Pilit kong hindi tumingin sa lalaki at talagang nagpakayuko-yuko ako. Sana lang ay hindi na nito tingnan ang aking mukha. Tiyak na maghihinala na naman ito na nakikipag basag ulo ako sa labas ng bahay. Baka tuluyan na niya akong palayasin dito.
“Linisan mo ang kwarto ko, babae. Ilang araw akong nawawala at tiyakin mo na kahit isang maliit na alikabok ay wala akong makikita pagbalik ko! Huwag ka munang magsaya dahil babalik din ako!” singhal sa akin ni Senyorito Waxwell.
Pasimple ko tuloy kinagat ang ibabang labi ko. Ang lakas naman ng radar nito. Alam ka agad na magsasaya ako kapag umalis ito rito sa mansiyon. Ngunit hindi ko na lang pinansin ang patama niya sa akin. Hindi ako puwedeng basta sumagot dito at baka lalo niya akong pag-initan.
“Opo, Senyorito Waxwell, ako na po ang bahala
