บทที่ 12.2

2175 Words

ฉันเม้มริมฝีปากด้วยอารมณ์คุกรุ่นพลางปรับระดับสายตาขึ้นสูง แต่เนื่องจากสี่นั้นดึงเอาเส้นผมมาปรกบริเวณหน้าผากแล้วสวมทับด้วยหมวกแก็บ ทำให้ส่วนบนของใบหน้าดำมืดมองไม่เห็นรายละเอียด ทว่าริมฝีปากของเขาที่ฉันจำได้ว่ามีแผลหลังจากโดนพี่เคย์ต่อย...ตอนนี้ช้ำเลือดหนักกว่าเดิมซะอีก อย่าบอกนะว่าที่หายหน้าหายตา เพราะไปมีเรื่องต่อยตีกับคนอื่นมาอีกแล้ว? แล้วดูเถอะ เงียบหายไปเป็นสัปดาห์ ไม่ติดต่อหรือบอกกล่าวกันสักคำ ไอ้เราก็อุตส่าห์ตั้งข้อสันนิษฐานว่ามือถือของเขาอาจมีปัญหา หาเหตุผลร้อยแปดพันเก้ามาลดทอนความผิดของผู้ชายคนนั้นทั้งที่ตัวเองก็รู้สึกแย่ที่ถูกปล่อยทิ้งให้อยู่กับความคาใจนานเป็นอาทิตย์ แต่จากที่เห็นในตอนนี้...นอกจากสภาพเละเทะซึ่งช่วยยืนยันว่าเหตุผลที่หายไปอาจมาจากการทะเลาะวิวาท...การเห็นว่าเขากำลังใช้สมาร์ตโฟน เครื่องใหม่ก็เป็นไปได้ว่าเครื่องเก่าคงพังจริง ๆ ประเด็นมันอยู่ตรงที่...มีเครื่องใหม่แล้ว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD