นักรบแสร้งทำท่าตกใจ เขาสอดมือล้วงหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าเสื้อสูท “สงสัยแบทหมด หรือไม่ก็ผมปิดเครื่องตอนคุยเรื่องงาน” ชายหนุ่มแสร้งบ่น ความจริงคือเขาปิดเครื่องตั้งแต่หมุนพวงมาลัยรถยนต์ เลี้ยวเข้าไปจอดใต้คอนโดของอ้อมใจ “นั่นไง ผมเผลอปิดเครื่องแล้วลืมเปิดนะครับ” ชายหนุ่มเปิดเครื่อง แล้วยื่นโทรศัพท์ให้ภารตีดู
“แล้วไปเถอะค่ะ ตีเป็นห่วงคุณ นึกว่าเกิดอะไรไม่ดีขึ้นกับคุณ ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว”
ภรรยาแสนเอาแต่ใจ ยอมอ่อนให้ เมื่อยังจับไม่ได้ ไล่ไม่ทัน
“ผมรักคุณนะตี ผมไม่มีทางเถลไถลแน่ๆ”
หนุ่มสุดกะล่อนกล่าวย้ำ เขาไม่มีทางนอกใจหล่อนแน่...หากภารตีไม่เผลอ...
“ตีรักคุณค่ะรบ...ตีให้คุณได้ทุกอย่าง แต่เรื่องเดียวที่ตียอมไม่ได้ คือความไม่ซื่อสัตย์”
หญิงสาวกล่าวเสียงเย็น ช้อนสายตามองสบตากับสามี นักรบจึงแสร้งเบือนหนี เขากดปลายมูกข้างขมับ “ผมจะเป็นสา
