“แล้วสรุปพี่ทำอะไรให้เราไม่พอใจล่ะ ถึงได้พูดไม่ดีแบบนี้”
“ไม่มีอะไรทั้งนั้น”
พูดจบเธอก็พยายามจะเดินหนีแต่เขาก็ยังเดินตามมาจนเฌอทำเสียงจิ๊ปากอย่างนึกรำคาญ พอเธอหมุนตัวไปกำลังจะต่อว่าเขาก็เลิกคิ้วมองเหมือนไม่รู้ตัว
“ตามมาทำไมคะ”
“เนี่ย เราหาเรื่องพี่อยู่นะ รถพี่ก็จอดอยู่แถวนี้ทำไมต้องเดินตามเรา”
เสียงหน้าแตกดังอยู่แถวนี้แต่เธอไม่ได้รู้สึกอับอาย เฌอรู้ว่าเขาตั้งใจจะกวนใจเธอมากกว่า แล้วเหตุผลล่ะคืออะไร หรือเขาสนุกที่เล่นกับความรู้สึกเธออย่างนี้
คนตัวเล็กขมวดคิ้วมองด้วยสีหน้าไม่พอใจ เธอสะบัดหน้ากลับมา เดินไปที่รถของตัวเอง เป็นรถสัญชาติญี่ปุ่นคันสีขาวมือสองที่เพิ่งตัดสินใจซื้อมาใช้เพราะเธอจำเป็นต้องมี
“ขอถามอะไรหน่อย”
เธอไม่หันมาตอบอีกแล้ว ทำเป็นไม่ได้ยินแล้วควานหากุญแจรถในกระเป๋า เขาจึงสูดหายใจเข้าแล้วพ่นลมหายใจที่มากกว่าปกตินั้นออกมาช้า ๆ เกิดมาก็เพิ่งเคยรู้สึกว่าตัวเองกำลังว้าวุ่น
“เ
