Nanginginig ang buong katawan ko dahil sa lamig ng tubig na binubuhos sa aking buong katawan. Ang masama pa'y may takip pa rin ang mukha ko. Hindi ako susuko, kailangan kong lumaban para sa mga kapatid ko. Oras na makapasa ako rito ay magagawa ko nang hanapin sila sa ibang lugar dahil may pera na ako. Wala na ring mag-aalipusta sa akin dahil isa akong dukha lamang.
Kaya ko ito para sa mga kapatid kong naghihintay sa akin at umaasa nang tulong ko. Hanggang sa maalala ko ang aking kutsilyo na ngayon nasa likuran ng bulsa ng suot kong pantalon. Pinilit kong igalaw ang aking kamay upang kuhanin ang kutsilyo ko.
Kahit lamig na lamig ay talagang tiniis ko ‘yon. Lalo at panay rin ang buhos sa akin ng tubig na sobrang lamig. Nang makuha ko ang kutsilyo ay pinilit kong alisin ang taling nakalaga
