บทที่ 11.4 & 12.1

1492 Words

แต่ก็นะ ขึ้นชื่อว่าเป็นน้องชายของพี่สิบ ฉันคงไม่กล้าออกตัวแรงมากอยู่แล้ว เห็นแบบนี้ก็สะกดคำว่ากาลเทศะเป็นเหมือนกัน จะไปแด๊ดแด๋ใส่ใครสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้หรอก [เวอร์โคตร] ปลายสายหัวเราะร่วน [เอาเป็นว่าเรื่องบางแสน แกตกลงนะ?] “ต้องตกลงอยู่แล้วคร่า คิดถึงโมเมนต์แต่งตัวแซ่บ ๆ ไปเดินริมหาดอยู่เหมือนกัน” ตื่นเต้นรอแล้วเนี่ย ชุดทูพีชที่ยัดไว้ในตู้นานจนราเกือบขึ้น (เพราะอดีตแฟนไม่ค่อยชอบที่ฉันแต่งตัวโป๊) ในที่สุดก็ได้ฤกษ์เอาออกมาใช้งานสักที ถึงเวลาที่เนินอกตู้ม ๆ อันแสนขาวเนียนของฉันที่แม่ให้มาจะได้เฉิดฉายอย่างสมศักดิ์ศรีแล้วสินะ [เค งั้นแค่นี้ แกไปกินเลี้ยงต่อเลย ไม่รบกวนละ] “ฝากความคิดถึงไปถึงพี่สิบด้วยนะ” ฉันกล่าวติดตลก ชอบแกล้งนางเล่นแบบนี้เพราะสนุกดี ไม่ได้จริงจังอยู่แล้ว [เดี๋ยวเจอตบ] “มุแง หึงแรงจัง กลัวจนกีสั่นไปหมดแล้วแม่” [สั่นจริงปะ ไหนส่งรูปมาให้ดู] “อุ๊ย...จะดีเหรอ ยังไม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD