Crash and Burn (Dare You to Move #1)

Chapter 1 (SPG)

Months after Starquest concluded, the five winners lived together in a penthouse provided by their company, Acuzar Records. Wala rin silang ibang inatupag kung hindi ang pagte-training at kalauna’y pag-aasikaso ng kanilang first album. Sa sobrang abala nila, ni hindi nga nila namalayang halos isang taon na pala ang lumipas. Basta ang alam lang nila, excited na silang i-perform ang kanilang pre-debut single na Mga Batang Yagit.

And that day was it.

Hindi maitago ni Keaton ang ngiti habang pinapanood ang audience na palakpakan sila. They just finished performing the song, and he could tell it was a success base sa lakas ng applause na natanggap nila.

Sabay-sabay silang nag-bow saka nag-exit na.

“Good job, boys!” bati sa kanila ni Dean, their leader and the second placer in the vocalist category. Kapansin-pansin ang hapit nitong puting shirt na naging dahilan para mabigyan ng emphasis ang matipuno nitong dibdib.

Isa-isa sila nitong ina-apiran. “That’s a bomb!” Tapos, tinabihan nito si Keaton at inakbayan. “Lalo ka na, Keaton. Ibang level talaga ang vocals mo.” Ginulo pa nito ang buhok ng pinakabatang miyembro.

Mahinang natawa si Keaton saka napakamot ng ulo. Alam naman niyang magaling siya, but flattery would still embarrass him. “Thanks, Dean. Pero syempre, mas magaling ka. Lakas ng stage presence mo. No to mention, pareho ka pang vocalist at rapper,” tugon naman niya habang inaayos ang strap ng suot niyang denim jumper. Nahulog kasi iyon nang akbayan siya ni Dean.

“Thanks, bunso.” Ginulo nito ang buhok niya. “But you know what? All of us are hella talented naman. What I like about our group e tinatakpan natin ang kahinaan ng isa’t isa. Right?” Tumingin si Dean sa kaliwa nito, kung nasaan sina Isaac, ang main dancer nila na pinakamaputi sa kanila, at Ciel, na na-assign naman bilang visual at center. Parehong sumang-ayon ang dalawa.

“Wait, asaan nga pala si Lukas?” Dean looked behind and saw their remaining member. “O, p’re? Okay ka lang ba? Ba’t parang di ka masaya?”

Napatigil silang lahat sa paglalakad saka napatingin kay Lukas. Napansin ni Keaton na mukhang malungkot ito. Nakayuko nga habang naglalakad.

“Yeah, I guess,” mahinang tugon ni Lukas saka umiwas ng tingin. “I'm just pissed off that I messed up."

“Oh that? Huwag mo nang isipin iyon,” pag-aalo ni Dean. “It’s not that bad, p’re. Na-cover naman kita agad kaya hindi halata. Saka sabi mo nga, first time natin iyon. Pwede talaga tayong magkamali. Don’t be too hard to yourself.”

Sa totoo lang, bago pa sila magsimulang mag-perform, ramdam na ni Keaton na kinakabahan si Lukas. Pansin niyang nanginginig ito habang inaantay nilang magsimula ang music. Then, during his first rap verse, nabulol ito bigla at lalong nag-panic. Mabuti na nga lang, naging alerto si Dean sa pagsalo ng linya nito. Then, they finished the verse together.

Hindi sumagot si Lukas, bagaman halata pa ring dinadamdam nito ang pagkakamali.

“O, wag ka nang malungkot! Babawi din tayo sa susunod nating live stage.” Inakbayan ni Dean ang lalaki. “Pero syet, p’re, ang tangkad mo talaga.”

Hindi maiwasan ni Keaton na matawa sa huling sinabi ng leader nila. Dean is 5’7” while Lukas is 6’1”. Sa sobrang laki ng rapper nila, kailangan talaga ni Dean tumingkayad.

To Keaton’s surprise, biglang tumingin sa kanya si Lukas. Nang mahuli nito ang titig niya, nanlisik ang mga mata nito. Natahimik tuloy siya at napaiwas ng tingin.

Bumitiw si Dean kay Lukas. “Anyway, tara na sa greenroom. Kain na muna tayo ng lunch at talagang nagugutom na ako.”

Tapos, tumabi ito kay Keaton at umakbay.

“Wag mo na lang damdamin, bunso. Malungkot lang talaga siya dahil sa pagkakamali niya,” bulong sa kanya ni Dean habang naglalakad.

Napanguso si Keaton. Iyon ba talaga ang dahilan? I’m sure it’s not.

-

Lukas was silently playing a mobile game on his phone while slouching at the sofa when he felt someone approaching him.

“Lukas.”

Napatigil siya sa ginagawa saka ibinaling ang tingin kay Dean. Nakapamaywang ito at seryoso ang mukha. Doon pa lang, alam na niyang pagagalitan na naman siya nito.

“What now? Busy ako.”

Bumuntonghininga si Dean saka umupo sa single-seater couch na nasa kaliwa niya. “Hindi mo ba talaga magagawang pakisamahan nang ayos si Keaton?”

Marahas siyang napakamot ng ulo saka padabong na nilapag ang phone sa coffee table.

“Wag mo akong dabog-dabogan, Lukas!” angil sa kanya ni Dean nang tumayo siya. Sinundan pa rin siya nito ng tingin habang papunta siya sa kitchen area para kumuha ng tubig. “Tingin mo ba, tama ang ginawa mo kaninang pinanlisikan mo ng mga mata si Keaton? What if may nakakita sa ating paparazzi?”

