั่นเอง แต่พี่เขายังไม่แตะข้าวเลยซักนิด เหมือนกับว่ารอกินพร้อมใคร

แต่เมื่อฉันมองจานอาหารที่อยู่ตรงหน้า น้ำตาจะไหล

"เฮียอ๊ะ "ฉันทำหน้าบูดหน้าบึ้งใส่เฮีย"เสียงเหมือนอยากจะร้องไห้

"อะไรอีก"เฮียพูดด้วยน้ำเสียงติดดุ

"เฮียจำไม่เคยได้เลยว่าหนูไม่กินเผ็ดอะ พริกเยอะแบบนี้หนูจะกินยังไง"

"สั่งใหม่ไหมแก"ข้าวเอ่ยถาม

"เฮียขอโทษเดี๋ยวเฮียเดินไปซื้อให้ใหม่"

"ไม่ หนูจะกินแบบนี้แหละจะกินจนกว่าเฮียจะจำได้"ไม่พูดเปล่าตักข้าวใส่ปากเคี้ยวตุ้ยๆ ได้3-4คำต้องรีบวางช้อนหยิบน้ำมาดื่มทันที

มันเผ็ดมาก เผ็ดจนน้ำตาไหล

ฟาโรห์

ผมนั่งมองคนเอาแต่ใจ น้องกินข้าวที่มันเผ็ดเพราะอยากประชดพี่ชาย แต่กินได้ไม่กี่คำน้ำตาก็ไหล ยอมกับความรั้นเธอจริงๆ

ครืด

เป็นเสียงพี่ฟาโรห์ลากจานข้าวของเขาเปลี่ยนกับของฉัน ของพี่เขาเป็นข้าวผัด

"พี่แต่หนูกินแล้วนะ"ฉันรีบบอกพี่เขาออกไป

"ไม่เป็นไรครับพี่กินได้" หลังจากนั้นยัยเด็กดื้อก็ยกมือไหว้ขอบคุณผม หึ เวลาเชื่องเหมือนลูกแมวนี่ช่างน่าเอ็นดูจริงๆ

หลังจากนั้นคงไม่ต้องบอกหรอกครับว่าเกิดไรขึ้น พวกเพื่อนผมมันแซวจน ผมแทบไม่มีที่ยืนในสังคมกันเลยทีเดียว

จูเนียร์

หลังจากทานอารเสร็จเฮียเดนส์ ก็ให้ฉันกับข้าวเข้าไปนั่งในห้องชมรมของพวกพี่เค้าเพื่อรอรวมปี1ตอนบ่ายสาม ระหว่างทางพี่กันต์และพี่เหนือเดินนำหน้าพี่ฟาโรห์ แล้วก็ฉัน รั้งท้ายก็จะเป็นข้าวกับเฮียเดนส์

"พี่คะหนูเอาน้ำมาให้ค่ะ"เมื่อฉันมองไปก็เห็นผู้หญิงหน้าตาน่ารัก กระโปรงทรงเอสั้นผ่าข้าง เสื้อตัวเล็กรัดหน้าอกติ้ว ถ้าหายใจแรงหน่อยกระดุมคงกระเด็นใส่เบ้าตาพี่ฟาโรห์แล้วมั้ง ถ้าให้เดาน่าจะเป็นพี่ปี2 พี่ฟาโรห์หยุดเดิน

แต่ฉันเบี่ยงหลบพี่เขาและเลือกเดินตามพี่กันต์กับพี่เหนือไปยังห้องชมรม และหลังจากนั้นก็ไม่รู้เค้า2คนคุยไรกัน ในใจก็รู้สึกหงุดหงิดกับการกระทำของผู้หญิงคนนั้น ยิ้มใสซื่อนั่นที่เด็กอนุบาลยังดูออก แล้วพี่ฟาโรห์ก็หายไปนานด้วยนะ ประเด็น

ปึก

เสียงพี่ฟาโรห์เปิดประตูเข้ามา ฉันรีบก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์

"เป็นไงครับเพื่อนฟา เรียบร้อยดีไหม"เสียงพี่กันต์เอ่ยแซวพี่ฟาโรห์ ฉันลอบมองดูพี่เขาอยากดูอาการว่าพี่เขาทำหน้ายังไง แต่ก็พบหน้าเรียบนิ่งไม่แสดงอาการใดๆ

"เรียบร้อยไรสัสกูไปเข้าห้องน้ำมา"เหมือนเขาจงใจพูดแล้วหันมาทางนี้

"น้องเค้าออกจะน่ารัก อย่าบอกนะว่ามึงไม่หวั่นไหว" เสียงพี่เหนือที่เอ่ยแซวตามมา

"เชี่ยพวกมึงหยุดดิ๊"ผมพูดพร้อมยกขาตั้งท่าจะถีบพวกมัน แม่งหัวเราะกันใหญ่เลย

"ข้าวไปเข้าห้องน้ำกับฉันป๊ะ" ท่ามกลางบรรยากาศเสียงแซวอื้ออึงฉันกลับหงุดหงิดและอยากออกไปจากตรงนั้น

"หึแกไปเลย"ดูเพื่อนตัวดีของฉันสิแทบไม่ห่างผู้เลย

ปึก

แล้วฉันก็เปิดประตู เดินฉับๆไปยังห้องน้ำ