Steffany’s Point of view
“Ate Ailyn!” Gulat na tawag ko sa pangalan nito ng nadatnan ko siya na nakaupo sa may sala’s.
Mabilis na lumapit sa kanya at masayang niyakap ito, para akong bata na tuwang-tuwa na muling nakita ang kanyang kalaro.
Natatawa na tumayo si Ate Ailyn at gumanti ng yakap sa akin.
“Bakit ngayon ka lang ulit pumasyal dito? Araw-araw akong naghihintay sa muli mong pagbisita.” Ani ko na may halong hinampo.
“Pasensya na, Steff, busy kasi ako sa trabaho, pero may mga pasalubong naman ako para sayo.” Nakangiti niyang saad bago humiwalay sa akin at dinampot ang isang paper bag saka ito inabot sa akin.
“Wow! Ang daming tsokolate!” Naibulalas ko habang tinatanggap ang paper bag mula sa kamay nito. Mabilis na kumuha ng isa at kaagad ko itong binuksan.
“Paano mo nalaman ba p
