Dahan-dahan muna akong naupo upang lagyan ng tali ang aking balikat at braso. Kinuha ko rin ang aking gamot upang uminom para hindi tuluyang manghina ang aking katawan. Lalo at may sugat ko at panay ang agos ng dugo sa aking katawan.
Kinuha ko rin ang time bomb upang maglagay sa kwartong ito, dahil kailangan kong pasabugin ang mga antidote rito.
Hanggang sa lumapit ako sa bintana. Agad akong sumampa sa ibabaw ng bintana at tuloy-tuloy akong bumulusok pa ibaba sa lupa. Hindi naman kataasan ang tinalunan ko kaya
kaya madali lang sa akin ang talunin ng bintana.
Nang tuluyang lumapat ang aking paa sa lupa ay maingat akong humakbang upang walang makarinig sa akin ng mga kalaban. Kailangan kong nakalapit sa kulungan. Sobrang sakit sa akin na patayin ko sila. Ngunit kailangan kong gawin.
T