Mabilis niyang tinungga ang baso saka padabog ulit iyong nilapag sa kitchen counter. “Ang tanong, may nakakita ba?”

“Who knows? But that’s not the point here. Ang gusto kong pag-usapan natin ay yung ayusin mo ang pagtrato mo kay Keaton.”

“Bakit ka ba concern kung hindi kami close ni Keaton, ha? We all have private lives. At bawal ba ako mamili ng kaibigan?”

“Lukas, bandmates tayo. Hindi maganda iyang mayroon magkagalit sa atin. Ano na lang ang sasabihin ng fans natin kapag nalaman nilang ganyan ka kay Keaton? Hindi mo ba naiisip kung anong magiging reaksyon nila kapag nalaman nilang binu-bully mo si Keaton--”

“Bully? Binubully?” He laughed sarcastically. “Bullying na pala ang ginagawa ko? Gusto mong ipakita ko sayo kung paano ang totoong bullying, ha?” You have no idea what true bullying is!

Tinitigan siya nang masama ni Dean. “If that’s not bullying, e ano pala?”

“I’m just wary around him, Dean.” Naningkit ang mga mata niya. “But of course, hindi mo ako maiintindihan dahil gustong-gusto mo rin naman ang pangmamanyak niya. If you like it, so be it. Pero huwag sana niya akong idamay dahil hindi ko iyon gusto.”

Nagkuyom ang mga kamao niya. Tipikal na eksena na sa penthouse nila na makikita niyang gumagawa ng kahalayan ang apat niyang kabanda. For whatever reasons, kating-kati sila kay Keaton.

Nang wala nang sinabi si Dean, tinalikuran na niya ito at gumawi sa hagdan para dumiretso sa kwarto niya.

The toilet was located beside the stair. Saktong paakyat na siya nang bigla iyong bumukas at lumabas si Keaton. Bagong ligo ito at tanging maliit na body towel lang ang nagsilbing pantakip sa kaselanan nito.

Nagkatitigan sila. It was Keaton who cut it away first. Niyakap pa nito ang sarili na parang tinatago ang katawan sa kanya.

Napaismid siya. “Tang ina, akala mo naman babastusin ko.” Tapos, dumiretso na siya sa itaas, patungo sa kwarto niya.

Pabagsak siyang nahiga sa kama. It was a tiring day. Bukod kasi sa performance nila, nag-participate din sila sa mga activity ng reality show kung saan sila nag-guest. But Lukas felt even more tired, and it had been going on for more than two weeks already.

Bumuntong hininga siya. Hay, ito na naman. I f*****g hate this. One thing he hates about his body was this episodic lethargy. Kapag ganitong panahon, gusto lang niyang matulog magdamag.

Kinuha niya ang isang bolster at niyakap iyon para maghanda nang matulog.

However, the moment he closed his eyes, Keaton's image suddenly flashed on his mind. Taranta siyang napadilat saka bumangon. Kinapa niya ang dibdib. Ang bilis ng t***k ng puso niya.

Shit! Stop it! sigaw niya sa isip.

But his mind could not. Patuloy na rumehistro sa isip niya ang kahubaran ng bandmate na nakita niya kanina. His mind particularly focused on the water dripping from Keaton’s hair. Tumutulo iyon patungo sa leeg nito.

Napalunok siya. He felt thirsty, and the only way he could quench it was through sucking those droplets.

As if someone was controlling him, his hands went inside his shirt and lightly pricked his n****e. He imagined Keaton sucking it hardly and playfully.

“Ah, Keaton. Ang sarap mong sumuso.” Pumikit pa siya kasabay ng pag-ungol niya.

Ramdam niya ang paglukso ng dugo niya patungo sa ari niya. It was starting to feel uncomfortable inside his underwear. Minabuti na niyang ilabas iyon.

And now that his d**k was on his hand, the imagery changed. Naisip niyang sumuksok sa pagitan ng mga hita niya si Keaton. Keaton was smirking, as if taunting him for falling under his spell.

“Tang ina mo, Keaton. Isubo mo na lang.” He stroked his d**k and the Keaton in his mind swallowed it. As he jerked it off, the image followed. And now, he cannot stop anymore.

“Keaton… Aah…” Pumikit pa siya at tumingala. Ramdam niyang anumang oras ay lalabasan na siya. “Ang sarap ng bibig mo. Ang swabe mo sumubo.”

He got lost in his vivid imagination. The next thing he knew, pumulandit ang masagana niyang katas. Sunod-sunod pa ang pagmumura niya habang natatawa.

Then, he lied silently on his bed. As his system calmed down, the lust slowly turned into regret. And the regret eventually became anger.

Padabog siyang bumangon at hinubad ang shirt para punasan ang semilyang nagkalat sa dibdib. Matalim ang titig niya; marahas ang pagkilos niya. Then, he threw the shirt to the hamper.

“Putang ina mo, Keaton!” Sinuntok niya ang pader. Kumalabog iyon. Yet surprisingly, no one went to check on him.

He sighed and went back to his bed.

“This is all your fault, Keaton. Hindi ako bakla. Don’t force me to be one.”

He never questioned his sexuality before. Ni hindi nga siya nakaranas ng ganitong pagnanasa sa lalaki noon. But ever since that night when he woke up with Keaton sucking his d**k, nagkanda leche-leche na siya.

And now, there he was, jerking off while imagining Keaton’s nakedness.

He gritted his teeth. Hindi ito pwede! He is a f*****g Fortaleja. Stirring up a controversy that could taint his family’s name is something he must refrain from doing. Malilintikan siya. He barely got away from it before, noong bata pa siya. He doubted he could get away again once he caused another.